Napisał: Poopman

Opracowane przez: Yangz, Techub News

Nota tłumacza: W artykule tym dokonano krótkiej analizy porównawczej trzech głównych protokołów w obecnej ścieżce ponownego tyczenia na podstawie definicji AVS i ponownego tyczenia, a także kluczowych struktur i wskaźników EigenLayer, Karak i Symbiotic.

AVS oznacza usługę aktywnej weryfikacji i odnosi się do każdej sieci wymagającej własnego systemu weryfikacji, takiej jak wyrocznie, mosty międzyłańcuchowe itp. W tym artykule AVS można rozumieć jako projekt korzystający z usług ponownego zastawu.

Z punktu widzenia użytkownika ponowne stawianie to sposób na „ponowne wykorzystanie” postawionego ETH, który można wykorzystać do innych weryfikacji/usług bez anulowania zobowiązania w celu uzyskania większej liczby nagród. Z punktu widzenia protokołu i programisty osoby zajmujące się ponownym pakowaniem i walidatorami mogą zabezpieczyć tysiące nowych usług poprzez ponowne udostępnianie. Ponowne obstawianie pomaga obniżyć koszty i poprawić bezpieczeństwo wymagane do uruchomienia nowej sieci zaufania. Ponowne stakowanie zwykle występuje w dwóch formach, w tym ponowne stakowanie natywne i ponowne stakowanie LST/ERC-20/LP.

Jeśli chodzi o ponowne obstawianie, musimy wspomnieć o EigenLayer.

EigenLayer składa się głównie z 4 części, w tym stakerów, operatorów, kontraktów AVS (takich jak pule tokenów, wyznaczone slashery) i podstawowych kontraktów Eigenlayer (takich jak menedżerowie delegacji, menedżerowie ukośników). Cztery części współpracują ze sobą, aby umożliwić uczestnikom skuteczne delegowanie zasobów, podczas gdy walidatorzy mogą rejestrować się jako operatorzy w Eigenlayer. AVS na EigenLayer może dostosować „kworum” systemu i warunki cięcia.

EigenLayer obsługuje natywne ponowne zastawy i ponowne zastawy płynności. Z około 15 miliardów dolarów w TVL, około 68% aktywów znajduje się w natywnym ETH, a pozostałe 32% w LST. Ponadto EigenLayer ma około 161 000 re-hipotekaterów, ale tylko 67,6% (około 10,3 miliarda dolarów) aktywów powierzono 1500 operatorom.

EigenLayer zapewnia dużą elastyczność w projektowaniu AVS. Następujące mechanizmy można zaprojektować samodzielnie:

  • Kworum obstawiających (np. 70% obstawiających ponownie ETH + 30% obstawiających AVS)

  • Warunki przepadku

  • Model opłat (płatność w AVS/ETH itp.)

  • Wymagania operatora

Eigenlayer kontroluje menedżera delegacji, menedżera strategii i menedżera ds. cięcia. Walidatorzy chcący zostać operatorami Eigenlayer muszą zarejestrować się poprzez Eigenlayer. Menedżer ds. strategii odpowiada za wyliczenie salda reksięgowego i współpracę z powierzonym mu menadżerem w jego realizacji.

Każdy AVS ma swoje własne warunki przepadku. Jeśli operator zachowa się źle lub złamie swoje zobowiązania wobec EigenLayer, zostanie ukarany na podstawie innej logiki cięcia. Jeśli operator zdecyduje się dołączyć do dwóch AVS, musi zgodzić się na warunki przepadku obu AVS.

W przypadku „błędnego cięcia” EigenLayer może odwrócić wynik cięcia za pośrednictwem komisji weta ds. cięcia. EigenLayer nie tworzy komitetu normalizacyjnego, ale umożliwia AVS i udziałowcom tworzenie VSC według własnych preferencji, otwierając rynek dla VSC z różnymi rozwiązaniami.

Symbiotic umożliwia staking za pośrednictwem ENA i sUSDe, pozycjonując się jako „centrum DeFi” do ponownego stakowania. Obecnie 74,3% TVL Symbiotica jest w wstETH, 5,45% w sUSDe, a pozostała część to różne LST. Ponadto Symbiotic nie uruchomił jeszcze natywnego mechanizmu ponownego obstawiania, ale nie powinno to być zbyt odległe.

W przeciwieństwie do EigenLayer, Symbiotic wybije odpowiednie tokeny ERC20 dla aktywów zadeklarowanych przez użytkowników. Gdy użytkownik złoży zabezpieczenie, aktywa zostaną przesłane do „skarbca”, który następnie powierzy je odpowiedniemu „operatorowi”.

W Symbiotic pula kontraktów/tokenów AVS nazywana jest „skarbem” i może być wykorzystywana do księgowości, zlecania projektowania itp. AVS można podłączyć do zewnętrznych umów, a także dostosować „kworum” graczy i proces nagradzania operatora, np. EigenLayer. Jednakże jedną znaczącą różnicą w stosunku do EigenLayer jest to, że Symbiotic może skonfigurować niezmienny, wstępnie skonfigurowany skarbiec, który jest wdrażany ze wstępnie skonfigurowanymi regułami, aby „blokować” określone ustawienia i unikać ryzyka dzięki umowom z możliwością aktualizacji.

Moderator Symbiotica jest odpowiednikiem ostrej tablicy weta w EigenLayer. Jeżeli nastąpi błędne cięcie, można je uchylić w trakcie mediacji. W Symbiotic skarby mogą zatrudniać wielu mediatorów, aby uwzględnić wszystkie możliwe zdarzenia związane z przepadkiem zabezpieczenia lub zintegrować się z rozwiązaniami w zakresie rozstrzygania sporów, takimi jak protokół UMA.

Karak używa systemu o nazwie DSS, podobnego do AVS. W porównaniu z powyższymi dwoma protokołami ponownej hipotekacji, Karak akceptuje najbardziej zróżnicowane zabezpieczenia, a użytkownicy mogą zastawiać LST, monety stabilne, tokeny ERC20, a nawet LP. Ponadto zabezpieczenie można zdeponować za pośrednictwem wielu łańcuchów, takich jak ARB, Mantle, BSC itp.

Z około 800 milionów dolarów Karaka w TVL większość aktywów znajduje się w LST, a większość w Ethereum. Tymczasem około 7% aktywów deponowanych jest za pośrednictwem K2. K2 to L2 opracowany przez zespół Karak i chroniony przez DSS.

Karak V1 zapewnia platformę dla skarbu + nadzorcy i delegowanego nadzorcy. Pod względem architektury Karak zapewnia piaskownicę SDK + K2 podobną do „Pod klucz”, co ułatwia rozwój.

Najbardziej intuicyjną różnicą pomiędzy tymi trzema protokołami jest różnica w akceptowanym zabezpieczeniu. Eigenlayer oferuje natywne stakowanie ETH i EigenPods, przy czym ETH jako zabezpieczenie stanowi 68% jego TVL i z powodzeniem przyciągnął prawie 1500 operatorów. Dodatkowo planuje akceptować tokeny LST i ERC20. Symbiotic pozycjonuje się jako „hub DeFi”, współpracując z Etheną, akceptując sUSDe i ENA do stakowania. Cechą szczególną Karaku jest wsparcie dla wielołańcuchowych depozytów hipotecznych, umożliwiające „rezastaw” w różnych sieciach i tworzenie na tej podstawie gospodarki LRT.

Z architektonicznego punktu widzenia te trzy są bardzo podobne. Mechanizmy działania trzech protokołów są w zasadzie takie same: proces zastawnika – podstawowa umowa – powierzenie – operator. Niewielka różnica polega na tym, że Symbiotic umożliwia korzystanie z wielu „legalnych” mediatorów. Eigenlayer nie mówi o tym wprost, więc jest to możliwe.

W EigenLayer operatorzy, którzy się na to zdecydują, otrzymują 10% prowizji od usługi AVS, a pozostała część zostaje zamieniona na powierzone aktywa. Natomiast Symbiotic i Karak oferują bardziej elastyczne opcje, umożliwiając AVS zaprojektowanie własnej struktury nagród.

AVS/DSS jest wysoce elastyczny i może dostosować warunki cięcia, wymagania operatora, liczbę „kworum” zastawników itp. Ponadto EigenLayer i Symbiotic mają mediatorów i komitety weta ds. cięć, których zadaniem jest korygowanie niewłaściwych zachowań polegających na cięciu. Jeśli chodzi o mechanizm przepadku, Karak nie ogłosił jeszcze.

Jak dotąd tylko EigenLayer uruchomił token EIGEN i obsługuje natywne stakowanie tokenów. Posiadacze EIGEN mogą delegować tokeny temu samemu operatorowi (ale EIGEN nie podlega przeniesieniu, LMAO). Oczekiwania użytkowników wobec SYM i KARAK są kluczowymi czynnikami motywującymi do rozwoju Symbiotic i Karak TVL.

Jest oczywiste, że spośród tych trzech rozwiązanie dostarczone przez EigenLayer jest bardziej dojrzałe i ma najsilniejszą gwarancję ekonomiczną i ekologiczną. Firma AVS, która chce zapewnić bezpieczeństwo, zdecyduje się oprzeć na platformie EigenLayer, która dysponuje kapitałem o wartości 15 miliardów dolarów i 1500 operatorami gotowymi dołączyć do zespołu GOATED. Z drugiej strony Symbiotic i Karak są wciąż na wczesnym etapie rozwoju i dlatego nadal mają dużo miejsca na rozwój. Handlowcy detaliczni lub inwestorzy szukający możliwości dochodu poza aktywami/wielołańcuchami ETH mogą wybrać Karak i Symbiotic. Ogólnie rzecz biorąc, technologia AVS i re-staking eliminują ciężar budowania podstawowej sieci zaufania dla stron projektu, dzięki czemu mogą one skupić się na opracowywaniu nowych funkcji i lepszym wdrażaniu decentralizacji. Dla mnie retaking to nie tylko innowacja, to zapoczątkowało nową erę dla ETH.