Ryzyko związane z grubym ogonem na różnych rynkach finansowych jest bardzo oczywiste. Czytelnicy, którzy chcą dowiedzieć się więcej na ten temat, mogą przeczytać „Efekt grubego ogona” Tashiego. W rzeczywistości torturą duszy, z którą muszą się zmierzyć sprzedawcy opcji, jeśli chcą stabilnych zysków w dłuższej perspektywie, jest to, co zrobić, jeśli napotkają ryzyko ogona? Co się stanie, jeśli portfel inwestycyjny się cofnie? Czy istnieje ryzyko likwidacji?
1. Jak zdefiniować ryzyko ogona
Ryzyko ogona to ryzyko ekstremalnych zwrotów z portfela inwestycyjnego. Powszechnie uważa się, że zwroty na rynkach finansowych mają rozkład z grubym ogonem, im grubszy ogon, tym większe prawdopodobieństwo ekstremalnych zwrotów. (źródło zdjęcia: CITIC Futures & Wind)
Ramy ryzyka współczesnej teorii portfela opierają się na założeniu, że logarytmiczne zyski mają rozkład normalny. Jednak w rzeczywistości rozkład zwrotu z aktywów odbiega od rozkładu normalnego w rzeczywistości, a historyczna częstotliwość skrajnych zwrotów jest znacznie wyższa niż przewiduje rozkład normalny. W szczególności w ostatnich latach na rynku papierów wartościowych często występowały zdarzenia ryzykowne, a częstotliwość gwałtownych spadków cen aktywów jest znacznie większa niż oczekiwana na podstawie rozkładu normalnego. (Szczegóły w artykule: „Efekt grubego ogona”) Można zauważyć, że w porównaniu z rozkładem normalnym wszystkie indeksy głównego nurtu, akcje amerykańskie i akcje serii A, charakteryzują się większym ryzykiem ogona. (Weźmy na przykład powyższy certyfikat, źródło zdjęcia: CITIC Securities)
2. Jak zapobiegać ryzyku ogona?
① 【Koncepcja alokacji aktywów】
Moja ogólna filozofia alokacji aktywów wywodzi się z kilku książek Davida Swensona. Zainteresowani czytelnicy mogą ją przeczytać.
Alokuj wiele aktywów o niskiej korelacji lub zmniejsz wagę ryzykownych aktywów, aby zapobiec wpływowi nagłego ryzyka pojedynczego aktywa na cały portfel. Czytelnicy, którzy czytali moje poprzednie artykuły, powinni mieć jasność co do tego pomysłu.
Obecnie skupiam się głównie na rynkach: akcje typu A, akcje Hongkongu, Web3 i amerykańskie fundusze ETF. Cele inwestycyjne: fundusze ETF o szerokiej i wąskiej bazie, transakcje blokowe lub plasowanie na stałym poziomie, arbitraż obligacji zamiennych, ilościowy wzrost indeksu emisji publicznych i ofert prywatnych, opcje samodzielnego handlu itp.
Ogólnie rzecz biorąc, alokacja aktywów powinna być ponownie zrównoważona raz na sześć miesięcy, co wymaga mniej energii. Każdy rodzaj aktywów powinien być badany lub dogłębnie badany przez co najmniej rok (co roku opracowywana jest nie więcej niż jedna nowa strategia inwestycyjna, aby zapewnić głębokość). ).
② 【Cel o niskiej zmienności】
Z punktu widzenia wyboru celów kluczowym czynnikiem jest wskaźnik zmienności. Jako inwestor instytucjonalny mogłeś już stosować pewne strategie, takie jak CPPI i TIPP. Tak naprawdę, jako inwestor indywidualny, osobiście uważam, że nie jest to zbyt przydatne w zarządzaniu aktywami. Wystarczy ustawić strategię stałej kombinacji (CM) w zależności od roku. W rzeczywistości jest to nieco zdeformowana wersja zegara Merrill Lynch. Ponieważ zegar Merrill Lynch ma długą historię, a jego logika ma długoterminową ważność, ale zmiany na rynku finansowym przyspieszyły w ciągu ostatnich 20 lat. Ponadto każdy inwestor inaczej rozumie cele i style inwestycyjne wybrać na podstawie własnej wiedzy i preferencji. Szczegóły można rozwinąć później.
③Opcjonalna ochrona ogona
Typowe strategie opcyjne, które można zastosować w celu zapobiegania ryzyku ogona na giełdzie, obejmują: strategię kupna, strategię sprzedaży, strategię kołnierza, strategię odwróconego proporcjonalnego spreadu po stronie sprzedaży i strategię odwrócenia ryzyka.
Strategia kołnierzowa:
W porównaniu z prostą strategią opcji sprzedaży kupna, jej metoda konstrukcji polega na utrzymywaniu instrumentu bazowego, a nie tylko kupowaniu opcji sprzedaży poza pieniędzmi, ale także sprzedaży opcji kupna poza pieniędzmi. Cechą charakterystyczną strategii Collar jest to, że gdy cena docelowa nieznacznie wzrasta lub spada, zyski i straty portfela są zbliżone do ceny docelowej, a gdy cena docelowa gwałtownie rośnie lub spada, strategia obcina zyski i straty.
Strategia odwrotnego proporcjonalnego spreadu po stronie sprzedaży opcji:
Polega na zakupie określonej liczby kontraktów opcyjnych i jednoczesnej sprzedaży różnych ilości kontraktów opcyjnych o tym samym przedmiocie i tym samym terminie wygaśnięcia, ale różnych cenach wykonania. Strategia put proporcjonalnego spreadu, zarówno kupno, jak i sprzedaż, są kontraktami opcji sprzedaży. Na przykład kup opcję sprzedaży z niską ceną wykonania i sprzedaj opcję sprzedaży z wysoką ceną wykonania w stosunku 3 do 2.
Strategia odwrócenia ryzyka opcji:
Podobnie jak w przypadku strategii kołnierza, kontrakt sprzedaży jest kupowany i sprzedawany w tym samym czasie. Różnica polega na tym, że strategia odwracania wymaga, aby kontrakty kupna i sprzedaży sprzedaży miały tę samą cenę wykonania. Strategia odwrócenia opcji jest klasyczną strategią stosowaną do arbitrażu cenami spot, gdy wirtualny cel uzyskany w wyniku zakupu opcji sprzedaży nie spełnia relacji parytetu pomiędzy prawami kupna i sprzedaży, można uzyskać możliwość arbitrażu na podstawie cen spot. Ponieważ strategia ta umożliwia syntezę celu wirtualnego, jej struktura zysków i strat w terminie zapadalności zgodna z kontraktami terminowymi na indeksy giełdowe może być również wykorzystana do zabezpieczenia ryzyka spadku celu.
Chociaż tradycyjne strategie dotyczące akcji i alokacja aktywów mogą zmniejszyć ryzyko portfela, trudno jest osiągnąć wyrafinowane zarządzanie ryzykiem ogona, a alokacja aktywów o niskim ryzyku zmniejszy ogólny zwrot z portfela.
【Wniosek】
Alokacja aktywów może zmniejszyć wpływ nagłego ryzyka pojedynczego składnika aktywów na cały portfel. Odpowiednie strategie dotyczące akcji mogą również zmniejszyć poziom ryzyka portfela, natomiast zabezpieczenie opcji może skutecznie i dokładnie zapobiegać ryzyku ogona.
Chociaż stosowanie strategii hedgingu opcyjnego wymaga bieżących kosztów, ponieważ pozwala na precyzyjną kontrolę ryzyka końcowego portfela, w dłuższej perspektywie w przypadku niestabilnych rynków strategie hedgingu opcyjnego mogą znacząco poprawić wyniki portfela.
Przeanalizujemy także niektóre metody dynamicznego zarządzania ryzykiem ogona w przyszłych strategiach opcyjnych. W tym artykule skupimy się bardziej na kontroli ryzyka ex ante.