Aslında gençler yüreklerinde ilerleme kaydetme hevesindedirler, toplum sıkı çalışmanın karşılığında bir miktar ödül verebildiği sürece herkes çok çalışacaktır. Örneğin 1970'li yıllarda insanlar reform ve açılmanın bahar esintisine denk geliyor ve tezgahlar kurup dükkânlar açarak zengin olabiliyorlardı. Akademik nitelikler çok değerlidir. Tecrübeli üniversite öğrencilerine, hangi birime girerlerse girsinler çok değerlidir. Geliştirilmesi gereken pek çok alan vardır ve sıkı çalışma karşılığında olumlu geri bildirimler alınacaktır.
Şimdi ne var? Mesela oyun oynarken büyük zorluklarla bir uçuruma tırmandık, tekrar tekrar düştük ve yara bere içinde kaldık. Sonunda içinde acemi bir mızrak ve iki cevher bulunan bir hazine sandığını açtık. Ve şehirde ortalıkta dolaşıp para harcayan insanların çok sayıda turuncu 501 havalı silahı var ve istemedikleri mor ekipmanı ancak köpek muamelesi gördüklerinde alabiliyorlar.
Köpek yalamak ya da kendimizi satmak istemiyoruz. Her gün sadece göl kenarında uzanıp güneşin doğuşunu ve batışını izleyebilir, etrafta uçuşan güvercinleri izleyebiliriz. Neden uzanmak istediğimizi soruyorsunuz ama çabalarımızın ödülü nerede?
