1990 yılı sonunda doğdum. 2007 yılında trafik kazasında bacağımı kırdım ve iyileştim. Lise ikinci sınıftayken liseyi bırakıp teknik ortaokula geçtim ve 2009 yılında mezun oldum. sırasıyla garson, garson, garson, araba satış danışmanı, araba satış danışmanı, içecek satış elemanı, profesyonel oyuncu, emlak satış müdür yardımcısı, profesyonel oyuncu, emlak satış danışmanı.
2012 yılının sonunda, resmi bir start-up olarak kabul edilen emlakçılığın nasıl yapılacağını öğrenmek için en büyük ağabeyimin (erkek kardeşimin) peşinden gittim. Ağustos 2014'e kadar bu dönemde çok para kazandım ama henüz aile kurmadığım için giderlerim gelirlerime denk geliyordu. Aylık gelirimin en fazla 40.000 olması gerekirken, ayda bir kuruş bile kazanamadığım dönemler oldu.
Ağustos 2014'te ikinci el bir araba aldım. 2009 Skoda Octavia (tamamen siyah) sürekli uyuşuk ve halsiz görünüyordu. Kardeşim daha fazla dayanamadı ve beni azarladı. Daha önce beni azarlasa da bunun benim iyiliğim için olduğunu biliyordum ve öfkemi kaybetmedim ama bu sefer azarlama daha ciddiydi ve bunu mağazada kalmama gerek kalmadan bağımsız olarak yapmama izin verildi. (Benden hiçbir ücret talep etmeden, bana maaş da vermiyorlar. Kazandıklarım benimdir, dolayısıyla yarı ortak sayılırım).
Genç, enerjik ve kendine güvenen biri olarak, benden 18 yaş büyük olan Lao Ye ile yarım ay içinde bir dükkan buldum ve onu birlikte işlettim. Emlakçı olarak yarı zamanlı olarak çay, tütün ve şarap satıcısı olarak çalışıyorum. Mağaza adı: Mingcheng Trading Company. Kuruluş tarihi: 16 Eylül 2014.
O zamanlar çay hakkında pek bir şey bilmiyordum, satın almak, makul bir kârla satmak, tütün ve alkolü toplu olarak satmak için ne kadar paraya ihtiyacım vardı, altı ay süren bir kafa karışıklığının ardından şirketi dağıttık ve ben. Lao Ye'ye ilave 40.000 yuan verdi (gerçek yatırımı yalnızca 30.000 yuan civarındaydı). Gerçekten dünyadaki ender iyi adamlardan biriyim, ortaklığı bozdum ve yine de kârı telafi ettim, hahaha.
Dükkan kirası pahalı değil ama iş olmayınca ne kadar ucuz olursa olsun yine de yük oluyor. Göz açıp kapayıncaya kadar eşimle evlendim ve bir çocuğun doğumunu karşılamaya hazırdım. yeni hayat. Görünmez baskı üzerimde çok büyük bir yük varmış gibi hissettirdi. Gerçekten böyle devam edemezdi, toplu olarak biraz çay, tütün ve alkol satmak gerçekten çok zordu. Şu anki durumumu değiştirmek istiyorum. Bir ara çay satışları kapalıydı. Bir gün aniden mağazada tek kuruş bile ürün satılmadığını ve içeri girdiğimde kimsenin olmadığını hissettim. biraz umutsuz.
Bundan sonra hangi yönde gelişmeli?Yorumlara hoş geldiniz
