CryptoPotato'ya göre Luxor Technology'nin HashRateIndex'i 29 Mayıs'ta Bitcoin'in yedi günlük hashrate'inin saniyede 659 exahash (EH/s) gibi rekor bir seviyeye ulaştığını bildirdi. Bu, yarılanma sonrası en düşük seviye olan 580 EH/s'den %13,6'lık bir artışa işaret ediyor. Ek olarak, Bitinfocharts'a göre ortalama ağ hashrate'i hafta sonu 732 EH/s gibi rekor bir seviyeye ulaştı. Ağ gücündeki bu artış, her bloğun kazılması daha zor ve rekabetçi hale geldiğinden Bitcoin madencileri için daha zorlu bir ortam anlamına geliyor. Bununla birlikte, yüksek hashrate'ler aynı zamanda Bitcoin blok zinciri için gelişmiş ağ güvenliği anlamına da gelir.
HashRateIndex, hashrate artışının halka açık Bitcoin madencilerinin ASIC emirlerini planlandığı gibi etkinleştirdiğinin bir işareti olabileceğini öne sürdü. Bu, daha güçlü donanımların kullanıldığı ve daha fazla hash gücü elde edildikçe rekabetin yoğunlaştığı anlamına geliyor. Mevcut ortalama blok süresi hızlı bir şekilde 9 dakika 26 saniyedir. En iyi kamu madencileri 2024 için 76,6 EH/s değerinde ekipman siparişi verdi. Bunun 12,9 EH/s'sinin 1. çeyrekte, yaklaşık 36 EH/s'nin ise 2. çeyrekte teslim edilmesi gerekiyordu.
Platform ayrıca hashrate'deki mevcut artışın yaklaşık 8 gün içinde önemli bir yukarı yönlü zorluk ayarlamasıyla sonuçlanacağını öngördü. Zorluk ayarlamasının +%5,97 olduğu tahmin ediliyor. Zorluk, ağdaki madenciler arasındaki rekabet gücünün bir ölçüsüdür. Bu ayın başlarındaki rekor seviye olan 88,1T'den düştükten sonra şu anda 84,38T seviyesinde bulunuyor. Başka bir yukarı yönlü ayarlama, madenciler için daha fazla zorluk anlamına gelecektir.
Bir madencinin belirli bir miktardaki hash oranından ne kadar kazanmayı bekleyebileceğinin bir ölçüsü olan Hashprice, şu anda petahash başına günlük saniye başına sadece 53 dolar ve yılın başından bu yana %46 düştü. Hash fiyatları, 2021'deki kripto piyasası döngüsünün zirvesi sırasında 400 $/PH/sn/gün ile zirveye ulaştı ancak artan rekabet, enerji ve donanım maliyetleri ve ağ hashrate'leri nedeniyle madencilik kârlarının azalması nedeniyle %87 düştü. Bu durum, büyük madencilik şirketlerinin Afrika ve İskandinavya'daki ülkelerde daha ucuz enerji arayışına girmesine yol açtı.
