Yatırımda insanlar kaybettiklerinde kayıpları durdurmak istemezler, biraz kar elde ettiklerinde ise kar elde etmeye istekli olurlar. Bu durum psikolojik açıdan açıklanabilir.
Bir deneyde, iki grup işçiye, bir görevi tamamlamaları karşılığında 1.000 yuan ikramiye alacakları söylendi ve bir gruba da, eğer görev tamamlanmazsa 1.000 yuan kesinti yapılacağı söylendi. Sonuçlar, ikinci grup çalışanların verimliliğinin, "kayıptan kaçınma" olarak adlandırılan birinci gruba göre önemli ölçüde daha yüksek olduğunu gösterdi. İnsanların kayıptan hoşlanmaması, eşit kazanç arzusundan çok daha fazladır, çünkü herhangi bir kayıp insanlara acı getirir ve biz içgüdüsel olarak bu acıya direniriz.
Gerçek ticarette değişken kayıplarla karşılaştığımızda içgüdüsel olarak iğreniriz, bu da kaybı durdurma konusunda isteksiz olmamıza, hatta kaybı telafi etmek için pozisyonu artırmamıza neden olur. Hesapta değişken bir kâr olduğunda, içgüdüsel olarak paranın zaten bizim olduğunu düşünürüz ve bu da bizi kâr almak için acele etmeye sevk eder. Bu duygu, hesap sorumlusuna bağlıdır ve beyindeki amigdalanın aktivasyonundan kaynaklanır. Amigdalası hasar görmüş veya duyarsız olan kişilerin ticarette başarıya ulaşma olasılıkları daha yüksektir.
