Teknolojinin tüm sorunları çözeceğine inansın ya da inanmasın, hayatın her kesiminden insanlar hâlâ yapay zekanın tüm sektörlerde verimliliği artıracağına inanıyor. Üretkenlik kazanımları arttıkça, hepsinde olmasa da bazı endüstrilerde insan emeğinin zarar göreceği açıktır. Eğer bu doğruysa, insanları dışlanmadan veya yoğun işten çıkarmayla bağlantılı diğer belirsizliklerden koruyacak kadar somut hiçbir politika girişimi yok demektir.
Servet dağıtımı ve çalışmadan payını almak
Chicago Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nden Prof. Eric Posner'ın yakın zamanda yazdığı bir yazı, yukarıda açıklanan senaryonun aynısını anlatıyor. Yapay zekanın istihdam üzerindeki etkisine ilişkin son tartışmanın iki uç arasında gidip geldiğini vurguluyor; bunlardan biri, yapay zekanın insan emeği ve zenginlik açısından onu mahvedeceğini ve kaynakların yalnızca sermayeye sahip daha zengin bir grupla birikeceğini düşünüyor. daha önce emekle paylaşılan tüm fazlalığı elinde tutuyor.
Diğer tarafta ise teknolojinin parlak tarafı konusunda iyimser olanlar var, onların da düşünceleri, daha zengin sınıfın kaynaklarını evrensel ölçekte veya benzeri bir ölçekte temel gelir şeklinde başkalarıyla paylaşmak zorunda kalacağı gerçeği dışında pek farklı değil. programları paylaşıyorum. Yazar, herkesin bol miktarda özgürlüğe ve kaynağa sahip olacağından, bunun Marx'ın komünist vizyonuna ulaşmak için mükemmel bir senaryo gibi göründüğünü söylüyor. Bu, Dünya gezegeninin daha önce hiç deneyimlemediği bir şey olacak.
Kaynak: Statista.
Yukarıdaki senaryoların her ikisi için de ortak olan şey, yapay zekanın üretkenliği görünmeyen ölçeklerde artırması ve dolayısıyla servet yaratmanın daha kolay ve hızlı olması ihtimalidir. En nitelikli ve yüksek maaşlı yazılım mühendisleri, pilotlar ve doktorlar bile kasiyerler ve garsonlar gibi sosyal yardım veya servet paylaşım programlarına kaydolacak.
Her iki düşünce grubu da yapay zekayı siyasi bir meseleye indirgiyor. Geride kalacak olanların sayısı daha fazla olacağı için kodamanları servetlerini paylaşmaya zorlayacaklar. Bunun nedeni, yapay zekadan elde edilen fazlalıkların o kadar yüksek olacağı ki, sosyal statü veya kişisel huzur için bunları halkla paylaşmaktan çekinmeyeceklerdir. Ve ayrıca eğitimli sınıf ve siyasi etki sahibi kişiler de kampanyalarında geride kalanlara katılacak.
Sosyal konular çok daha karmaşıktır
Posner ayrıca, insanların daha önce yaptıkları ücretli işe hem politik hem de psikolojik olarak katkıda bulunamayacakları anlamında artık ilişki kurmadıklarını fark ettiklerinde verecekleri tepkiyle ilgili önemli bir soruyu da gündeme getiriyor. 1940'lı yıllardan bu yana teknolojinin ilerlemesiyle birlikte işgücüne katılım da azaldığından, bu durum insanların çemberin dışına atılma duygusunu artıracaktır.
Kaynak: Statista.
Çünkü işsizliğin psikolojik zararları zaten önemli sayılan yerleşik bir gerçektir. Yetersiz gelirden kaynaklanan sorunlar kontrol altına alındıktan sonra bile işsizlik depresyon, anksiyete ve alkolizm, sosyal geri çekilme ve ayrıca aile yapısının bozulması gibi diğer birçok sosyal sorunla bağlantılıdır. Artan intihar oranlarının da işsizlikle bağlantısı olduğu düşünülüyor.
Dolayısıyla uzun vadeli bir zorluk yalnızca servet dağılımıyla ilgili değil, daha çok sosyal dengesizliği yönetmek ve işleri korumakla ilgili gibi görünüyor. Varlığımızın amacını bulmak için gerekli olan öz saygı ve alaka duygusuyla doğrudan bağlantılı olduğundan.
Orijinal parçayı Project Syndicate'te bulun.
