Yaşlı satıcı, 'Yumurta başına 0,25 dolar hanımefendi' dedi. '6 yumurtayı 1,25 dolara alacağım yoksa giderim' dedi. Yaşlı satıcı ise 'Gelin istediğiniz fiyata alın' diye yanıt verdi. Belki bu iyi bir başlangıç ​​çünkü bugün tek bir yumurta bile satamadım.'' Yumurtaları aldı ve kazandığını hissederek uzaklaştı. Lüks arabasına binip arkadaşıyla lüks bir restorana gitti. Orada o ve arkadaşı ne isterlerse sipariş ettiler. Biraz yediler ve sipariş ettiklerinin çoğunu bıraktılar. Daha sonra hesabı ödemeye gitti. Fatura ona 45,00 $'a mal oldu, o da 50,00 $ verdi ve restoranın sahibinden paranın üstünü saklamasını istedi. Bu durum, restoran sahibine oldukça normal gelebilir ama zavallı yumurta satıcısına çok acı verici gelebilir. Asıl mesele, neden her zaman bunu gösteriyoruz? Muhtaçlardan satın aldığımızda gücümüz var mı? Peki bizim cömertliğimize bile ihtiyacı olmayanlara neden cömert davranıyoruz? Babam ihtiyacı olmadığı halde fakir insanlardan basit eşyaları yüksek fiyata satın alırdı. Hatta bazen onlar için fazladan para bile ödüyordu. Bu davranışından endişelendim ve ona bunu neden yaptığını sordum. Sonra babam şöyle cevap verdi: "Bu, haysiyetle sarılmış bir hayır işidir evladım."