Brezilya, Rusya, Hindistan, Çin, Güney Afrika, İran, Mısır, Etiyopya ve BAE'den oluşan BRICS ittifakı, Afrika ülkelerinin büyük ilgisini çekiyor. Birçoğu BRICS ile ortak olmaya hevesli ve ABD dolarına olan yoğun bağımlılıktan uzaklaşmak istiyor.
Para biriminin küresel finanstaki hakimiyeti bu ülkelerin çoğu için oldukça dayanılmaz hale geliyor. Amerika ekonomisindeki istikrarsızlık Ortadoğu ve Afrika'yı sert önlemler almaya yöneltti.
Nijerya, Güney Afrika, Gana, Senegal, Kamerun, Cezayir, Mısır ve Suudi Arabistan gibi ülkeler altın rezervlerini ABD'den çekme kararı aldı. Bunun temel nedeni ABD'nin mali sisteminin istikrarsızlığı ve büyük açık riskiydi.
Plan, ekonomilerini korumak, Amerika'nın onlardan zengin olmasını engellemek ve 08'de yaşanana benzer potansiyel mali krizlerden kaçınmak.
Bu arada dış politika değişikliği nedeniyle Güney Afrika'nın BRICS'ten ayrılacağına dair söylentiler de dolaşıyordu.
Güney Afrika'nın Rusya Büyükelçisi Mzuvukile Jeff Maqetuka, seçimlerin ülkenin BRICS üyeliğini olumsuz etkilemiş olabileceğini söyledi. Ülke, Arjantin'in daveti reddetmesinin hemen ardından neredeyse bloktan ayrılıyordu.
Güney Afrika, 2001 yılında ilk resmi genişleme ülkesi olarak BRICS'e katıldı. Onun çıkışı ittifakın tüm planlarını sekteye uğratabilir. Buna rağmen BRICS, Çin ve Rusya ile ittifakın bazı ciddi dezavantajları olmasına rağmen Afrika'yı çekmeye devam ediyor.
Eleştirmenler, her iki ülkenin de insan hakları kayıtlarının zayıf olduğunu, bunun da kendilerine katılan Afrika ülkelerinde suistimallere ve baskılara yol açabileceğini öne sürüyor. Çin ve Rusya'ya ekonomik bağımlılık aynı zamanda Afrika ekonomilerinin özerkliğini ve esnekliğini de sınırlayabilir.
Ve Wagner Grubu gibi Rus paramiliter güçlerinin ve paralı askerlerinin varlığı, askeri nüfuzun ve istikrarsızlığın artmasına yol açabilir.
Çin ve Rusya ile ortaklık, Afrika'yı jeopolitik gerilimlerin ortasında stratejik manipülasyona ve baskıya da maruz bırakabilir.
Çin'in borç verme ve yatırıma yönelik koşulsuz yaklaşımı şeffaflıktan yoksun ve bu da adaletsiz ve sömürücü anlaşmalara yol açabilir.
Çin ve Rusya pek çok ekonomik fırsat sunsa da, bu avantajlar Afrika'da daha yerleşik bir ekonomik varlığa sahip olan ABD'nin sunduğu kadar sürdürülebilir olmayabilir.
