Bu arkadaş, fikri mülkiyet sektörüyle ilgili bazı bilgileri içeren çok güzel bir soru sordu. Haydi, basit bir bilim popülerleştirmesi yapalım:
1. Pepe'nin fikri mülkiyet hakkı Çin'de "kurbağa pepe" olarak adlandırılmaktadır. İlk yıllarda telif hakkını sanatçıdan satın aldıktan sonra düzenli bir şirketin eline geçmiş ve fikri mülkiyet sektörünün geleneksel işletme + lisanslama modelini izlemiştir. . Tokenı oluşturan projeyle hiçbir ilgisi yoktur.
2. Pepe imajı gençler arasında çok popüler olduğundan, bazı müzik festivallerinde, marka ortak markalı pop-up etkinliklerde ve çeşitli tüketici ürünlerinde sıklıkla karşımıza çıkıyor. Bunlar aslında lisanslama işleridir ve yetkili tarafın fikri mülkiyet sahibine telif hakkı ücreti ödemesi gerekir.
3. Web2 dünyasında, fikri mülkiyetlerin büyük çoğunluğu kendi ürünlerini üretmemektedir. İyi fikri mülkiyetler temel olarak “popülerliği koruma ve sınırlar ötesinde rant toplama” modelini izlemektedir. IP bir "marka" olmadığı için, IP kavramı markadan daha büyüktür. Yalnızca tüketici oyuncakları çeyreğinde, bir IP, peluş oyuncak üreticilerine, plastik oyuncak üreticilerine, şeker oyuncak üreticilerine lisanslanabilir.
4. Fikri mülkiyet tarafı ne kadar güçlü olursa, yetkilendirmenin ayrıntı düzeyi de o kadar iyi olur ve yetki kapsamı da o kadar geniş olur. Son olarak, bu izin verilen "tüketici ürünleri" çok büyük bir palet oluşturacak ve irili ufaklı çeşitli kanallarda görünecek ve böylece fikri mülkiyet farkındalığını daha da artıracaktır.
5. Bu nedenle, genellikle bireysel fikri mülkiyet projeleri, ürünlerden gelen trafiği paraya dönüştürmek için "marka amiral gemisi mağazası" veya resmi bir web sitesi kurmaz. Nedeni basit: Mallar sizin değil, öyleyse neden uğraşasınız ki? Mal satmak, lisanslı tüketim malları şirketlerinin kendi başlarına çözmesi gereken bir sorundur. Fikri mülkiyet tarafları tarafsız kalmalı ve doğrudan ticari rekabete katılmamalıdır.
6. Bununla birlikte, büyük miktarda IP'ye ve kendine ait tema parkları gibi karmaşık işletmelere sahip uluslararası IP devleri için, bu derin deniz devlerinin, trafikleri yeterli olduğundan, kendi çevrimiçi ve çevrimdışı ürün toplama mağazaları olacaktır. büyük ve ürün talep yoğunluğunun yeterince yüksek olması, kalite kontrol ve genel marka imajı adına, girdi-çıktı oranı açısından eksiksiz bir e-ticaret işi kurmak daha uygun maliyetlidir.
Eğer iniş çıkışların peşinde koşan, sık sık tuzağa düşen, döviz çemberindeki son haberleri bilmeyen ve yönü olmayan bir arkadaşsanız beni takip edin ve pinleri görüntüleyin, strateji düzenini hayranlarımla paylaşacağım. gelin birlikte tartışalım ve paylaşalım!
