Gençliğimde hep çamurdan çıkmam, adil ve adil şeyler yapmam, insanlar için dua etmem ve vicdan sahibi olmam gerektiğini hissettim.
Büyüdüğümde, gerçekten yapmak istediğim şeyin aslında çok fazla çaresizliği de beraberinde getirdiğini keşfettim.
Tarihte örneğin Zhang Juzheng'in iyi bir insan olduğunu düşünüyor musunuz? Yoksa kötü bir adam mı?
İyi adama gelince, Ming İmparatorluğu'nun ömrünü uzattı, araziyi yeniden ölçmek için kırbaç yöntemini uyguladı ve sınav yöntemini uyguladı, memurlar için bir katılım sistemi kurdu, onların tembel olmalarını engelledi, memurları çok çalışmaya zorladı, ve sonunda "Wanli Zhongxing"i fark ettim "
Ona kötü adam deyin, o gerçekten yeterince kötü. Feng Paula ile bir çete kurdu, muhalifleri yok etti, lüks bir hayat yaşadı ve tahtırevanı tek başına taşıyan 32 kişi vardı. Wanli'nin annesiyle ilişkisi olduğuna dair söylentiler de var
Ancak Zhang Juzheng zenginlik ve statü kazandıktan sonra her şeyin biteceğini söylese harika olmaz mıydı?
Bu kadar çalışmanın ardından en dipten yukarılara tırmanıp, adım adım yüksek mevkilere ulaştınız ve hayatın zirvesine ulaştınız. Neden sorun çıkarmaya devam ediyorsunuz?
Neden araziyi yeniden ölçüp, yetkililerin halka olan teveccühünü azaltalım?
Sınav yöntemini uygulamak ve beyleri özenle çalışmaya zorlamak neden gerekli?
Bunun nedeni, kalbinde hâlâ bir vicdanın olması ve çalkantılı Ming Hanedanlığı'nın gidişatını değiştirmek istemesi. Wanli'nin bilge bir kral olmasını istiyor.
Bu nedenle Zhang Juzheng aslında laik bir insandır ve artık laik dünyada kalamaz. Zirveye ulaşmak için çeşitli yöntemler kullanır ve ardından laik anlamda başarılı bir kişi olur.
Ama aynı zamanda genç bir bilim adamının dünyaya gönül vermek, insanlara aydınlık bir gelecek kurmak, nesiller boyu barışı sağlamak ideallerini de yüreğinde taşıyordu.
Bu nedenle yine harika.
Başarılarımız ne kadar büyük olursa olsun, önümüzde uzanan yol bu kadar zorlu olsa da, bir zamanlar sahip olduğumuz idealleri unutmamamız gerektiğini anlatmak için bunu yazıyorum.
Hayatlarımız mükemmel olmayacak ve olamaz da. Gece yarısı rüya gördüğümde, hala asıl niyetimize sadık kalabileceğimizi umuyorum:
Fakir olmak kendini umursar, zengin olmak ise dünyayı umursar.
