Z nowego badania wynika, że ​​Bank Anglii traci ponad trzy razy więcej niż Rezerwa Federalna w wyniku luzowania ilościowego (QE), które może na nowo ożywić debatę polityczną na temat kosztów pakietu stymulacyjnego BoE trwającą ponad dekadę.

Christopher Mahon, szef ds. dynamicznych realnych zwrotów w firmie zarządzającej aktywami Columbia Threadneedle, powiedział, że straty Banku Anglii na portfelu obligacji zakupionych w latach 2009–2021 wyniosły od 4,7% do 4,9% produktu krajowego brutto (PKB) Wielkiej Brytanii. Dla porównania, straty Rezerwy Federalnej wynoszące 1,3–1,5% i Europejskiego Banku Centralnego wynoszą 3,2–3,4%.

Koszt QE w Banku Anglii jest wyższy niż w przypadku innych głównych banków centralnych

Zgodnie z umową gwarancyjną zawartą w 2009 roku deficyt Banku Anglii wynoszący około 130 miliardów funtów (165 miliardów dolarów) muszą w całości pokryć podatnicy.

Koszty tej skali pogrążyły Bank w politycznym wirze na kilka tygodni przed wyborami zaplanowanymi na 4 lipca, ponieważ pozbawiły one rząd brytyjski pieniędzy, które można byłoby przeznaczyć na usługi publiczne lub obniżki podatków. Prawicowa Partia Reform (Reform UK) obiecała interwencję w Banku Anglii, aby powstrzymać straty i zaoszczędzić Wielkiej Brytanii 35 miliardów funtów rocznie.

W szczytowym momencie wartość obligacji Banku Anglii osiągnęła 895 miliardów funtów w ramach wysiłków na rzecz ochrony brytyjskiej gospodarki przed światowym kryzysem finansowym i pandemią. QE przyniosło kiedyś brytyjskiemu skarbowi zyski w wysokości 124 miliardów funtów. Jednak skarb państwa wydał te pieniądze i teraz Bank Anglii traci miliardy funtów, próbując zmniejszyć swój bilans.

Strata wynikała z tego, że rząd brytyjski płacił większe odsetki od rezerw utworzonych w celu zakupu obligacji, niż zarobił z kuponów na posiadane papiery wartościowe. Bank Anglii również sprzedaje loszki z dyskontem w stosunku do ceny, jaką za nie zapłacił.

Brytyjski skarb państwa stracił połowę zysków z QE

Podejście Partii Reform jest postrzegane jako skrajne, ale Mahon spodziewa się, że Partia Pracy utworzy nowy rząd, gdyż partia prowadzi w sondażach na drugim miejscu z około 20%, co „może ponownie pobudzić skarb państwa” i doprowadzić do „luzowania ilościowego” Banku Anglii przyjmuje inne podejście niż status quo.”

Bank Anglii jest jedynym bankiem centralnym dużej gospodarki, który aktywnie sprzedaje obligacje, co spowodowałoby wczesne straty dla Banku Anglii. Rezerwa Federalna i Europejski Bank Centralny zezwalają na termin zapadalności obligacji. W zeszłym miesiącu Fed spowolnił tempo zapadalności obligacji, aby nie powodować stresu na rynkach.

Mahon spodziewa się, że Bank Anglii zakończy swój agresywny program sprzedaży obligacji zgodnie z zaleceniami Europejskiego Banku Centralnego i Rezerwy Federalnej podczas przeglądu programu we wrześniu. Szacuje, że agresywna sprzedaż loszek będzie go w tym roku kosztować od 5 do 7 miliardów funtów.

Oczekuje, że Bank Anglii będzie argumentował, że koniec agresywnego programu sprzedaży obligacji jest zbieżny z początkiem cyklu obniżek stóp procentowych. Oczekuje się, że Bank Anglii rozpocznie obniżki stóp procentowych jesienią. Agresywna sprzedaż loszek jest formą zaostrzenia polityki, przeciwieństwem obniżki stóp procentowych.

Należy zauważyć, że Mahon wykorzystuje wartość rynkową loszek na dzień 31 maja 2024 r. i koryguje zyski z wczesnych etapów QE, aby obliczyć wycenę strat Banku Anglii w ramach QE.

Mahon powiedział, że deficyt BoE był większy niż deficyt EBC i Fed, ponieważ BoE kupił obligacje o dłuższym terminie zapadalności, które bardziej straciły na wartości, a w szczytowym okresie programu QE kupił większą część długu publicznego Wielkiej Brytanii.

W odpowiedzi na tę ocenę BoE przytoczył niedawne uwagi swojego gubernatora Andrew Baileya, że ​​„różne strategie redukcji bilansu mogą wpływać na moment księgowania przepływów pieniężnych, ale niekoniecznie zmienią ogólny cykl programu skupu aktywów”. Kwota skumulowana.”

Artykuł przesłany z: Golden Ten Data