Dla nich BTC jest w pewnym stopniu aktywem bezpiecznym. Ryzykiem, którego unikają, nie jest ryzyko deprecjacji kapitału, ale ryzyko akceptacji.
Na przykład na początku wojny między Rosją a Ukrainą oba kraje miały okresową blokadę walutową. W tym okresie ich waluty krajowe zaczęły tracić na wartości, a kanały i kursy wymiany dolarów amerykańskich stopniowo schodziły do podziemia, np. jak złoto, papiery wartościowe, nieruchomości, obligacje itp. Niezwykle trudno jest wymienić pieniądze poza krajem goszczącym.
Ogólnie rzecz biorąc, jeśli chcesz „uciec”, trudno jest ci odebrać wiele tak zwanych aktywów „zachowujących wartość”. Nawet jeśli możesz zabrać część, nie jest łatwo przeliczyć je na lokalną, legalną walutę lub dolarów amerykańskich w kraju trzecim. Jednak można to zrobić. Niektórzy znajomi twierdzą, że monety typu stablecoin nie są bezpieczniejsze, ale jest to zbyt naiwne. Nie będę wiele mówić na ten temat.
Dlatego też, gdy duża liczba posiadaczy długoterminowych to inwestorzy o dużej wartości netto, ich chęć krótkoterminowych zysków nie jest tak silna, a ilość środków przechowywanych w BTC nie będzie szczególnie duża i można to uznać za jako kategoria „zabezpieczająca” na małą skalę Aktywa nie muszą być koniecznie likwidowane w pośpiechu, dlatego liczba posiadaczy długoterminowych posiadających pozycje dłużej niż 2 cykle przekroczyła już 30%, co świadczy o tym, że jest średnia.
