Niedawne badania nowojorskiej Rezerwy Federalnej podważają popularną narrację o spadku wartości dolara i wzroście ceny złota. Według stanu na styczeń światowe banki centralne i ministerstwa finansów utrzymywały rezerwy walutowe o wartości prawie 12 bilionów dolarów, z czego prawie 7 bilionów dolarów w aktywach dolarowych.

Przeczytaj także: Indie i Chiny eliminują dolara amerykańskiego z importu

Część uczestników rynku wiązała wzrost oficjalnego popytu na złoto z chęcią odejścia od dolara amerykańskiego. Z badania wynika jednak, że tendencje te wynikają w dużej mierze z zachowania niewielkiej liczby krajów, czyli BRICS, a nie z szeroko zakrojonych wysiłków na rzecz dywersyfikacji w stosunku do dolara.

W dzisiejszym poście autorzy zauważają, że narracje o malejącym udziale dolara w oficjalnych rezerwach i zwiększaniu roli banków centralnych w złocie niewłaściwie uogólniają działania małej grupy krajów.https://t.co/Rpwa0hnX6X

— New York Fed (@NewYorkFed) 29 maja 2024 r

Zmiany na poziomie kraju powodują spadek udziału dolara

Badania nowojorskiego Fed pokazują, że dwa główne czynniki wpływają na zmiany udziału dolara w rezerwach zagregowanych. Po pierwsze, zmiany w preferencjach dotyczących utrzymywania aktywów dolarowych mogą ewoluować na poziomie kraju i oddziaływać na początkowe saldo rezerw kraju. Po drugie, globalne agregaty mogą się zmieniać ze względu na różnice w wielkości rezerw utrzymywanych przez różne kraje, na które wpływa początkowa alokacja portfela dolarowego.

Kraje, w których występują duże zmiany w wielkości rezerw i początkowej wadze dolara różniącej się od średniej, mogą znacząco wpłynąć na globalne agregaty udziałów walutowych. Wgląd w te czynniki zapewniają dwa rodzaje danych na poziomie kraju. Dane dotyczące rezerw walutowych krajów z MFW oraz struktura rezerw na poziomie krajowym na podstawie szacunków badaczy.

Prezydent Joe Biden. Źródło: Al-Dżazira

Szacunki te pokazują spadek udziału światowych rezerw w dolarach amerykańskich o 7 punktów procentowych obserwowany w latach 2015–2021. Spadek udziału dolara można wytłumaczyć trzema częściami. Po pierwsze, ważona suma preferencji aktywów dolarowych w poszczególnych krajach wynosi 0,3 punktu procentowego.

Przeczytaj także: Rosja i Chiny na stałe przestały używać dolara amerykańskiego

Po drugie, wzór akumulacji i spadków portfeli rezerwowych wyjaśnia 3,8 punktu procentowego łącznego spadku udziału dolara amerykańskiego. Trzecia część dekompozycji szacuje część spadku przypisaną zmianom preferencji wobec aktywów dolarowych w krajach nieposiadających dostępnych szacunków alokacji portfela.

Mała grupa krajów dumpinguje dolara, a nie cały świat

Dane dotyczące szacunkowych udziałów w portfelu pokazują mieszankę pozytywnych i negatywnych zmian w udziałach portfela aktywów dolarowych w różnych krajach. Kraje nie odchodzą masowo od dolara. W rzeczywistości w trzydziestu jeden z pięćdziesięciu pięciu krajów, w przypadku których istnieją szacunki, udział dolara amerykańskiego wzrósł w latach 2015–2021.

Spadek preferencji dolarowych niewielkiej grupy krajów (zwłaszcza Chin, Indii, Rosji i Turcji) oraz duży wzrost rezerw utrzymywanych przez Szwajcarię wyjaśniają w większości spadek łącznego udziału dolara w rezerwach.

Wykres globalnej rezerwy dolara. Źródło: Fed w Nowym Jorku

W ramach analizy regresji zbadano udział standardowych czynników determinujących udział dolara amerykańskiego w rezerwach krajowych. Czynniki te obejmują powiązania walutowe, udziały w dwustronnym handlu krajów ze Stanami Zjednoczonymi, strefą euro i Japonią, a także nominał waluty i poziom długu zagranicznego. Z badania wynika, że ​​głównymi czynnikami wpływającymi na alokację portfela są tradycyjne czynniki, takie jak kołki walutowe, bliskość strefy euro w handlu oraz ekspozycja na zadłużenie.

Od czasu światowego kryzysu finansowego banki centralne znacznie zwiększyły zakupy złota. Według Światowej Rady Złota globalne banki centralne kupiły w 2022 r. ponad 1100 ton złota, czyli ponad dwukrotnie więcej niż zakupy w roku poprzednim, i utrzymały podobny poziom w 2023 r. Uczestnicy rynku przypisują ten zwiększony popyt trzem czynnikom: postrzeganej wartości złota jako inflacji zabezpieczenia, jego wykorzystania jako zabezpieczenia przed ryzykiem oraz jego wykorzystania jako zabezpieczenia przed sankcjami.

Kryptopolityczne raporty Jai Hamida