Może być wielu początkujących znajomych takich jak autor. Kiedy po raz pierwszy skorzystali z portfela WEB3, szczęśliwie otworzyli portfel Bitcoin i przygotowywali się do skopiowania adresu, ale nagle odkryli, że utworzony przez nich portfel w rzeczywistości miał wiele różnych adresów. To jak chodzenie na nieznane skrzyżowanie ze zdezorientowanym wyrazem twarzy.
Dlaczego są różne adresy? Którego z tych adresów należy użyć?
Wiele adresów Bitcoin dla portfela OKX
Co to za adresy?
Społeczność Bitcoin to społeczność, w której technologia stale się rozwija, a rozwój technologii generuje nowe treści. W wyniku zastosowania nowych technologii można rozpatrywać różne formaty adresów. Następnie przeanalizuj różnice między różnymi formatami adresów.
Starszy adres (P2P KH)
Format ten był używany, gdy Bitcoin został po raz pierwszy wprowadzony na rynek w 2009 roku, dlatego nazywa się go formatem Legacy, ponieważ w tamtym czasie adres Bitcoin był tworzony z pary klucz publiczny/klucz prywatny, nazywany jest także skrótem klucza publicznego płatności (P2P). KH) adres.
Obecnie wydaje się, że adresy starszego typu będą zajmowały więcej miejsca w transakcjach, co skutkować będzie wyższymi opłatami transakcyjnymi. Obecnie ludzie będą używać tego typu adresów tylko w przypadku korzystania ze starych portfeli, które nie są kompatybilne z nowym adresem.
Można stwierdzić, że starsze adresy mają pewną cechę, wszystkie adresy zaczynają się od „1”. Dzieje się tak dlatego, że podczas generowania adresu przed wygenerowanym kluczem publicznym zostanie dodany prefiks, zgodnie z różnymi scenariuszami (na przykład: sieć testowa/mainnet). Po obliczeniu klucza publicznego z dodanym prefiksem przez Hash, adres ostatecznie zacznie się od „1”.
Zagnieżdżony adres SegWit (P 2 SH-P 2 WPKH)
W porównaniu z tradycyjnymi adresami Legacy, adresy P 2 SH nie używają skrótu klucza publicznego, ale skrótu skryptu wykupu (skrypt wykupu). Mówiąc laikiem, P2P KH płaci za skrót klucza publicznego, podczas gdy P2SH płaci za skrypt wykupu Dopiero po spełnieniu przez odbiorcę warunków przelewu zawartych w skrypcie wykupu można wydać znajdujące się w nim środki.
Ponieważ obiekt płatności jest konwertowany z klucza publicznego na skrypt, elastyczność jest znacznie większa, a logikę wykonywania skryptu realizacji można dostosować. Typowe zastosowania obejmują realizację transakcji z wieloma podpisami.
Na podstawie P2SH, jeśli wbudowana jest technologia Segregated Witness, wówczas format tego adresu to adres zgodny z Segregated Witness (Nested SegWit). Możesz dowiedzieć się więcej o świadku segregowanym, wprowadzając adres świadka segregowanego. Po wprowadzeniu technologii Segregated Witness można zmniejszyć wolumen transakcji, zmniejszając w ten sposób opłaty transakcyjne.
Jak widać, adres P 2 SH zaczyna się od „3”.
Adres oddzielnego świadka (natywny adres SegWit).
Zanim wprowadzimy tego typu adresy, musimy wprowadzić w jego wnętrzu kluczową technologię – Segregated Witness (SegWit). Jak sama nazwa wskazuje, Segregated Witness izoluje dane świadka (świadka) i przetwarza je oddzielnie.
Istotną zaletą takiego rozwiązania jest zmniejszenie rozmiaru informacji o transakcji, a tym samym zmniejszenie opłat transakcyjnych. Kolejną korzyścią wynikającą ze zmniejszenia rozmiaru jest to, że górny limit rozmiaru transakcji blokowej Bitcoin został zwiększony z 1 MB do 4 MB.
Cechą charakterystyczną adresu Segregated Witness jest to, że adres zaczyna się od „bc 1”.
Adres taproot (Taproot)
Zaletami adresów Taproot są prywatność i wydajność w złożonych scenariuszach transakcji. W porównaniu z Native SegWit wykorzystuje algorytm Schnorra, który zastępuje algorytm podpisu cyfrowego o krzywej eliptycznej. Ten pierwszy jest bardziej wydajny w scenariuszach transakcji wsadowych i poprawia prywatność portfeli z wieloma podpisami.
Cechą głównego adresu głównego jest to, że adres zazwyczaj zaczyna się od „bc 1 q”.
Jaki format adresu wybrać?
Obecne portfele głównego nurtu, takie jak OKX, Unisat i inne portfele obsługują powyższe cztery adresy. Dlatego też, aby obniżyć koszty transakcji, rozsądniej jest używać adresów w natywnych formatach SegWit i Taproot.
Ponadto, jeśli interesują Cię napisy Bitcoin itp., to te dwa adresy będą dla Ciebie najlepszym wyborem. Większość portfeli wykonała dodatkowe przetwarzanie napisów z tych dwóch adresów, co może chronić Twoje specjalne UTXO przed pomyłkowym przeniesieniem w transakcji. . Poszukaj adresu portfela zaczynającego się od „bc 1”!
Oczywiście portfele o różnych formatach adresów mogą przeprowadzać transakcje funduszami, więc nie martw się.
Jeśli chcesz sprawdzić saldo lub informacje o bloku Bitcoin, zapraszamy do skorzystania z usługi węzła ZAN. Zapewniamy bogate API do wykorzystania przez programistów. Szczegóły dokumentacji API: https://docs.zan.top/reference/zan_getbalance-enhance
Zejdź głębiej – wprowadzenie do kluczowych technologii
Po powyższym wstępie każdy ma mniej więcej wstępną wiedzę na temat portfela, a mnie bardzo zależy na zdobyciu niektórych technologii w portfelu, więc przyjrzyjmy się tajemniczym technologiom znajdującym się w środku.
Skrypt realizacji Skrypt realizacji skryptu
Wprowadzając P2SH wiedzieliśmy, że jest to technologia transakcji dokonywanych za pomocą skryptu wykupu, więc czym jest skrypt wykupu i jaka jest jego rola w ekosystemie Bitcoin.
Przed wprowadzeniem skryptu wykupu musimy przedstawić podstawową strukturę transakcji Bitcoin.
Poniżej typowa transakcja typu P2P K, w której adres zaczynający się od 04 ae chce przelać 10 BTC na adres zaczynający się od 15 kD. Konto o adresie 04 ae musi pokazać innym w sieci, że ma prawo do korzystania z tego konta (posiada klucz prywatny), następnie musi złożyć podpis (ScriptSig) w tej transakcji, aby potwierdzić swoją tożsamość.
Oprócz uzyskania podpisu weryfikator musi także znaleźć skrypt wyjściowy poprzedniej transakcji odpowiadający UTXO. Te dwa skrypty są łączone ze sobą, tworząc skrypt odkupienia. Funkcją skryptu wykupu jest udowodnienie legalności transakcji.
W tej transakcji widać, że podpis i skrypt wyjściowy są instrukcjami komputerowymi. „OP_PUSHBYTES” oznacza PUSH fragmentu danych na stos. Najpierw 04 ae w ScriptSig podpisuje całą transakcję własnym kluczem prywatnym, a podpis zostanie umieszczony na stosie. Następnie włóż klucz publiczny na stos i na koniec w „OP_CHECKSIG” użyj klucza publicznego do odszyfrowania podpisu i porównania, czy transakcja jest spójna. Jeśli są spójne, tożsamość jest ważna.
Oprócz tej metody P2P K, skrypt wykupu może również implementować różne metody weryfikacji tożsamości, takie jak P2P KH i P2SH.
Świadek segregowany Świadek segregowany
Z powyższego wprowadzenia możemy dowiedzieć się, że nowsze formaty portfeli korzystają obecnie z technologii Segregated Witness, zatem czym jest Witness i w jaki sposób jest izolowany?
Świadka można tu traktować jako informację o sygnaturze skryptu (scriptSig) w podstawowej strukturze Bitcoina, wyodrębniającą ją z podstawowej struktury i umieszczającą w nowej strukturze danych.
Jak widać na powyższym rysunku, jedyną niezbędną treścią transakcji są informacje o źródle transakcji i informacje o wynikach transakcji. Rozmiar transakcji jest zmniejszony, ponieważ żółta część (całkowity rozmiar transakcji) ma ograniczenie rozmiaru. transakcja będzie Przesłanie podpisów osobno pozwala na umieszczenie w jednym bloku większej liczby transakcji. Ponadto przy obliczaniu podpisu transakcji nie uwzględnia się treści części podpisu, dzięki czemu można skutecznie rozwiązać problem plastyczności transakcji.
Poniżej znajduje się transakcja P 2 TR. Widać, że transakcja ta posiada dodatkową część Witness. Jego zadaniem jest weryfikacja legalności transakcji. Po zastosowaniu Witness zamiast ScriptSig sposób weryfikacji legalności pozostaje taki sam, czyli poprzez wykorzystanie klucza publicznego do odszyfrowania podpisu Witness w celu sprawdzenia zgodności treści transakcji. Dopiero gdy węzeł będzie musiał zweryfikować legalność transakcji, poprosi o informacje od Świadka. Teraz skorzystaj z usługi ZAN Node za darmo (odwiedź ZAN.TOP), aby połączyć się z siecią BTC stabilnie i z dużą prędkością.
Podsumowując, Segregated Witness oddziela część podpisu transakcji od reszty pierwotnej transakcji, zmniejszając w ten sposób rozmiar pojedynczej transakcji i zwiększając pojemność całego bloku. Ponadto, ponieważ zawartość części podpisu nie jest uwzględniana przy obliczaniu wartości skrótu transakcji, może to skutecznie rozwiązać problem plastyczności transakcji.
Ten artykuł został napisany przez Yeezo (konto X @GaoYeezo 75065) z zespołu ZAN (konto X @zan_team).
