Jedną z najmniej omawianych części tezy o łańcuchu modułowym jest warstwa dostępności danych („DA”).
Nasz nowy raport#Binancebada podstawy DA, wpływ EIP-4844, zanim przedstawi głębokie techniczne nurkowanie w Celestii, EigenDA i Avail.
Przeczytaj cały raport tutaj.
Problem dostępności danych („DA”) rodzi następujące pytanie: w jaki sposób możemy zapewnić wszystkim uczestnikom sieci dostęp do danych nowo proponowanego bloku? Pojawiło się jako konieczność obok rollupów i modułowego paradygmatu blockchain.
Dedykowane warstwy DA pojawiły się w dużej mierze w odpowiedzi na rosnące koszty wysyłania danych bezpośrednio do głównych warstw 1 („L1”), zwłaszcza Ethereum.
Ten raport jest częścią naszej serii technicznej. Przedstawiamy głównych graczy DA i wyjaśniamy prymitywne rozwiązania techniczne leżące u podstaw ich rozwiązań oraz ich przewidywany wpływ na produkty i przyszłe pozycjonowanie.
Celestia i Avail (i prawdopodobnie Danksharding) opierają się na próbkowaniu dostępności danych („DAS”). Dzięki DAS klienci „light” bardzo skutecznie przyczyniają się do bezpieczeństwa. Kilkanaście operacji DAS daje ponad 99,9% pewności, że wszystkie dane są dostępne. Powoduje to bardzo wysokie bezpieczeństwo, gdzie dostępność danych jest gwarantowana, o ile 1 z n lub nawet 0 z n pełnych węzłów jest uczciwych.
Wśród protokołów omówionych w tym raporcie EigenDA wyróżnia się wykorzystaniem protokołu rozproszenia. Może to zapewnić lepszą skalowalność w miarę zmniejszania się wymagań poszczególnych węzłów w przypadku przyłączania większej liczby węzłów do sieci. Wadą jest to, że bezpieczeństwo wymaga większości lub przeważającej większości uczciwych węzłów.
Avail i EiganDA (oraz Danksharding) korzystają z Kate-Zaverucha-Goldberg („KZG”), który ma przydatne właściwości umożliwiające generowanie dowodów ważności. Avail wykorzystuje to do szybszego finalizacji DA i potencjalnie lepszej integracji z pakietami zbiorczymi ZK.
Wszystkie powyższe projekty szeroko wykorzystują kody kasowania. Technika ta umożliwia protokołom osiągnięcie lepszych (często optymalnych) kompromisów.
Projektując te protokoły, kompromisy obejmują skalowalność, bezpieczeństwo i ostateczną szybkość.
Różne protokoły przedstawione w tym raporcie podejmowały różne decyzje projektowe dotyczące tych kompromisów. Prawdopodobnie spowoduje to trwałe różnice w kosztach, bezpieczeństwie i szybkości finalizacji, które mogą być czynnikami decydującymi dla zespołów projektowych (chociaż porównania KPI prawdopodobnie będą się zmieniać w krótkim okresie).
Przeczytaj pełny raportTutaj.
