Tytuł oryginalny: Restaking: Everything Old is New Again

Autor oryginalny: David Han

Oryginalna kompilacja: Ladyfinger, Blockbeats

Notatka redaktora:

Protokół Restaking Ethereum i LRT stają się gorącym tematem w przestrzeni kryptowalut. Dzięki mechanizmowi konsensusu PoS i staniu się największym funduszem bezpieczeństwa w świecie kryptowalut z funduszem bezpieczeństwa ekonomicznego w wysokości prawie 112 miliardów dolarów, koncepcja re-stakingu oferuje nowy sposób przyczynienia się do bezpieczeństwa sieci, jednocześnie zdobywając dodatkowe nagrody. Udane uruchomienie Eigen Layer i fakt, że szybko stał się on drugim co do wielkości protokołem DeFi, dodatkowo pokazuje potencjał i atrakcyjność koncepcji i technologii ponownego obstawiania.

Protokół ponownego stakowania nie tylko zapewnia kanał dodatkowego dochodu dla walidatorów, ale także przynosi nowe korzyści całemu ekosystemowi Ethereum, umożliwiając walidatorom ponowne stakowanie postawionego eteru w celu zabezpieczenia nowej usługi Active Validation Service (AVS). motywacja. Jednakże w miarę rozwoju LRT i wzrostu złożoności mechanizmu ponownej hipotekacji pojawiają się nowe zagrożenia. Zagrożenia te dotyczą nie tylko bezpieczeństwa i stabilności finansowej, ale obejmują także potencjalny wpływ na stabilność protokołu konsensusu Ethereum w przyszłości.

Przedmowa

Mechanizm konsensusu PoS to największy fundusz bezpieczeństwa ekonomicznego w kryptowalutach, o łącznej wartości prawie 112 miliardów dolarów. Ale weryfikatorzy, którzy zabezpieczają sieć, nie są ograniczeni jedynie do zdobywania nagród podstawowych na zablokowanym ETH. Tokeny Liquidity Staked Tokens (LST) od dawna są dla uczestników sposobem na przeniesienie swoich zysków z ETH i warstwy konsensusu do przestrzeni DeFi – albo podlegają obrotowi, albo są ponownie zabezpieczone w innych transakcjach. Teraz pojawienie się ponownego pokrycia wprowadza kolejną warstwę w postaci płynnych tokenów stakingowych.

Stosunkowo dojrzała infrastruktura Ethereum do stakowania i mnóstwo budżetów na bezpieczeństwo pozwoliły Eigen Layer stać się drugim co do wielkości protokołem DeFi w ekosystemie z 12,4 miliardami dolarów całkowitej zablokowanej wartości (TVL). Eigen Layer umożliwia walidatorom zdobywanie dodatkowych nagród poprzez ponowne wykorzystanie ich zasobów ETH na potrzeby usług aktywnej weryfikacji (AVS). W rezultacie coraz popularniejsi stają się także pośrednicy w formie umów dotyczących płynnej wymiany nawierzchni, co napędza rozwój kolei lekkiej.

Mimo to, z punktu widzenia bezpieczeństwa i finansowego, przeróbki i kolej lekka mogą stwarzać dodatkowe ryzyko w porównaniu z istniejącymi ofertami BET. Zagrożenia te mogą stawać się coraz bardziej nieprzejrzyste w miarę wzrostu liczby AVS i różnicowania strategii kolei lekkiej przez operatorów. Niemniej jednak nagrody za stakowanie (stakowanie) kładą podwaliny pod nową klasę protokołów DeFi. Jeżeli takie propozycje zostaną wdrożone, oddzielne dyskusje na temat ograniczenia emisji zakładów do minimalnych rentownych emisji (MVI) mogą również jeszcze bardziej zwiększyć względne znaczenie długoterminowych wysokich rentowności długu. W rezultacie wzmożony nacisk na odzyskanie możliwości staje się jednym z najważniejszych tematów kryptograficznych roku.

Podstawy ponownego stakowania Ethereum

Przerobiony protokół Eigen Layer zostanie uruchomiony w sieci głównej Ethereum w czerwcu 2023 r., a systemy AVS zostaną uruchomione w kolejnej fazie wielofazowego wdrożenia (2 kwartał 2024 r.). W efekcie koncepcja ponownego stawkowania Eigen Layer umożliwia walidatorom zabezpieczenie nowych funkcji w Ethereum, takich jak warstwy dostępności danych, pakiety zbiorcze, mosty, wyrocznie, wiadomości międzyłańcuchowe itp. i potencjalnie zdobywają przy tym dodatkowe nagrody. Stanowi to nowe źródło przychodów dla walidatorów w postaci „bezpieczeństwa jako usługi”. Dlaczego stało się to tak gorącym tematem?

Jako największa kryptowaluta PoS, ETH posiada obecnie ogromną bazę finansową, aby chronić swoją sieć przed atakami wrogiej większości. Jednocześnie jednak nieustanny wzrost liczby walidatorów i postawionych ETH prawdopodobnie przekroczył to, co jest konieczne do zabezpieczenia sieci. Podczas fuzji (15 września 2022 r.) postawiono 13,7 mln ETH, co prawdopodobnie wystarczyło do ochrony TVL sieci wynoszącej wówczas 22,1 mln ETH. Kiedy zaczynaliśmy publikować, postawione było obecnie około 31,3 miliona ETH, co oznacza trzykrotny wzrost w przeliczeniu na ETH, ale TVL Ethereum denominowany w ETH jest obecnie w rzeczywistości niższy (niż na koniec 2022 r.) i wynosi 14,9 miliona ETH (patrz rysunek 1).

Mnóstwo postawionych ETH oraz bezpieczeństwo, płynność i niezawodność aktywów bazowych stawia go w wyjątkowej pozycji, aby pomóc w zapewnieniu bezpieczeństwa innych zdecentralizowanych usług. Innymi słowy, wierzymy, że ponowne rozważenie koncepcji jest w dużej mierze nieuniknione jako rozszerzenie nieodłącznej wartości ETH. Nie ma jednak darmowego lunchu. Aby zapewnić poprawność tych usług, zakłady typu rebet służą do weryfikacji behawioralnej i mogą podlegać karze zajęcia lub obniżenia, podobnie jak w przypadku tradycyjnych zakładów. (Oznacza to, że kiedy w 2Q24 zostanie wydany pierwszy zestaw AVS, hakowanie nie będzie możliwe.) Podobnie, jak w przypadku stakowania, operatorzy restakingu otrzymają również dodatkowe tokeny ETH (lub tokeny AVS) za swoje usługi).

Ethereum LRT

Dotychczasowy wzrost TVL Eigen Layer jest zdumiewający, ustępując jedynie Lido (wiodącemu protokołowi płynnego stakowania w Ethereum). Eigen Layer osiąga to, zachowując górny limit depozytów dla większości procesów i przed uruchomieniem jakiegokolwiek AVS na żywo. To powiedziawszy, trudno jest oddzielić bieżące potrzeby w zakresie dostaw od zainteresowania użytkowników krótkoterminową rolnictwem punktowym. Chociaż ilość rekredytowanych ETH prawdopodobnie będzie nadal rosła w dłuższej perspektywie w miarę dojrzewania protokołu, uważamy, że TVL może spaść w perspektywie krótkoterminowej, gdy zakończy się pozyskiwanie punktów lub jeśli wczesne nagrody AVS będą niższe niż oczekiwano.

Eigen Layer opiera się na istniejącym ekosystemie stakowania poprzez stakowanie zróżnicowanej bazy LST lub natywnego stakingu ETH (za pośrednictwem Eigen Pods). Proceduralnie walidatorzy kierują swoje adresy wyjściowe do kapsuł Eigen, aby zdobyć punkty Eigen, które w przyszłości zostaną wymienione na nagrody protokołu. LST zablokowany w warstwie własnej (1,5 miliona ETH) stanowi około 15% całego LST, podczas gdy ogólny ETH zablokowany w warstwie własnej stanowi prawie 10% ETH wykorzystanego we wszystkich inwestycjach (31,3 miliona ETH firmy 3M). (Sam LST stanowi 43% wszystkich zainwestowanych ETH w ekosystemie.) W rzeczywistości wierzymy, że ponowna kalibracja po stakingu popytu ustabilizuje się po październiku 2023 r. jest odpowiedzialna za niedawne zainteresowanie wdrażaniem nowych walidatorów. W lutym 2024 r. do stawki dodano ponad 2 miliony ETH, co zbiegło się z zawieszeniem limitu depozytów Eigen Layer. W rzeczywistości niektórzy dostawcy LST zwiększają docelową RRSO, aby wykorzystać ponownie zainwestowane odsetki w celu przyciągnięcia nowych użytkowników do swoich własnych platform.

Ucząc się na popularności LST, rozwinął się bogaty ekosystem LRT, obejmujący ponad pół tuzina protokołów oferujących wersje tokena Liquid Reload z różnymi scenariuszami punktów i zrzutów. Z 3M ETH zabezpieczonego w warstwie Eigen, około 2,1M (62%) jest opakowane w protokoły wtórne. Widzieliśmy już podobne wzorce na rynku inwestycji w płynność i wierzymy, że dywersyfikacja alternatyw będzie ważna w miarę rozwoju branży.

W dłuższej perspektywie, jeśli liczba rodzimych transakcji stakingowych spadnie ze względu na zwiększone uczestnictwo w stakingu (zmniejszenie zysków w miarę dołączania większej liczby walidatorów), wówczas staking może stać się coraz ważniejszym sposobem na zyski z ETH. Odrębna dyskusja na temat ograniczenia emisji ETH z natywnych stakingów może jeszcze bardziej zwiększyć znaczenie ponownego obliczania zysków (chociaż jest to bardzo wczesna faza dyskusji).

To powiedziawszy, oczekuje się, że rentowność AVS będzie stosunkowo niska po uruchomieniu, co może stanowić wyzwanie dla LRT w perspektywie krótkoterminowej. Na przykład Ether.fi, największy LRT, pobiera roczną opłatę platformową w wysokości 2% za „zarządzanie skarbcami” w swojej TVL. Jednakże nie dla wszystkich kolei lekkich obowiązuje taka sama struktura opłat i istnieje w tym zakresie miejsce na konkurencję. Jeśli jednak przyjmiemy tę 2% opłatę jako podstawę do obliczenia progu rentowności, AVS będzie musiało zapłacić około 200 milionów dolarów w postaci rocznych opłat (1,24 miliarda dolarów przeliczonych), aby usługi bezpieczeństwa Eigen Layer osiągnęły próg rentowności – czyli więcej niż Aave lub W zeszłym roku Maker pobrał jeszcze więcej opłat. Rodzi to pytanie, ile biznesu AVS musi wygenerować, aby zwiększyć ogólny zysk dla interesariuszy ETH.

Pojawienie się usług uwierzytelniania

Na dzień dzisiejszy AVS nie został uruchomiony w sieci głównej. Pierwszym wydanym AVS (na początku drugiego kwartału 2024 r.) będzie EigenDA, warstwa dostępności danych, która może pełnić podobną rolę jak pamięć masowa typu blob Celestia lub Ethereum. Po sukcesie aktualizacji Dencun polegającym na obniżeniu kosztów L2 o ponad 90%, uważamy, że EigenDA będzie kolejnym narzędziem w modułowym arsenale umożliwiającym tańsze oferty L2. Jednak budowanie lub migracja L2 w celu wykorzystania EigenDA to powolny proces, który może zająć miesiące, zanim wygeneruje znaczące przychody dla protokołu.

Aby oszacować początkową wydajność EigenDA, możemy porównać ją z kosztami przechowywania obiektów blob w Ethereum. Obecnie około 10 ETH dziennie jest wykorzystywanych w transakcjach typu blob dla wielu głównych platform L2, w tym Arbitrum, Optimism, Base, zkSync i StarkNet (patrz rysunek 5). Jeśli EigenDA odnotuje podobny poziom wykorzystania, nasze ostrożne szacunki będą takie, że roczna stopa przeliczonych nagród wyniesie około 3,5 tys. ETH, co odpowiada około 0,1% dodatkowych nagród. Opłaty w pierwszych kilku miesiącach mogą być nawet niższe od szacunkowych, chociaż dodanie wielu AVS może szybko zwiększyć zyski.

Inne systemy AVS zbudowane w ekosystemie warstwy Eigen obejmują sieć interoperacyjności, warstwę szybkiej finalności, mechanizm sprawdzania pozycji, pasek rozruchowy Cosmos Chain Security i nie tylko. Przestrzeń możliwości dla AVS jest szeroka i rośnie. Odzyskiwacze mogą wybrać, które AVS chcą zarobić dzięki zabezpieczeniu ETH, chociaż proces staje się bardziej złożony w przypadku każdego nowego AVS.

Wyzwania i strategie LRT

Rodzi to pytanie, jak różne LRT poradzą sobie z (1) wyborem AVS, (2) potencjalnym cięciem i (3) ostateczną finansjalizacją tokena. W tradycyjnym obstawianiu powiązanie jeden do jednego między odpowiedzialnością walidatora a przychodami jest jasne, co sprawia, że ​​LST jest stosunkowo prostą sprawą, biorąc pod uwagę wszystko. Jednak po ponownym przeliczeniu struktura „wiele do jednego” dodaje nietrywialnej złożoności (i różnorodności emitentów LRT) w sposobie akumulacji i dystrybucji zysków (i strat). LRT nie tylko wypłaca podstawowe nagrody za stakowanie ETH, ale także wypłaca nagrody za zdobycie zestawu AVS. Oznacza to również, że potencjalne nagrody wypłacane przez różnych emitentów LRT będą się różnić.

Obecnie wiele modeli LRT nie zostało w pełni wyjaśnionych. Jeśli jednak na projekt istniałby tylko jeden LRT, wszyscy posiadacze tokenów w danym protokole prawdopodobnie podlegaliby jednolitym zachętom AVS i warunkom obniżek. Konstrukcja tych mechanizmów może się różnić w zależności od dostawcy LRT.

Jedną z sugestii jest przyjęcie podejścia wielopoziomowego, w ramach którego emitenci LRT mogliby przyjąć szereg AVS o „wysokim” i „niskim” ryzyku, chociaż wymagałoby to ustalenia kryteriów ryzyka, które nie zostaną jeszcze zdefiniowane. Ponadto, w zależności od projektu architektonicznego, ostateczne nagrody posiadaczy tokenów mogą nadal zostać wypłacone we wszystkich AVS, co naszym zdaniem jest sprzeczne z celem ram stopniowania ryzyka. Alternatywnie zdecentralizowana organizacja autonomiczna (DAO) mogłaby zdecydować, które AVS zostaną wybrane, ale stawia to pod znakiem zapytania, kim są główni decydenci w tych DAO. W przeciwnym razie dostawca LRT może służyć jako interfejs do warstwy Eigen i umożliwiać użytkownikom zachowanie uprawnień decyzyjnych w zakresie przyjęcia AVS.

Nadchodzące zagrożenia

Jednak w momencie uruchomienia proces zmiany rezerwacji powinien być dla operatorów stosunkowo prosty, ponieważ Eigen DA będzie jedynym AVS, który można zabezpieczyć. Jednakże jedną z cech warstwy Eigen jest to, że ETH jest przypisany do jednego AVS, a następnie może być dalej przenoszony do innego AVS. Chociaż może to zwiększyć zyski, może również zwiększyć ryzyko. Przesyłanie tego samego przeliczonego ETH do wielu AVS stwarza wyzwania przy demontażu hierarchii cięć i warunków roszczeń między usługami. Każda usługa tworzy własne, niestandardowe warunki obcięcia, więc może zaistnieć sytuacja, w której jeden AVS obcina ponownie przyznane ETH z powodu niewłaściwego zachowania, podczas gdy inny AVS chce odzyskać ten sam ponownie przyznany ETH w wyniku naruszenia zaufania. Zadośćuczynienie za obrażenia uczestników. Może to skutkować ostatecznym konfliktem w zakresie redukcji, chociaż jak wspomniano wcześniej, Eigen DA nie będzie miał warunków redukcji przy pierwszym uruchomieniu.

Aby jeszcze bardziej skomplikować tę konfigurację, model „zbiorowego bezpieczeństwa” Eigen Layer – w którym AVS wykorzystuje wspólną pulę stakingu ETH w celu zabezpieczenia swoich usług – można dodatkowo dostosować za pomocą „bezpieczeństwa przypisanego”. Oznacza to, że indywidualne AVS mają potencjał do otrzymania (dodatkowego) ETH o zmienionym przeznaczeniu, które jest wykorzystywane wyłącznie w celu ochrony ich konkretnych usług – jest to forma ubezpieczenia lub siatki bezpieczeństwa, która opłaca składki za AVS. Dlatego też w miarę wdrażania coraz większej liczby systemów AVS rola operatora staje się bardziej złożona pod względem technicznym, a zasady dotyczące ograniczeń stają się trudniejsze do przestrzegania. Oprócz tej złożoności związanej z ponownym harmonogramem, skalowanie LRT abstrahuje większość podstawowej strategii i ryzyka od posiadaczy tokenów.

Stanowi to problem, ponieważ ostatecznie uważamy, że ludzie pójdą tam, gdzie dostawcy LRT oferują najlepsze zachęty. W związku z tym przedsiębiorstwa LRT mogą być zachęcane do maksymalizacji zysków w celu zdobycia udziału w rynku, ale może się to odbywać kosztem wyższego (aczkolwiek ukrytego) ryzyka. Innymi słowy, uważamy, że liczy się nagroda skorygowana o ryzyko, a nie nagroda bezwzględna, ale zachowanie przejrzystości w tej kwestii może być trudne. Może to skutkować dodatkowym ryzykiem, ponieważ LRT DAO jest zachęcane do wielokrotnego uzupełniania zapasów, aby zachować konkurencyjność.

Ponadto LRT może również wywierać presję na spadkową sprzedaż nagród AVS innych niż ETH, jeśli płatności LRT zostaną zrealizowane w całości w ETH. Oznacza to, że jeśli LRT wymaga konwersji natywnych tokenów AVS na ETH (lub odpowiednik) w celu redystrybucji nagród wśród posiadaczy tokenów LRT, naliczona wartość odkupu może być ograniczona przez powtarzającą się presję sprzedaży.

Ponadto LRT wiąże się również z ryzykiem wyceny, którego nie można zignorować. Na przykład, jeśli kolejka wypłat po stakingu jest wydłużona (po rozwidleniu Dencun w Ethereum, które zmniejszyło limit rezygnacji walidatora z 14 do 8), LRT może zostać tymczasowo przesunięty w stosunku do swojej wartości bazowej. Jeżeli LRT stanie się powszechnie akceptowaną formą zabezpieczenia w DeFi (np. LST w protokołach zaciągania i udzielania pożyczek), może to w sposób niezamierzony zaostrzyć proces likwidacji, zwłaszcza na rynkach niepłynnych.

Zakłada się, że te protokoły DeFi są w stanie przede wszystkim właściwie ocenić wartość związaną z LRT. W efekcie LRT reprezentuje zróżnicowany zestaw portfeli, których profil ryzyka może zmieniać się w czasie. Można dodać lub usunąć nowe składniki, a sam AVS może zmienić swoje zyski lub ryzyko wypłacalności. Hipotetycznie moglibyśmy zobaczyć scenariusz, w którym pogorszenie koniunktury na rynku mogłoby wpłynąć jednocześnie na kilka AVS, destabilizując w ten sposób kolej lekką i zwiększając ryzyko przymusowych likwidacji i zmienności rynku. Kredyty rekurencyjne tylko powiększają te straty. Z drugiej strony protokoły, które mogą rozłożyć LRT na jego zasadę i składniki rentowności, mogą pomóc złagodzić to ryzyko, ponieważ tokenizowany kapitał może zostać wykorzystany jako pierwotne zabezpieczenie, a tokenizowany zysk może zostać wykorzystany do swapów stóp procentowych.

Wreszcie, jak podkreślił współzałożyciel Ethereum, Vitalik Buterin, w niektórych przypadkach poważna awaria mechanizmu refaktoryzacji może zagrozić podstawowemu protokołowi konsensusu Ethereum. Jeśli ilość ponownie przetrzymywanych ETH jest wystarczająco duża w stosunku do wszystkich posiadanych ETH, może pojawić się zachęta finansowa do wdrożenia złych decyzji, które mogłyby zdestabilizować sieć.

podsumowując

Oczekuje się, że protokół zmiany nazwy Eigen Layer stanie się kamieniem węgielnym szeregu nowych usług i oprogramowania pośredniego w Ethereum, co z kolei może w przyszłości zapewnić walidatorom znaczące źródło nagród ETH. AVS od Eigen DA po Lagrange mogą również znacznie wzbogacić sam ekosystem Ethereum.

To powiedziawszy, przyjęcie opakowania LRT wokół protokołu podstawowego może prowadzić do ukrytego ryzyka nieprzejrzystej strategii resetowania lub tymczasowego odsunięcia się od protokołu podstawowego. Sposób, w jaki różni emitenci wybierają AVS oraz przydzielają ryzyko i korzyści posiadaczom LRT, pozostaje kwestią otwartą. Ponadto początkowa stopa zwrotu AVS może nie spełniać niezwykle wysokich oczekiwań stawianych przez rynek, chociaż spodziewamy się, że z czasem ulegnie to zmianie w miarę wzrostu popularności AVS. Niemniej jednak wierzymy, że przeróbka wspiera otwarte innowacje Ethereum i stanie się podstawową częścią infrastruktury ekosystemu.