Według U.Today dyrektor ds. technologii w Ripple, David Schwartz, rzucił niedawno światło na pytanie, które nurtuje społeczność XRP: czy w księdze XRP (XRPL) mogą znajdować się dwa tokeny o tej samej nazwie. Wyjaśnienia Schwartza dostarczyły cennych informacji na temat pierwotnych założeń projektowych XRPL i jego podejścia do nazw tokenów, szczególnie tych denominowanych w USD.
Schwartz podkreślił, że XRPL został początkowo zaprojektowany z założeniem, że wszystkie tokeny denominowane w USD będą używać identyfikatora USD. Pozwoliłoby to podmiotom dokonującym i otrzymującym płatności uznać wszystkie obsługiwane przez nie USD za wymienne lub zamienne. Ta intencja projektowa podkreśla kluczowy aspekt architektury XRPL, którym jest skupienie się na zamienności tokenów o tym samym nominale. Używając wspólnego identyfikatora, takiego jak „USD” dla wszystkich tokenów denominowanych w USD, księga ma na celu uproszczenie transakcji i zapewnienie, że wszystkie takie tokeny zachowają swoją zamienność.
Oprócz XRP, XRPL obsługuje inne aktywa, które można przedstawić jako tokeny. Standardowe tokeny są zamienne, co oznacza, że wszystkie jednostki tokenów są wymienne i identyczne, co ułatwia płatności międzywalutowe. Tokeny mogą również nie być zamienne. Tokeny niewymienne (NFT) służą do reprezentowania własności unikalnych produktów materialnych, niefizycznych lub całkowicie cyfrowych, takich jak dzieła sztuki lub przedmioty w grach. Stablecoiny to kolejny powszechny rodzaj tokenów w księdze XRP. W tym modelu emitent przechowuje cenne aktywa poza księgą XRP i emituje tokeny, które reprezentują równą wartość w księdze.
Historia XRP Ledger sięga 2011 roku, kiedy trzech inżynierów: David Schwartz, Jed McCaleb i Arthur Britto rozpoczęło nad nim pracę. Zainspirowani Bitcoinem, chcieli stworzyć lepszą wersję, która uwzględniłaby jego ograniczenia, w wyniku czego zasób cyfrowy byłby bardziej zrównoważony i zaprojektowany specjalnie do płatności.