Autor ｜ LXDAO

01 Rozmowa przy kominku
 
Bruce：Cześć wszystkim, jestem Bruce, głównym współtwórcą LXDAO i ETHPanda. Dziś będziemy eksplorować temat „koordynacji” w kontekście konfliktów i możliwych rozwiązań w ekosystemie Ethereum. Mam nadzieję, że ta rozmowa zainspiruje do myślenia o tym, jak radzić sobie z problemami koordynacji w zdecentralizowanym ekosystemie i przyniesie wnioski, które uczynią cały ekosystem bardziej płynnym i efektywnym.
 
Vitalik jest ważnym uczestnikiem i obserwatorem ekosystemu Ethereum, cieszymy się, że możemy go zaprosić. Na początek prosimy Vitalika o krótkie wprowadzenie.
 
Vitalik：Cześć wszystkim, jestem Vitalik Buterin, współzałożyciel Bitcoin Magazine. Od ostatnich 10 lat jestem zaangażowany w Ethereum. Początkowo zajmowałem się badaniami, ale brałem też udział w wielu różnych aspektach ekosystemu.
 
Bruce：Dzisiaj rozmawiamy o tematach związanych z koordynacją, z twojej perspektywy, jak definiujesz koordynację w Ethereum? Czy są jakieś dobre przykłady koordynacji w ekosystemie Ethereum?

Vitalik：Myślę, że koordynacja może mieć wiele różnych znaczeń. W abstrakcyjnym i ogólnym sensie koordynacja zasadniczo oznacza, że wiele osób działa razem w celu osiągnięcia wspólnego celu, a nie działa w sposób ignorujący potrzeby innych lub w sposób antagonizujący. Może to oznaczać wiele różnych rzeczy. Na przykład, może to oznaczać, że ludzie przyczyniają się do jakichś dóbr publicznych, takich jak projekty, które mają wartość dla całego ekosystemu.
 
Może to również oznaczać, że ludzie współpracują nad pewnymi wspólnymi standardami, jak gdyby ludzie przechodzili z jednego języka na inny, ponieważ inny język jest lepszy w pewnych aspektach. To zasadniczo dzieje się za każdym razem, gdy aktualizowany jest protokół Ethereum. Może to być również bardzo chaotyczna próba, w której ludzie całkowicie niezależnie robią różne rzeczy, ale ostatecznie nadal przyczyniają się do jakiegoś wspólnego celu. Edytorzy Wikipedii to przykład. Nikt nie próbuje dowodzić innymi, ani nikt nie zmusza wszystkich do działania w ten sam sposób jednocześnie. Ale rezultatem jest to, że masz wielu współpracowników, którzy przyczyniają się do czegoś, co przynosi korzyści wszystkim. Więc myślę, że wszystkie te różne typy koordynacji mają miejsce w ekosystemie Ethereum, który w dużej mierze na tym polega.
 
Bruce：Mówiąc o ekosystemie Ethereum, z powodu idei „nieskończonego ogrodu”, społeczność Ethereum zachęca do różnorodności. Jednak ta różnorodność może prowadzić do rywalizacji o zasoby i reputację lub podobnych problemów. Jakie konflikty i wyzwania koordynacyjne zauważasz w zakresie rywalizacji i współpracy między społecznościami? Jakie rozwiązania mogą promować lepszą współpracę i rozwój między społecznościami?

Vitalik：Jak dotąd, jednym z wyzwań, które moim zdaniem dobrze sobie poradziliśmy, jest współpraca różnych klientów Ethereum w celu wspólnego aktualizowania sieci Ethereum i jednoczesnego aktualizowania ich kodu. Wiele różnych części ekosystemu tak robi, co jest naprawdę dość imponującym osiągnięciem. Ethereum to unikalny ekosystem, w którym największy klient Ethereum, Geth, stanowi około 52% sieci. Tego nie widać w innych miejscach. W większości ekosystemów jest tak, że jeden uczestnik kontroluje prawie wszystko. Widzimy to w przeglądarkach, w klientach Bitcoina, a nawet w wielu próbach zrealizowania zdecentralizowanych protokołów społecznościowych.
 
Wyzwanie tej metody polega na tym, że musimy nadal dojść do konsensusu na temat następnej aktualizacji, która odbywa się co roku. Wewnątrz Ethereum istnieje wiele struktur próbujących to osiągnąć, aby pomóc w realizacji tego celu. Na przykład, co roku odbywają się spotkania twarzą w twarz, w rzeczywistości odbyło się ich kilka. Mieliśmy jedno w Kenii, a wczoraj odbyło się mniejsze spotkanie. Następnie są wszystkie spotkania AllCoreDevs, dyskusje online, zachęty itd. Na początku fundacja Ethereum zapewniała te zespoły klientów bardzo ważne finansowanie. Nawet dzisiaj nadal zapewnia pewne finansowanie, ale większość ich przychodów pochodzi z samych klientów, co jest jednym z przykładów.
 
Innym przykładem jest finansowanie publicznych projektów dla całego ekosystemu Ethereum. Historycznie, fundacja Ethereum zawsze to robiła, ale teraz widzimy pojawienie się Gitcoin, Protocol Guild i innych fundacji. Około dwa dni temu opublikowaliśmy raport o przejrzystości. Jednym z interesujących statystyk jest to, że w zakresie publicznie przydzielonych funduszy w ekosystemie w latach 2022 i 2023 fundacja stanowi tylko 49%, co jest nieco poniżej połowy. 51% pochodzi z innych organizacji. Teraz myślę, że istnieją inne wyzwania. Jednym z poważnych wyzwań jest standardowa współpraca między warstwą 2 i portfelami. To jest obszar, który obecnie zaczyna być omawiany. I wszystkie te dyskusje o wsparciu projektów publicznych wciąż trwają. Teraz jest więcej ludzi próbujących różnych eksperymentów, ponieważ Gitcoin, Optimism i Protocol Guild zaczęły prowadzić.

Bruce：Właśnie wspomniałeś o konfliktach koordynacyjnych między klientami, a zasadniczo, w miarę jak rozwija się ekosystem Ethereum, proces ustalania standardów EIP, ERC również obejmuje więcej interesariuszy, co czyni ten proces bardziej skomplikowanym i wolniejszym. Jakie główne konflikty zauważasz w tym procesie ustalania standardów? Jak myślisz, jak zrównoważyć otwartość i efektywność, aby skuteczniej osiągać konsensus i promować rozwój standardów?

Vitalik：Myślę, że istnieją trzy rodzaje konfliktów, ważne jest, aby oddzielić je w myśleniu. Pierwszym jest to, że różne grupy próbują wprowadzić różne standardy, ponieważ standardy, które wprowadzają, są dla nich korzystne. Ta sytuacja występuje nie tylko w Ethereum, ale dzieje się na całym świecie. Drugim rodzajem konfliktu jest to, że ludzie wprowadzają różne standardy, tylko dlatego, że mają tzw. „syndrom nieodkrytych wynalazków” lub chcą uzyskać dumę i status społeczny za stworzenie czegoś, co wszyscy będą używać. Trzeci rodzaj to tak naprawdę nie jest konflikt, a jedynie drobne różnice zdań, które można rozwiązać poprzez wspólne spotkanie i znalezienie rozwiązania, które będzie satysfakcjonujące dla wszystkich.
 
W przypadku pierwszego przypadku, myślę, że w zdecentralizowanym świecie możemy zrobić jedną rzecz, a mianowicie ustanowić podstawowe zasady dotyczące tego, jakie rodzaje standardów mogą być przyjęte. Na przykład, jeśli publikujesz standard abstrakcji konta i wymaga on, aby transakcje abstrakcji konta były przeprowadzane przez mój serwer, nikt tego nie zaakceptuje. Ludzie akceptują tylko te rzeczy, które wydają się naprawdę neutralne.
 
A to, co próbujemy zrobić, to ponieważ na Devcon i ETHcc wiele osób było niezadowolonych z tego, że było zbyt wiele konkurujących wydarzeń towarzyszących. Dlatego zrobiliśmy taki eksperyment: w trakcie Devcon zachęcamy ludzi, aby nie organizowali żadnych form wydarzeń towarzyszących. Wydarzenia towarzyszące mogą odbywać się przed lub po Devcon, a w trakcie Devcon zachęcamy ludzi do budowania centrów społecznościowych (Community Hub) w Devcon. Jeśli twoje centrum społecznościowe nie jest po prostu platformą do reklamowania siebie, ale jest w stanie promować istotną współpracę między różnymi partnerami w tej samej branży, fundacja będzie bardziej skłonna do wsparcia.
 
Więc zasadniczo nie organizujemy osobnych wydarzeń Optimism, Arbitrum czy Starknet, ale organizujemy wydarzenie Multi-L2 jako część Devcon. W ten sposób przynajmniej na poziomie społecznym zachęcamy do współpracy, a nie do tego, że jedna osoba popycha wszystko, a następnie przedstawia propozycje jako swoje. To również sposób, w jaki zaczynamy próbować więcej w zakresie standardów, starając się ustanowić takie zasady. Myślę, że to również pomaga rozwiązać inne problemy. Z jednej strony jest to duma ludzi z własnych osiągnięć. Z drugiej strony to bardzo ludzka kwestia, czyli niechęć do poddania się dominacji innych, albo opór przed narzuceniem czegokolwiek przez innych.
 
A rozwiązania obu tych problemów polegają na próbie zachęcania do większej współpracy, nawet od samego początku procesu. Jeśli chodzi o trzeci problem, to komunikacja między ludźmi jest nadal niewystarczająca, potrzebujemy po prostu więcej ludzi i organizacji, aby stworzyć fora, które umożliwią tę wymianę.

Bruce：Dziękuję. Następne pytanie dotyczy Layer 2. Ponieważ wszyscy wiemy, że rozwiązania Layer 2 odgrywają kluczową rolę w skalowaniu Ethereum. Jak widzisz wyzwania koordynacyjne między Layer 2 a Ethereum? Jakie wyzwania lub strategie istnieją w zakresie synchronizacji rozwoju i zarządzania rozwiązań Layer 2 z innymi ekosystemami?

Vitalik：Layer 2 początkowo rozwijały się w bardzo niezależny sposób, wiele osób zaczęło budować własne stosy technologiczne, próbując stworzyć coś użytecznego, coś, co mogłoby stosunkowo szybko skalować Ethereum. A teraz pytanie, które ekosystem naprawdę zaczyna zwracać uwagę, to to, że Layer 2 już istnieją, działają i osiągają zamierzone cele. Więc wszystko przesuwa się w kierunku Layer 2. Ale jak zapewnić, że Layer 2 rzeczywiście funkcjonuje jako ekosystem, a nie jak 40 różnych blockchainów? Oto konkretne przykłady. Na przykład, jeśli masz token na Optimism, ale masz aplikacje na Arbitrum, to proces wpłaty, czyli przesunięcie tokenów z jednego miejsca do drugiego staje się bardzo skomplikowany. Istnieje wiele podobnych sytuacji, wiele rzeczy nie ma standardów.
 
Dlatego zaczęliśmy dyskutować, jak znormalizować te kwestie między Layer 2, w tym współpracę zespołów Layer 2 i zespołów portfelowych, co jest obszarem, w którym osiągamy duże postępy.

Bruce：Dziękuję, z powodu ograniczonego czasu, Vitalik, czy masz jakieś dodatkowe myśli na temat koordynacji, które chciałbyś podzielić się?
 
Vitalik：Mówiąc o temacie koordynacji, myślę, że są dwa ważne aspekty, jeden to aspekt społeczny, czyli komunikacja między ludźmi, a drugi to aspekt ekonomiczny. Co ciekawe, ludzie tacy jak ja często zbyt mocno skupiają się na aspekcie ekonomicznym. Ale myślę, że w tej rozmowie bardziej koncentrujemy się na omawianiu aspektu społecznego, co jest całkiem dobre.
 
Ale aspekt ekonomiczny jest również ważny, nie możesz próbować zmusić ludzi do działania w sposób, który poważnie narusza ich zachęty. Ponieważ, jak widzisz, jeśli zbytnio polegasz na presji moralnej, w końcu ludzie będą się czuć sfrustrowani i wściekli, a potem przeciwstawią się tobie, a czasami nawet zaczną mówić innym zupełnie różne, szalone pomysły. Więc myślę, że w tym zakresie jako ekosystem udało nam się dobrze wspierać małe projekty. Na przykład, jeśli masz ważny publiczny towar, który wymaga wsparcia, a potrzebujesz 100 000 lub 300 000 dolarów na zrobienie demo, to wiele osób będzie gotowych to sfinansować, są fundacja Ethereum, indywidualni fundatorzy, organizacje DAO, poszczególne projekty Layer 2, ETH wieloryby, jeśli widzą potrzebę, wiele osób da ci 300 000 dolarów.
 
A naszym wyzwaniem jest to, że gdy projekt przekształca się z potrzebującego 300 000 dolarów na demo w mainstreamowy projekt wymagający 30 milionów dolarów, mechanizmy zachęt zasadniczo zmieniają się z całkowitego socjalizmu w całkowity kapitalizm, ponieważ na poziomie 30 milionów dolarów, poza rynkowymi zachętami, w rzeczywistości nie ma nic, co mogłoby naprawdę zmotywować cię do działania w sposób korzystny dla społeczeństwa. Ponieważ każdy zasadniczo powie, że masz już wystarczająco dużo pieniędzy. A my chcemy wspierać projekty, które inaczej nie otrzymałyby wsparcia.
 
Kiedy już jesteś firmą, masz użytkowników, masz inwestorów, to kolejnym wyzwaniem jest to, jak w warunkach całkowicie zmonetyzowanego mechanizmu, kontynuować działania korzystne dla społeczeństwa, takie jak przestrzeganie standardów, nie próbowanie tworzyć zamkniętych dostawców, kontynuowanie otwartego źródła itp., ponieważ zachęty zaczynają znikać. Więc myślę, że podstawowe wyzwanie polega na tym, jak naprawdę poprawić mechanizmy zachęt na poziomie 30 milionów dolarów? Dla mnie to jest jeszcze nierozwiązany problem. Naprawdę zachęcam ludzi do próbowania różnych sposobów, aby to rozwiązać.


02 Interakcja z publicznością

Naprawdę chciałem zadać pytanie dotyczące standardów, ale niektóre z twoich słów naprawdę mnie zainspirowały. Wspomniałeś o nagłym przejściu od małych funduszy do 30 milionów dolarów. Choć te dwa przypadki mają różne mechanizmy działania, czy nie jest to samo w sobie problemem? Czy nie można by znaleźć bardziej stopniowego podejścia? Jakie eksperymenty moglibyśmy przeprowadzić? Na przykład w przypadku małych przedsiębiorstw w Web3, uważam, że widzimy ich zbyt mało. Wygląda na to, że wszyscy chcą zrealizować wielkie marzenia, albo spędzają czas w luźny sposób, robiąc inne interesujące rzeczy. Jak możemy wspierać więcej małych przedsiębiorstw? Ciekaw jestem, jak myślisz o tym problemie, lub jakie ciekawe próby zauważyłeś?

Vitalik：Myślę, że istnieją różne typy wsparcia. Jednym z rodzajów wsparcia jest bardziej aktywne podejście, jeśli istnieje obiecujący projekt, trzeba zapewnić im bazę użytkowników, pomóc projektowi w używaniu w skoordynowanym środowisku, aby mogło mieć kontakt z rzeczywistością i być w stanie się poprawić. Na przykład na Devcon praktykowaliśmy wiele rzeczy, takich jak narzędzia do uwierzytelniania ZK, takie jak Zupass i wiele różnych projektów on-chain lub open-source. Częścią tego podejścia jest pomoc projektom w pokonywaniu barier efektu sieciowego, czyli nikt o nich nie słyszał i nikt ich nie używa, co jest rodzajem wsparcia niepieniężnego.
 
Z jednej strony, w zakresie wsparcia finansowego, gdy projekt osiągnie wysoki poziom, problem zasadniczo polega na tym, że musimy znaleźć równowagę. Chcesz mieć model finansowania, który nie jest całkowicie charytatywny. Ponieważ nawet na poziomie 300 000 dolarów, jeśli polegasz tylko na funduszach charytatywnych, szybko się wyczerpiesz. Potrzebujesz modelu finansowania, który nie jest czysto charytatywny, który oczekuje zwrotu, ale jednocześnie nie jest napędzany tylko przez zwroty. Kluczowe pytanie to, którzy uczestnicy są gotowi zaangażować się w taki model finansowania?
 
Myślę, że ludzie są gotowi, jest wiele osób, nawet wielu ETH Whales, którzy posiadają ETH, ponieważ wierzą w tę wizję i nawet są gotowi na pewne małe poświęcenia, ale jednocześnie nie spieszą się, aby oddać wszystko, co mają.
 
Z drugiej strony, pytanie brzmi, jakie są realne instytucje, jakie są modele, czyli jakie modele finansowania mogą naprawdę zachęcać projekty do utrzymywania otwartości, przyjazności dla standardów, utrzymywania decentralizacji, a w idealnym przypadku, jeśli odniosą sukces, mogą wspierać następne projekty.
 
Wiem, że w ekosystemie istnieje wiele projektów, które zasadniczo próbują zintegrować fundusze różnych dużych uczestników ekosystemu, podstawowa teoria jest taka, że jeśli masz te fundusze, to przynajmniej jeśli mają pewność, że wszyscy są jednocześnie zaangażowani, będą skłonni inwestować w projekty. Ale do tej pory to jest zdecydowanie w fazie wczesnej.

Innym problemem jest to, że ludzie zaczynają swoje projekty, a nie pracują nad istniejącymi projektami, wydaje się, że nie ma żadnej zachęty. Jeśli jesteś częścią projektu innej osoby, nie ma ekonomicznych korzyści. Teraz naprawdę potrzebujemy doświadczenia użytkownika i przewodnictwa w zakresie wejścia. Ale ludzie, szczególnie inwestorzy ryzykowni, jeśli chcemy stworzyć większy projekt, to tylko finansują infrastrukturę, co możemy zrobić, aby poprawić tę sytuację?

Vitalik：To dobre pytanie. Interesującą rzeczą jest to, że nasze finansowanie dóbr prywatnych i finansowanie dóbr publicznych zawiodło w tym zakresie. Ponieważ jeśli spojrzysz na projekty takie jak dotacyjne finansowanie Optimism lub Gitcoin, jednym z ich głównych słabości jest to, że w zasadzie stały się one konkursami popularności, aby uzyskać dużą ilość funduszy, musisz mieć wysoką publiczną widoczność, musisz mieć własny dział marketingu, jakbyś był w zasadzie partią polityczną. Ale wiele osób nie jest zainteresowanych takim modelem, nie chcą być pełnoetatowymi, samodzielnie promującymi się politykami. I to zasadniczo jest model, który podąża za istniejącymi trendami statusu społecznego, które wyraźnie faworyzują twórców, a nie konserwatorów.
 
Myślę, że przynajmniej w zakresie finansowania publicznego, jeśli możemy świadomie dążyć do stworzenia mechanizmów, które będą identyfikować i wspierać tych konserwatorów, może to przynieść wielką pomoc. Widziałem to w finansowaniu dóbr publicznych, na przykład, że społeczności próbują to robić w zakresie dotacyjnego wsparcia projektów, zasadniczo próbując zidentyfikować te duże projekty, które wszyscy uważają za wartościowe, a następnie identyfikować zależności, a potem identyfikować zależności tych zależności. W ten sposób możesz wspierać całą sieć.
 
W Optimism są nawet ludzie, którzy bardzo wyraźnie starają się wydobyć i znaleźć takie projekty. Na przykład, wynalazcy Keccak (funkcji haszującej używanej przez wszystkich), to są akademicy, którzy nie wiedzą, jak promować się na Twitterze. Kilka lat temu otrzymali 200 000 dolarów w dotacjach. Więc myślę, że przynajmniej trzeba świadomie stworzyć publiczną mapę informacji, pokazującą, kto przyczynił się do czego i ułatwiającą zwrócenie na to uwagi, to samo w sobie jest ważną zależnością. Ponieważ gdy już to masz, możesz łatwiej wspierać wszelkie mechanizmy, które próbują to poprawić.

#ETH