W 2018 roku w firmie internetowej pokolenie po 95. roku życia w tym samym dziale miało obsesję na punkcie Bitcoina.
Inni nie byli wówczas zbyt optymistyczni, ale on miał swoją teorię...
„Właśnie skończyłem studia dwa lata temu i za jedyne 50 000 juanów mogę kupić dom za daleko, za mało na samochód, za mało na jedzenie i picie, a wartość pieniędzy w banku spadnie.
W tym wieku nie spieszy mi się z oszczędzaniem, bo teraz miesięczna pensja w wysokości sześciu do siedmiu tysięcy wystarczy na początek życia.
Za kilka lat miesięczna pensja powinna wynosić dziesiątki tysięcy. Jeśli do tego czasu zatrzymasz te 50 000, nie będzie to uważane za dużą sumę, więc równie dobrze możesz ją zainwestować.
Śledzenie funduszy giełdowych i innych rzeczy, które nie rosną ani nie spadają, zajmuje dużo czasu. Jeśli nie masz czasu na codzienne granie, jak możesz mieć czas?
Po prostu kup wszystkie Bitcoiny. Tak czy inaczej nie rozumiem wzlotów i upadków giełdy, więc po prostu jestem w ciemno, lepiej kupić coś większego. "
W tym roku Bitcoiny wydawały się warte ponad 4000 dolarów. Ten facet kupił mniej niż 2, a potem musiał codziennie chodzić do pracy.
W 2020 r. podwoiła się. Gdyby sprzedał swojego Bitcoina, byłoby to około 100 000 RMB, ale go nie sprzedał.
Słyszałem, że w tym roku wzrosła dziesięciokrotnie, a 50 000 RMB w 2018 r. osiągnęło 700 000. Nadal nie jest sprzedane, twierdząc, że nie ma dość pieniędzy na dom.
Zapytany, co będzie, jeśli spadnie, odpowiedział, że to nie ma znaczenia, i tak już tego nie kupił, pod warunkiem, że kosztował wtedy więcej niż 50 000 juanów.
Kiedy muszę codziennie iść do pracy, palę papierosy i noszę to samo, co wcześniej, a na lunch nadal jem 15 juanów na wynos.
Muszę powiedzieć, że psychicznie czuję, że chodzenie do pracy jest nudne. Kosztuje tylko 10 000 juanów za miesiąc ciężkiej pracy, a cena wzrosła lub spadła o dziesiątki tysięcy.
W międzyczasie znalazłem dziewczynę, ale nikomu nie mówiłem, że mam więcej niż jednego Bitcoina, bo bałem się, że pewnego dnia stanie się on bezwartościowy.
Być może zarobienie dodatkowych sześciu do siedmiuset tysięcy w ciągu dwóch lat nie jest tak naprawdę uważane za bogactwo.
Ale powinno to też wyjaśniać mentalność wielu młodych ludzi. Rozumieją, że to nieoczekiwany zysk i kierunek ich życia niewiele się zmieni.
