FUD, czyli strach, niepewność i wątpliwości, to taktyka stosowana przez niektóre osoby lub organizacje w celu szerzenia dezinformacji i siania wątpliwości w umysłach konsumentów lub ogółu społeczeństwa. Często jest stosowana w celu promowania określonego programu lub podważania wiarygodności konkurenta lub rywala.
Przykład FUD można zaobserwować w dziedzinie technologii, gdzie firmy mogą rozpowszechniać plotki lub wyolbrzymiać wady konkurencyjnego produktu, aby ich własny produkt wydawał się bardziej atrakcyjny. Może to być szczególnie skuteczne, jeśli firma dysponuje większym budżetem marketingowym i jest w stanie przekazać swój komunikat dużej publiczności.
Inny przykład FUD można zaobserwować w sferze polityki, gdzie politycy lub grupy polityczne mogą używać straszenia lub mylących oświadczeń, aby wpłynąć na opinię publiczną lub zdyskredytować swoich oponentów. Można to zrobić za pomocą mediów społecznościowych, reklam wyborczych, a nawet poprzez oświadczenia składane mediom.
Chociaż FUD może być skuteczną taktyką w krótkim okresie, może mieć również długoterminowe konsekwencje. Kiedy konsumenci lub opinia publiczna zorientują się, że zostali wprowadzeni w błąd lub że informacje, które im przekazano, nie były dokładne, mogą stracić zaufanie do źródła FUD i być mniej skłonni uwierzyć w przyszłe twierdzenia tego źródła.
Ważne jest, aby jednostki podchodziły krytycznie do informacji, na które natrafiają, i przeprowadzały własne badania, aby zweryfikować ich dokładność. Ważne jest również, aby organizacje były przejrzyste i uczciwe w swojej komunikacji, zamiast uciekać się do taktyk takich jak FUD. W dłuższej perspektywie uczciwość i przejrzystość prawdopodobnie będą skuteczniejsze w zdobywaniu zaufania i lojalności konsumentów i opinii publicznej.