Autor: Marco Manoppo, Primitive Ventures; Kompilator: 0xxz@金财经

Prasa: Komentarze założycielki Primitive Ventures, Dovey Wan, do tego artykułu: Mój mentalny model „ponownego stakowania”: Technicznie jest on podobny do wersji połączonego wydobycia w ramach PoS. Pod względem ekonomicznym jest to inteligentna sieć działająca na zasadzie pogoni za rentą; mówiąc, jest to konwencjonalna gra arbitrażowa, która skutecznie służy jako dystrybucja ICO dla projektów przed uruchomieniem.

Ostatnio dużo myślałem o przyszłości rehypingu, ponieważ był on głównym czynnikiem napędzającym rynek w ciągu ostatnich 18 miesięcy.

Dla uproszczenia mogę odnosić się do EigenLayer lub AVS, opisując szerszą koncepcję ponownego obciążania w tym artykule, ale używam tego terminu, aby uogólnić wszystkie protokoły ponownego obciążania i usługi zbudowane na nich, a nie tylko konkretnie EigenLayer.

EigenLayer i koncepcja ponownego zastawu otwierają puszkę Pandory.

Z punktu widzenia koncepcji zwiększanie bezpieczeństwa ekonomicznego wysoce płynnych i dostępnych na całym świecie aktywów jest dobrą rzeczą. Umożliwia programistom tworzenie aplikacji on-chain bez uruchamiania zupełnie nowego ekosystemu dla tokenów specyficznych dla projektu.

Źródło: Whitepaper EigenLayer’s

Założeniem jest, że ETH jest aktywem typu blue chip, który:

1. Dla Konstruktorów sensowne jest wykorzystywanie bezpieczeństwa ekonomicznego podczas tworzenia produktów, ponieważ zwiększa to bezpieczeństwo, zmniejsza koszty i pozwala produktowi skupić się na jego podstawowej funkcjonalności.

2. Zapewnij użytkownikom końcowym doskonałe wrażenia z produktu

Jednak 18 miesięcy po opublikowaniu białej księgi EigenLayer krajobraz ponownego obstawiania zmienił się.

W tej chwili mamy projekty przebudowy Bitcoinów, takie jak Babylon, projekty przebudowy Solana, takie jak Solayer, oraz projekty przebudowy wielu aktywów, takie jak Karak i Symbiotic. Nawet EigenLayer zaczął promować obsługę tokenów bez pozwolenia, umożliwiając dodanie dowolnego tokena ERC-20 jako zasobu do ponownego stakowania bez pozwolenia.

Źródło: Blog EigenLayer

Rynek wysłał już sygnał: wszystkie tokeny zostaną ponownie obstawione.

Nie chodzi już o skalowanie bezpieczeństwa ekonomicznego ETH. Prawdziwy klucz do ponownego wystawienia leży w emisji nowego typu instrumentów pochodnych w łańcuchu → tokenów ponownego wystawienia (i płynnych tokenów przestawienia, które są z nimi powiązane).

Dodatkowo, wraz z rozwojem rozwiązań do stakowania płynności, takich jak protokół Tally, jasne jest, że przyszłe ponowne stakowanie obejmie wszystkie tokeny kryptograficzne, a nie tylko aktywa L1. Zobaczymy, jak stARB zostanie ponownie postawiony w rstARB, a teraz rstARB zostanie opakowany w wrstARB.

Co to oznacza dla przyszłości kryptowaluty? Co się stanie, gdy bezpieczeństwo ekonomiczne można rozszerzyć na dowolną monetę?

Ponownie zastaw dynamikę podaży i popytu

O przyszłości ponownego obstawiania decydują dwa czynniki.

W świecie kryptografii dwie rzeczy są zawsze prawdziwe:

1. Ludzie chcą większych przychodów

2. Programiści chcą tworzyć tokeny

ludzie chcą większych dochodów

Od strony podaży protokół rehypotekacji ma najlepszy PMF.

Dowiedzieliśmy się od naszych przodków z Wall Street, że kryptowaluty szybko stają się skorumpowanym rynkiem, stale poszukującym większego ryzyka. Podaj przykład? Rynek spin-off newsów o wydarzeniach jest już dostępny na Polymarket.

Więcej zarabiają osoby restakingujące dzięki usługom zbudowanym w oparciu o protokół Restaking Protocol (AVS). W idealnym świecie programiści zdecydowaliby się na korzystanie z protokołu ponownego udostępniania i zachęcali podmioty ponownie udostępniające do przydzielania zasobów związanych z ponownym udostępnianiem do swoich projektów. Aby to zrobić, programiści mogą dzielić się częścią przychodów lub zapewniać nagrody restakerom w postaci natywnych tokenów.

Zróbmy prostą matematykę.

Dane na dzień 7 września 2024 r.

  • Obecnie na EigenLayer stawiane jest ETH o wartości 10,5 miliarda dolarów.

  • Zakładamy, że większość z ponownie zastawionych ETH to LST. Zatem już generują 4% rocznej stopy zwrotu i mają nadzieję uzyskać jeszcze więcej, stawiając ponownie hipotezę.

  • Aby wygenerować dodatkowy 1% RRSO rocznie, EigenLayer i jego AVS musiałyby wygenerować wartość 105 milionów dolarów. Nie uwzględnia to ryzyka ograniczeń i inteligentnych kontraktów.

Oczywiście zwrot r/r ponownego stawiania nie jest tego wart, jeśli ma to tylko na celu zwiększenie 1% RRSO. Zaryzykowałbym stwierdzenie, że musiałoby ono wzrosnąć co najmniej dwukrotnie, około 8%+, aby ryzyko było opłacalne dla podmiotów zajmujących się alokacją kapitału. Oznacza to, że ekosystem ponownego wykorzystania musi generować wartość co najmniej 420 milionów dolarów rocznie.

Źródło: KelpDAO

Obecnie ogromne zyski, które widzimy z ponownego takkowania, są sponsorowane przez nadchodzący program punktowy dla tokena EIGEN i protokół uzupełniania płynności (przykład powyżej) – w porównaniu z rzeczywistymi zwrotami przychodów (lub przewidywanymi przychodami) znikomymi.

Teraz wyobraź sobie scenariusz, w którym istnieją 3 protokoły przywracania płynności, 10 protokołów uzupełniania płynności i ponad 50 AVS. Płynność będzie rozdrobniona; deweloperzy (w tym przypadku konsumenci) będą obciążeni dostępnymi opcjami, zamiast mieć zaufanie do oferowanych opcji. Do jakich protokołów ponownej hipotekacji powinienem się dostosować? Jakie aktywa wybrać, aby zwiększyć bezpieczeństwo finansowe mojego projektu? itp.

Zatem albo ilość ponownego stakowania ETH musi znacznie wzrosnąć, albo potrzebujemy prasy do drukowania pieniędzy (czyli natywnej emisji tokenów), aby działała z pełną prędkością.

TLDR: Protokół stakowania i jego AVS będą wymagały znacznych inwestycji w postaci tokenów, aby utrzymać przy życiu stronę podaży.

Deweloperzy chcą tworzyć tokeny

Po stronie popytu protokół ponownego udostępniania uważa, że ​​dla programistów tańsze i bezpieczniejsze jest używanie zasobów ponownego obciążania do obsługi swoich aplikacji, zamiast używania własnych, wydanych tokenów specyficznych dla aplikacji.

Chociaż może to być prawdą w przypadku niektórych aplikacji wymagających dużego zaufania i bezpieczeństwa (takich jak mosty), rzeczywistość jest taka, że ​​możliwość wydawania własnych tokenów i wykorzystywania ich jako mechanizmu motywacyjnego jest kluczem do odblokowania dowolnego projektu kryptograficznego, niezależnie od tego, czy jest to łańcuch lub aplikacja.

Używanie zasobów do ponownego wykorzystania jako funkcji uzupełniającej Twój produkt może przynieść dodatkowe korzyści, ale nie powinno wyznaczać podstawowej propozycji wartości produktu ani nie powinno być zaprojektowane w sposób kanibalizujący wartość Twoich własnych tokenów.

Niektórzy, jak Kyle z Multicoin, przyjęli nawet ostrzejsze stanowisko i twierdzą, że bezpieczeństwo finansowe nie jest ważnym czynnikiem napędzającym rozwój produktu.

Szczerze mówiąc, trudno nie zgodzić się z jego tezą.

Jestem w branży kryptowalut od 7 lat i nigdy żaden zaawansowany użytkownik kryptowalut, ani przyjaciel z branży, który przechowuje większość swojego majątku netto w łańcuchu, nie powiedział mi, że z tego powodu wybrał jeden produkt zamiast drugiego Za tym stoi bezpieczeństwo ekonomiczne.

Z ekonomicznego punktu widzenia Luca z M^0 napisał doskonały artykuł wyjaśniający, że ze względu na nieefektywność rynku projekty mogą być nawet tańsze w użyciu ich natywnego tokena niż ETH.

Znak Wena? Spójrzmy prawdzie w oczy, niezależnie od tego, czy są to de facto papiery wartościowe, tokeny specyficzne dla projektu, które pełnią jakąś formę funkcji zarządczej, spełniają wymagania dotyczące użyteczności, ekonomiczne lub niedoboru, są postrzegane przez inwestorów jako reprezentatywne dla sukcesu lub reputacji projektu. Nawet bez żadnych pozostałych roszczeń finansowych lub kontrolnych nastroje na rynku są takie same. W branży tak małej jak kryptowaluta tokeny są często bardziej powiązane z narracją lub oczekiwanymi zmianami płynności niż z przepływami pieniężnymi. Bez względu na to, jak na to spojrzymy, jasne jest, że rynek proxy akcji jest daleki od efektywności w przypadku kryptowalut i jak wyższe niż rozsądne ceny tokenów przekładają się na niższe niż racjonalnie oczekiwane koszty kapitału projektu. Niższe koszty kapitału często przejawiają się w postaci mniejszego rozwodnienia w rundach kapitału podwyższonego ryzyka lub wyższych wycen w porównaniu z innymi branżami. Można powiedzieć, że token natywny jest faktycznie tańszy od ETH dla Buildera ze względu na nieefektywność rynku cross-capital.

źródło: drogi gruntowe

Szczerze mówiąc, wydaje się, że EigenLayer przewidział taki scenariusz, projektując system podwójnego ponownego obstawiania. Obecnie jego konkurenci wykorzystują nawet swój marketingowy aspekt wspierania ponownego wykorzystania wielu aktywów jako wyróżnik.

Jeśli przyszłe przestawianie oznacza, że ​​wszystkie tokeny będą ponownie łączone, jaka jest prawdziwa wartość protokołu ponownego stawiania dla programistów?

Myślę, że odpowiedzią jest ubezpieczenie i ulepszenie.

Przyszłość rehipotekcji wielu aktywów: fragmentacja wyboru

Jeśli projekt chce ulepszyć swój produkt i wyróżnić się, ponowne wykorzystanie będzie uzupełniającym ulepszeniem funkcji, które integruje projekt.

  • Ubezpieczenie: zapewnia dodatkową pewność, że oferowany produkt będzie działał zgodnie z reklamą, ponieważ zapewnia go większy kapitał.

  • Ulepszenie: najlepszym strategicznym posunięciem dla protokołu Odkupienia jest przekształcenie całej narracji i przekonanie Konstruktorów, że tryb domyślny powinien zawierać pewne elementy technologii Odkupienia w każdym produkcie, ponieważ to tylko polepszy wszystko.

  • Och, jesteś wyrocznią podatną na ataki manipulacji cenami? A co jeśli my też jesteśmy AVS?

  • Czas pokaże, czy użytkownicy końcowi się tym przejmą.

Wszystkie tokeny będą konkurować o pozycję preferowanego aktywa do hipoteki, ponieważ zapewnia im to postrzeganą wartość i zmniejsza presję sprzedażową. AVS będzie mieć do wyboru wiele rodzajów aktywów z hipoteką, w zależności od ich apetytu na ryzyko, nagród motywacyjnych, określonej funkcjonalności i pożądanej koordynacji ekosystemu.

Nie chodzi już o podstawowe bezpieczeństwo gospodarcze, ale o ubezpieczenie, zmianę hipotezy i politykę.

Jasne pozostaje, że przy ponownym stakowaniu wszystkich tokenów AVS będzie miał wiele opcji.

  • Jakich aktywów powinienem użyć, aby zabezpieczyć swoją gospodarkę, jakie sojusze polityczne chcę budować i jaki ekosystem jest najlepszy dla mojego produktu?

Ostatecznie ta decyzja sprowadza się do tego, co zapewnia najlepszą funkcjonalność mojego produktu. Podobnie jak aplikacje wdrażane w wielu łańcuchach i ostatecznie przekształcające się w łańcuchy aplikacji, AVS ostatecznie wykorzysta bezpieczeństwo ekonomiczne zasobów i ekosystemów, które odnoszą największe korzyści, czasami nawet korzystając z wielu z nich.

Ten tweet Jai doskonale podsumowuje, co większość budowniczych myśli o ponownym udostępnianiu zwrotów.

Widzieliśmy, że projekty takie jak Nuffle ciężko pracowały, aby rozwiązać ten problem.

podsumowując

Crypto Twitter lubi myśleć absolutnie. Rzeczywistość jest taka, że ​​ponowne wykupienie będzie interesującą podstawową koncepcją, która poszerza możliwości deweloperów i wpływa na rynki w sieci poprzez emisję nowego rodzaju instrumentów pochodnych, ale nie będzie to drugie przyjście Jezusa.

Przynajmniej umożliwiłoby to posiadaczom aktywów kryptograficznych o wyższym apetycie na ryzyko uzyskanie dodatkowego dochodu, jednocześnie poszerzając opcje technologiczne i zmniejszając koszty inżynieryjne ponoszone przez programistów. Zapewnia programistom uzupełniającą funkcjonalność i tworzy nowy rynek instrumentów pochodnych dla właścicieli aktywów w łańcuchu.

Wiele zasobów zostanie ponownie obstawionych, co da programistom wiele możliwości przed podjęciem decyzji, które z nich zostaną zintegrowane. Ostatecznie programiści wybiorą ekosystem ponownie hipotetycznych zasobów, który przyniesie największe korzyści ich produktowi, tak samo jak w przypadku decyzji o wdrożeniu nowego łańcucha, a czasem nawet wybiorą wiele.

Token będzie konkurował o wykorzystanie jako aktywa z hipoteką, ponieważ nowe rynki instrumentów pochodnych dla aktywów z hipoteką przyniosą korzyści tokenowi, zapewniając mu szerszą użyteczność i postrzeganą wartość.

Nigdy nie chodziło o bezpieczeństwo finansowe. Chodziło o ubezpieczenie, zmianę hipoteki i politykę.