Według BlockBeats, współzałożyciel Ethereum Vitalik Buterin opublikował nowy wpis na blogu 3 grudnia, szczegółowo opisując swoją wizję idealnego portfela kryptowalutowego. Buterin podkreśla, że portfele są kluczową warstwą stosu infrastruktury Ethereum, często niedocenianą przez głównych badaczy i programistów warstwy 1. Twierdzi, że portfele służą jako brama między użytkownikami a ekosystemem Ethereum, umożliwiając użytkownikom korzystanie z zdecentralizowanych, odpornych na cenzurę, bezpiecznych i prywatnych atrybutów Ethereum i jego aplikacji, pod warunkiem, że same portfele ucieleśniają te cechy.
W odniesieniu do transakcji międzywarstwowych 2 Buterin sugeruje przyjęcie formatu adresu specyficznego dla łańcucha, takiego jak address@optimism.eth, i zaleca, aby portfele automatycznie obsługiwały wymiany i transfery międzyłańcuchowe. W celu zapewnienia bezpieczeństwa konta opowiada się za wykorzystaniem mechanizmów odzyskiwania społecznościowego i multi-signature, proponując schemat ochrony 2 z 3 dla nowych użytkowników, który obejmuje zk-email, klucze lokalne i klucze zapasowe dostawcy usług. W odniesieniu do ochrony prywatności artykuł podkreśla potrzebę integracji funkcji, takich jak pule prywatności i adresy stealth, bezpośrednio w głównych portfelach w celu zapewnienia domyślnej prywatności.
W temacie przechowywania danych Buterin przewiduje, że portfele ewoluują w narzędzia do przechowywania danych osobowych, wykorzystując mechanizm współdzielenia kluczy M-of-N w celu ochrony danych użytkownika. Patrząc w przyszłość, przewiduje, że powstające technologie, takie jak AI i interfejsy mózg-komputer, fundamentalnie zmienią metody interakcji portfela.
W obszarze bezpieczeństwa zdecentralizowanej aplikacji (Dapp) idealny scenariusz obejmuje przejście ekosystemu do kontroli wersji treści on-chain. Użytkownicy uzyskiwaliby dostęp do Dapps za pośrednictwem swoich nazw ENS, które zawierałyby skrót IPFS interfejsu. Aktualizacje interfejsu wymagałyby transakcji on-chain z wielu podpisów lub DAO. Portfele informowałyby użytkowników, czy wchodzą w interakcję z bezpieczniejszym interfejsem on-chain, czy mniej bezpiecznym interfejsem web2. Ponadto portfele mogłyby wskazywać, czy użytkownicy korzystają z bezpiecznego łańcucha, takiego jak Phase 1+ z wieloma audytami bezpieczeństwa.