Autor: badacz YBB Capital, Ac-Core, opracowanie: 0xjs@金财经
TLDR
Istotą kredytów modułowych nie są tylko pożyczki międzyłańcuchowe i agregacja, ale zarówno pożyczki międzyłańcuchowe, jak i agregacja odgrywają ważną rolę w pożyczkach modułowych.
Kredytowanie modułowe wykorzystuje bezpieczeństwo, konsensus i dostępność danych zapewniane przez warstwę bazową, koncentrując się na funkcjonalnej modularyzacji warstwy wykonawczej i warstwy aplikacji.
Kredyty modułowe dzielą proces na kilka niezależnych modułów, takich jak zarządzanie zabezpieczeniami, obliczanie stóp procentowych, ocena ryzyka i mechanizmy likwidacji, przy czym każdy moduł komunikuje się za pośrednictwem standardowych interfejsów.
Charakterystyka obecnego modułowego protokołu DeFi jest podobna do logiki wdrażania OP Stack jednym kliknięciem. Wdrożenie wymaga ustanowienia kombinacji modułów na samym protokole w celu utworzenia nowych produktów i usług finansowych.
1. Geneza modularyzacji
Koncepcja modułowego blockchainu wywodzi się z dwóch oficjalnych ksiąg. W 2018 roku Mustafa Albasan i Vitalik Buterin są współautorami artykułu „Data Availability Sampling and Fraud Proof”, proponując system, który umożliwia lekkim klientom otrzymywanie i weryfikację dowodów na oszustwa z pełnym węzłem. i zaprojektował protokół próbkowania dostępności danych, aby ograniczyć kompromis między pojemnością a bezpieczeństwem w łańcuchu, rozwiązując problemy ze skalowalnością łańcucha bloków bez uszczerbku dla bezpieczeństwa i decentralizacji.
Następnie w 2019 r. Mustafa Albasan szczegółowo opisał nową architekturę w białej księdze „Lazy Ledger”. Architektura wykorzystuje blockchain do porządkowania i zapewniania dostępności danych transakcyjnych bez konieczności zajmowania się realizacją i weryfikacją transakcji. Ta nowa architektura ma na celu rozwiązanie problemów ze skalowalnością w istniejących systemach blockchain i pierwotnie była nazywana „klientem inteligentnych kontraktów”. Realizacja inteligentnego kontraktu jest realizowana przez inną warstwę wykonawczą na tym kliencie, tworząc prototyp pierwszego modułowego projektu warstwy dostępności danych, Celestia.
Wraz z pojawieniem się technologii Rollup koncepcja ta stała się jeszcze bardziej konkretna, zgodnie z logiką realizacji inteligentnych kontraktów poza łańcuchem i przesyłania wyników jako dowodów do warstwy wykonawczej „klienta”. Pod wpływem architektury blockchain i nowych technologii skalowania powstała Celestia, która zdefiniowała nowy paradygmat „modularnego blockchainu”.
2. Pojawienie się modułowego blockchainu
Modularny blockchain ma na celu rozwiązanie dylematu „niemożliwego trójkąta” w dziedzinie blockchain poprzez oddzielenie i rekonstrukcję. Mówiąc najprościej, rozkłada główne funkcje łańcucha monolitycznego na wiele warstw, przy czym każda warstwa skupia się na określonych funkcjach, aby osiągnąć skalowalność. Ogólnie rzecz biorąc, podstawowe funkcje łańcucha monomeru można podzielić na cztery warstwy:
Warstwa dostępności danych: zapewnia dostępność i weryfikację danych w sieci, w tym funkcje przechowywania, przesyłania i weryfikacji danych, a także utrzymuje przejrzystość i zaufanie sieci blockchain. Reprezentatywne projekty DA obejmują Celestia, Avail, EigenDA itp. Monolityczne łańcuchy monolityczne, takie jak Ethereum i Solana, mogą również zaspokoić potrzeby DA (Bitcoinowi brakuje dobrego rozwiązania do weryfikacji tradycyjnych Rollupów ze względu na jego kompletność inną niż Turing, ale jego skalowalność szybko się poprawia).
Warstwa konsensusu: obsługuje umowy między węzłami w celu osiągnięcia spójności danych i transakcji w sieci. Poprzez algorytm konsensusu, taki jak PoW lub PoS, sprawdza transakcje i tworzy nowe bloki. Większość projektów DA wymaga również warstwy konsensusu, zwykle zaprojektowanej z myślą o niskich wymaganiach sprzętowych i prostych węzłach świetlnych do sprawdzania poprawności.
Warstwa wykonawcza: przetwarza transakcje i realizuje inteligentne kontrakty, w tym weryfikację transakcji, realizację i aktualizację statusu. Projekty warstwy 2 (takie jak Arbitrum, Optimism, ZKsync) pełnią rolę warstwy wykonawczej modułowego blockchainu, weryfikując poprawność transakcji poprzez główny łańcuch i dziedzicząc bezpieczeństwo głównego łańcucha.
Warstwa rozliczeniowa: realizuje transakcje, zapewniając transfery aktywów i trwałe zapisy na blockchainie. Główną rolą modułowej warstwy rozliczeniowej jest weryfikacja dowodów ważności Rollupów i danych stanu. Do znanych projektów należą Dymension i Cevmos.
Rozwiązania takie jak Lightning Network i Sidechain zaproponowane na początku wokół Bitcoina można określić jako „pionierzy modułowi”. Jednakże ze względu na kompletność Bitcoina inną niż Turing, postęp tych planów ekspansji był powolny i miał różne wady, a także miał pewne wady. nie został powszechnie przyjęty. Tradycyjny blockchain próbuje rozwiązać ten trylemat poprzez rekonstrukcję podstawowej struktury, ale z niewielkim sukcesem. Aby rozwiązać ten problem, Vitalik Buterin zaproponował ulepszenia dotyczące Rollupów. W miarę dojrzewania dowodów omylności i dowodów wiedzy zerowej realistyczne staje się zbudowanie warstwy wykonawczej na Ethereum w sposób podobny do klocków Lego. Ethereum postawiło sobie za swój ostateczny cel hierarchiczną ścieżkę ekspansji skupioną na Rollupach. Oczekuje się, że ta metoda aktualizacji skupiona na Rollupach przewyższy poprzednie plany ekspansji i stanie się najlepszym rozwiązaniem dla ekspansji blockchain.
3. Ewolucja kredytów modułowych
Źródło obrazu: Legendary Quant
Modułowe pożyczki DeFi wykorzystują bezpieczeństwo, konsensus i dostępność danych zapewniane przez warstwę bazową, koncentrując się na funkcjonalnej modularyzacji warstw wykonawczych i aplikacji oraz uruchamianiu tych modułów na blockchainie. Kluczowe części modułowe obejmują:
Moduł zarządzania zabezpieczeniami: Odpowiedzialny za przechowywanie, zarządzanie i przetwarzanie zabezpieczeń użytkowników w celu zapewnienia ich bezpieczeństwa i zgodności.
Moduł obliczania stóp procentowych: dynamicznie dostosowuj oprocentowanie kredytów w oparciu o podaż i popyt na rynku, ocenę zdolności kredytowej użytkowników i inne czynniki.
Moduł oceny ryzyka: Ocena ryzyka kredytowego kredytobiorcy w celu podjęcia decyzji o zatwierdzeniu wniosku kredytowego i ustaleniu wymaganej kwoty kredytu hipotecznego.
Moduł mechanizmu likwidacyjnego: W przypadku braku terminowej spłaty kredytu przez pożyczkobiorcę, w celu ochrony interesów platformy i innych użytkowników, inicjowane są procedury likwidacyjne.
Modułowy system pożyczkowy musi pozyskiwać wszystkie niezbędne dane transakcyjne i kontraktowe z warstwy dostępności danych, aby umożliwić interakcję i weryfikację pomiędzy modułami. Wyniki działania każdego modułu muszą zostać potwierdzone i zarejestrowane przez warstwę konsensusu, aby zapewnić bezpieczeństwo i spójność wszystkich zmian statusu modułu. Większość logiki kredytów modułowych przebiega w warstwie wykonawczej, a funkcje każdego modułu są realizowane poprzez inteligentne kontrakty. Ostateczne rozliczenie i rozliczenie transakcji kredytowych opiera się na warstwie rozliczeniowej, która zapewnia ostateczność transakcji kredytowych i rozliczeniowych.
3.1 Podstawowe pojęcia
Konstrukcja modułowa: Rozłóż proces kredytowy na wiele niezależnych modułów, takich jak zarządzanie zabezpieczeniami, obliczanie stóp procentowych, ocena ryzyka, mechanizm likwidacji itp. Każdy moduł można niezależnie opracowywać, testować i wdrażać.
Interoperacyjność: ustandaryzowane interfejsy umożliwiają komunikację między modułami, ułatwiając łączenie różnych modułów, a nawet korzystanie z niektórych modułów na różnych platformach.
Możliwość aktualizacji: Ponieważ każdy moduł jest niezależny, każdy moduł można aktualizować indywidualnie bez wpływu na cały system. Cecha ta pozwala systemowi szybko reagować na zmiany rynkowe i postęp technologiczny.
Bezpieczeństwo: modułowa konstrukcja izoluje ryzyko. Na przykład, jeśli w module wystąpi luka w zabezpieczeniach, wystarczy naprawić tylko ten moduł, bez wpływu na cały system.
3.2 Kluczowe komponenty
Moduł zarządzania zabezpieczeniami: obsługuje depozyty, wypłaty i zarządzanie zabezpieczeniami w celu zapewnienia bezpieczeństwa i zgodności zabezpieczeń użytkowników.
Moduł kalkulacji stóp procentowych: dynamicznie dostosowuj stopy procentowe kredytów w oparciu o podaż i popyt rynkowy, ocenę zdolności kredytowej pożyczkobiorcy i inne czynniki.
Moduł oceny ryzyka: Oceń ryzyko kredytobiorcy, podejmij decyzję o zatwierdzeniu wniosku o pożyczkę i określ wymaganą kwotę kredytu hipotecznego.
Moduł mechanizmu likwidacyjnego: W przypadku braku terminowej spłaty kredytu przez pożyczkobiorcę inicjowany jest proces likwidacji, mający na celu zapewnienie bezpieczeństwa środków znajdujących się na platformie pożyczkowej.
3.3 Zalety
Elastyczność: W razie potrzeby można łączyć różne moduły, aby sprostać różnym potrzebom pożyczkowym.
Wydajność: Zoptymalizuj wydajność każdego modułu i popraw wydajność całego systemu.
Innowacje: programiści mogą wprowadzać innowacje w przypadku konkretnych problemów, wprowadzając nowe moduły w celu zwiększenia funkcjonalności.
Przejrzystość: Systemy modułowe zapewniają większą przejrzystość, umożliwiając niezależny audyt i weryfikację logiki działania oraz statusu każdego modułu.
3.4 Rola cross-chain i agregacji w kredytowaniu modułowym
Źródło obrazu: Szczegółowe wyjaśnienie mostu krzyżowo-łańcuchowego
Istotą kredytów modułowych nie jest tylko międzyłańcuchowość i agregacja, chociaż zarówno międzyłańcuchowość, jak i agregacja odgrywają ważną rolę. Podstawową ideą kredytów modułowych jest zwiększenie elastyczności, skalowalności, bezpieczeństwa i innowacyjności systemu poprzez różne funkcje procesu kredytowania modułowego. Łańcuchy międzyłańcuchowe i agregacja są częścią realizacji tej podstawowej idei, ale nie wszystkimi.
Międzyłańcuchowe (interoperacyjność):
Technologia międzyłańcuchowa: umożliwia współpracę zasobów i modułów funkcjonalnych w różnych łańcuchach bloków. Ma to kluczowe znaczenie w przypadku kredytów modułowych, ponieważ umożliwia użytkownikom przenoszenie aktywów między łańcuchami bloków i korzystanie z różnych zdecentralizowanych aplikacji (dApps).
Obsługa wielu łańcuchów: obsługując wiele łańcuchów bloków, platformy pożyczkowe mogą zwiększyć swoją użyteczność i elastyczność, przyciągając więcej użytkowników i zasobów.
polimeryzacja:
Protokół agregacji: agreguje wiele protokołów kredytowych i pul płynności, aby zapewnić ujednolicony interfejs i lepszą wygodę użytkownika. Na przykład użytkownicy mogą uzyskać dostęp do wielu rynków kredytowych za pośrednictwem platformy agregacyjnej, aby uzyskać najlepsze oprocentowanie kredytów.
Agregacja płynności: Popraw efektywność wykorzystania kapitału i płynność rynku poprzez agregację wielu źródeł płynności.
3.5 Inne kluczowe aspekty kredytów modułowych
Konstrukcja modułowa:
Modularyzacja funkcjonalna: Rozłóż proces kredytowy na niezależne moduły funkcjonalne (takie jak zarządzanie zabezpieczeniami, obliczanie stóp procentowych, ocena ryzyka, mechanizm likwidacji itp.), a każdy moduł można niezależnie rozwijać, wdrażać i modernizować.
Znormalizowany interfejs: Moduły komunikują się za pośrednictwem standardowych interfejsów, aby zapewnić kompatybilność i interoperacyjność między modułami.
Zarządzanie bezpieczeństwem i ryzykiem:
Izolacja ryzyka: Konstrukcja modułowa może izolować ryzyko w obrębie określonych modułów. Jeśli problem wystąpi w określonym module, nie będzie miał on wpływu na cały system.
Audyt bezpieczeństwa: Każdy moduł może zostać poddany niezależnemu audytowi w celu zwiększenia bezpieczeństwa całego systemu.
Elastyczność i skalowalność:
Elastyczna kombinacja: Użytkownicy i programiści mogą elastycznie łączyć różne moduły, aby sprostać różnorodnym potrzebom kredytowym.
Skalowalność: Funkcjonalność i wydajność systemu można rozszerzyć poprzez dodanie lub wymianę modułów bez konieczności przebudowy całego systemu.
Niektóre dojrzałe platformy DeFi, takie jak Aave, Compound i MakerDAO, również przyjmują koncepcje projektowania modułowego. Na przykład MakerDAO przechodzi na bardziej zdecentralizowany model SubDAO, podczas gdy protokół Aave składa się z wielu inteligentnych kontraktów do obsługi kredytów, zarządzania zabezpieczeniami, likwidacji i nie tylko. Programiści i użytkownicy mogą w razie potrzeby łączyć te umowy, a nawet opracowywać nowe umowy w celu rozszerzenia funkcjonalności platformy.
4. Projekty kredytów modułowych
4.1 Laboratoria Morpho
Celem Morpho Labs jest poprawa wydajności i doświadczenia użytkowników zdecentralizowanego rynku pożyczkowego poprzez innowacje technologiczne i optymalizację, a także promowanie rozwoju ekosystemu DeFi. Dzięki modułowej konstrukcji i bezproblemowemu mechanizmowi transakcji Morpho Labs stara się przyciągnąć więcej użytkowników i funduszy do zdecentralizowanej przestrzeni finansowej. Kluczowe innowacje obejmują Morpho Blue i Meta Morpho, które poprawiają efektywność udzielania pożyczek DeFi i interoperacyjność.
Źródło obrazu: urzędnik Morpho Labs
Morpho niebieski
Morpho Blue to zaawansowana wersja protokołu pożyczkowego oferowana przez Morpho Labs. Ma na celu zminimalizowanie wdrażania kryptowalut (tokenów ERC20 i ERC4626) na maszynie wirtualnej Ethereum i stworzenie niezależnego rynku pożyczkowego. Morpho Blue zapewnia pozbawioną zaufania warstwę bazową dla pożyczkodawców, pożyczkobiorców i aplikacji, działającą na podstawie podwójnych licencji (BUSL-1.1 i GPLv2). Po wdrożeniu będzie działać na stałe w łańcuchu bloków Ethereum. (1) Główne funkcje i komponenty obejmują:
Zabezpieczenie: Użytkownicy muszą zapewnić zabezpieczenie zabezpieczone protokołem, aby pożyczyć aktywa.
Likwidowana wartość kredytu (LLTV): Protokół określa wymóg minimalnej wartości zabezpieczenia w stosunku do pożyczonych aktywów. Przykładowo, jeśli współczynnik wynosi 90%, wartość pożyczonego aktywa nie może przekraczać 90% wartości zabezpieczenia, w przeciwnym razie pozycja zostanie zlikwidowana.
Użyczanie: Użytkownicy inicjują proces pożyczania poprzez interakcję z protokołem. Określają kwotę aktywów, które chcą pożyczyć i zapewniają niezbędne zabezpieczenie.
Stopa procentowa: Kredytobiorca płaci odsetki od pożyczonej kwoty w oparciu o uzgodniony model stóp procentowych. Odsetki naliczają się w czasie i są płacone w momencie spłaty pożyczki.
Spłata: Kredytobiorca może spłacić pożyczony składnik aktywów wraz z naliczonymi odsetkami w dowolnym momencie w celu uregulowania pożyczki. Po potwierdzeniu spłaty w łańcuchu pożyczkobiorcy mogą odzyskać swoje zabezpieczenie z inteligentnej umowy.
Mechanizm likwidacyjny: Aby zmniejszyć ryzyko niewypłacalności, umowa zawiera mechanizm likwidacyjny. Jeżeli wartość pożyczonego aktywa przekracza LLTV ze względu na wahania rynkowe lub naliczone odsetki, pozycja może zostać częściowo lub całkowicie zlikwidowana w celu spłaty pożyczki i wszelkich zaległych odsetek.
Użyczanie: Użytkownicy inicjują proces pożyczania poprzez interakcję z protokołem, określenie kwoty aktywów, które chcą pożyczyć, i przeniesienie tych aktywów do inteligentnej umowy.
Wycofanie: pożyczkodawcy mogą wycofać pożyczone aktywa i naliczone odsetki w dowolnym momencie, o ile istnieje wystarczająca płynność rynku.
Charakterystyczną cechą Morpho Blue jest możliwość tworzenia rynków handlowych bez pozwolenia, umożliwiająca użytkownikom budowanie niezależnych rynków składających się z aktywów pożyczkowych, aktywów hipotecznych, LLTV, wyroczni i modeli stóp procentowych (IRM). Każdy parametr jest wybierany podczas tworzenia rynku i jest niezmienny, przy czym modele LLTV i stóp procentowych są wybierane spośród zestawu opcji zatwierdzonych przez zarząd Morpho.
Meta Morpho
Meta Morpho to niezależny metaprotokół zaprojektowany do tworzenia skarbca MetaMorpho w oparciu o Morpho Blue, umożliwiający bezproblemową integrację i interoperacyjność pomiędzy różnymi platformami i protokołami DeFi. Kluczowe funkcje obejmują:
Integracja między platformami: umożliwia użytkownikom płynne przesyłanie zasobów i strategii pomiędzy różnymi protokołami DeFi.
Zwiększona interoperacyjność: zapewnij lepszą interoperacyjność dzięki ustandaryzowanym interfejsom i protokołom, promując płynniejszą współpracę między różnymi protokołami DeFi.
Zautomatyzowane zarządzanie: korzystaj z inteligentnych kontraktów i narzędzi automatyzacji, aby poprawić efektywność i niezawodność zarządzania aktywami i realizacji strategii.
Agregacja płynności: Agreguj płynność z różnych platform w celu poprawy ogólnej płynności i wydajności rynku.
4.2 Finanse Euler
Źródło obrazu: urzędnik Euler Finance
22 lutego 2024 r. protokół pożyczkowy Euler Finance ogłosił, że zostanie wznowiony i udostępni wersję v2. Ta modułowa platforma pożyczkowa składa się głównie z dwóch głównych komponentów: zestawu Euler Vault Kit (EVK) i złącza Ethereum Vault Connector (EVC), zaprojektowanych w celu zwiększenia elastyczności i funkcjonalności protokołu.
Zestaw Euler Vault (EVK)
EVK to zestaw narzędzi, który pozwala użytkownikom tworzyć niestandardowe systemy „skarbców” i zarządzać nimi. EVK pozwala użytkownikom deponować zasoby w skarbcu i w razie potrzeby ustalać różne zasady i reguły. Integruje się z EVC, umożliwiając programistom swobodne budowanie skarbców ERC-4626. Główne cechy EVK obejmują:
Strategie niestandardowe: Użytkownicy mogą ustawić różne strategie w oparciu o swoje potrzeby i preferencje dotyczące ryzyka, takie jak określone oprocentowanie kredytów i zasady likwidacji.
Obsługa wielu zasobów: EVK obsługuje różnorodne zasoby, umożliwiając deponowanie w skarbcu różnych typów aktywów kryptograficznych.
Elastyczne zarządzanie: Użytkownicy mogą elastycznie zarządzać ustawieniami skarbca i dostosowywać je, aby dostosować się do zmian rynkowych i osobistych potrzeb.
Bezpieczeństwo: EVK zapewnia wysoki poziom bezpieczeństwa dzięki inteligentnym kontraktom i zdecentralizowanej technologii, aby zapewnić bezpieczeństwo zasobów użytkownika.
Złącze skarbca Ethereum (EVC)
EVC to narzędzie do łączenia się z EVK na Ethereum. Umożliwia użytkownikom bezproblemowe przesyłanie zasobów i strategii pomiędzy różnymi protokołami DeFi, zapewnia skarbcom supermoc do działania jako zabezpieczenie dla innych skarbców oraz ułatwia bezproblemową komunikację między skarbcami ERC-4626 i innymi inteligentnymi kontraktami. Do głównych funkcji EVC należą:
Ujednolicona warstwa interoperacyjności: EVC umożliwia użytkownikom przenoszenie zasobów z jednego skarbca do drugiego, niezależnie od tego, czy należą do tego samego protokołu. To znacznie poprawia płynność i elastyczność aktywów.
Udostępnianie zasad: użytkownicy mogą udostępniać i stosować te same zasady w różnych skarbcach, co upraszcza proces zarządzania.
Zautomatyzowane zarządzanie: EVC realizuje zautomatyzowany transfer aktywów i stosowanie strategii poprzez inteligentne kontrakty, redukując złożoność operacji ręcznych.
Zwiększona płynność: łącząc różne skarbce, EVC zwiększa płynność całego ekosystemu DeFi, umożliwiając użytkownikom bardziej efektywne wykorzystanie swoich zasobów.
Euler Vault Kit (EVK) i Ethereum Vault Connector (EVC) to ważne funkcje wprowadzone przez Euler Finance w celu zapewnienia większej elastyczności i efektywności zarządzania. Dzięki EVK użytkownicy mogą tworzyć niestandardowe skarbce i zarządzać nimi; dzięki EVC mogą płynnie przenosić zasoby i strategie między różnymi skarbcami. Narzędzia te zwiększają zdolność użytkowników do kontrolowania i zarządzania aktywami, pomagając zwiększyć płynność i wydajność ekosystemu DeFi.
5. Poglądy na temat obecnych kredytów modułowych
Protokoły DeFi odnoszą się do szeregu zdecentralizowanych aplikacji (dApps) zbudowanych w oparciu o sieci blockchain, które zapewniają tradycyjne usługi finansowe, takie jak udzielanie pożyczek, handel i ubezpieczenia, bez polegania na tradycyjnych instytucjach finansowych. Modularne protokoły DeFi zwiększają elastyczność i innowacyjność, dzieląc te usługi na niezależne moduły, umożliwiając użytkownikom i programistom mieszanie i dopasowywanie różnych funkcji.
Obecnie DeFi składa się głównie z agregatorów dochodów, protokołów kredytowych, instrumentów pochodnych i opcji, protokołów ubezpieczeniowych itp. Moduły te można dowolnie łączyć w celu tworzenia nowych produktów i usług finansowych. Ale ich istota jest podobna do logiki OP Stack „łańcuch jednym kliknięciem”. Modularne protokoły DeFi muszą budować kombinację modułów w ramach własnych ram, aby tworzyć nowe produkty i usługi finansowe.
Chociaż modułowe DeFi zapewnia elastyczność, wiąże się również z potencjalnym ryzykiem. UniSwap zapoczątkował szaleństwo DeFi i stał się dziś „projektem” dla różnych protokołów DeFi. Od samego początku UniSwap nigdy nie został zhakowany, głównie dlatego, że opiera się na prostym niezmienniku rdzenia (tokenBalanceX * tokenBalanceY = k) i integruje się z niezmiennymi inteligentnymi kontraktami.
Jednak elastyczność modułowości powoduje również względną złożoność. Wysoki stopień wzajemnych powiązań między różnymi protokołami DeFi oznacza, że w przypadku niepowodzenia kontraktu umożliwiającego aktualizację w jednym protokole, może to wywołać reakcję łańcuchową wpływającą na inne protokoły, co może prowadzić do ryzyka systemowego dla całego ekosystemu. Jest to ważny aspekt do rozważenia.
