Autor: YBB Capital Researcher Ac-Core
TLDR
Istotą kredytów modułowych nie jest tylko międzyłańcuchowość i agregacja, ale oba odgrywają ważną rolę w kredytach modułowych;
Kredytowanie modułowe wykorzystuje bezpieczeństwo, konsensus i dostępność danych zapewniane przez warstwę bazową, która koncentruje się głównie na modularyzacji funkcjonalnej w warstwie wykonawczej i warstwie aplikacji;
Kredyty modułowe rozkładają swój proces na wiele niezależnych modułów, takich jak zarządzanie zabezpieczeniami, obliczanie stóp procentowych, ocena ryzyka i mechanizm likwidacji, a także komunikuje się z każdym modułem za pośrednictwem standardowych interfejsów;
Charakterystyka obecnego modułowego protokołu DeFi jest podobna do logiki łańcucha wydawania jednym kliknięciem OP Stack. Wdrożenie wymaga ustanowienia kombinacji modułów w oparciu o własny protokół w celu utworzenia nowych produktów i usług finansowych.
1. Geneza modularyzacji
Koncepcja modułowego blockchainu wywodzi się z dwóch oficjalnych ksiąg. W 2018 roku Mustafa Albasan i Vitalik Buterin są współautorami artykułu „Data Availability Sampling and Fraud Proofs”, w którym zaproponowali system umożliwiający lekkim klientom otrzymywanie i weryfikację dowodów na oszustwa z pełnych węzłów oraz zaprojektowali protokół próbkowania dostępności danych w celu ograniczenia kompromis między pojemnością łańcucha a bezpieczeństwem rozwiązuje problemy ze skalowalnością łańcucha bloków bez poświęcania bezpieczeństwa i decentralizacji.
Następnie w 2019 roku Mustafa Albasan szczegółowo opisał nową architekturę w białej księdze „Lazy Ledger”, która wykorzystuje blockchain do zamawiania i zapewniania dostępności danych transakcyjnych, bez ponoszenia odpowiedzialności za realizację i weryfikację transakcji. Ta nowa architektura została zaprojektowana w celu rozwiązania problemów ze skalowalnością istniejących systemów blockchain i była wówczas znana jako „klient inteligentnych kontraktów”. Inteligentna realizacja kontraktu odbywa się na tym kliencie za pośrednictwem innej warstwy wykonawczej, która jest prototypem Celestii, pierwszego modułowego projektu warstwy dostępności danych.
Wraz z pojawieniem się technologii Rollup pomysł ten stał się bardziej konkretny, a jego logika polega na realizacji inteligentnych kontraktów poza łańcuchem i przesyłaniu wyników jako dowodów do warstwy wykonawczej „klienta”. Przemyślając na nowo architekturę blockchain i nowe technologie ekspansji, narodziła się Celestia i zdefiniowała nowy paradygmat „modularnego blockchainu”.
2. Pojawienie się modułowego blockchainu
Modularny blockchain ma na celu rozwiązanie problemu „niemożliwego trójkąta” w dziedzinie blockchain poprzez oddzielenie i reorganizację. Mówiąc najprościej, główne funkcje pojedynczego łańcucha są rozłożone na wiele warstw, przy czym każda warstwa skupia się na implementowaniu określonych funkcji w celu osiągnięcia skalowalności. Ogólnie rzecz biorąc, podstawowe funkcje łańcucha monomeru można podzielić na cztery warstwy funkcjonalne:
Warstwa dostępności danych: odpowiedzialna za zapewnienie dostępu do danych w sieci i ich weryfikacji, w tym za funkcje przechowywania, przesyłania i weryfikacji danych, zapewniając przejrzystość i zaufanie sieci blockchain. Obecnie reprezentatywne projekty DA obejmują Celestia, Avail, EigenDA itp. Pojedyncze łańcuchy publiczne, takie jak Ethereum i Solana, mogą również spełniać wymagania DA (Bitcoin nie ma dobrego rozwiązania weryfikacyjnego dla tradycyjnego Rollupa ze względu na jego kompletność inną niż Turing, ale rozwój możliwości ekspansji szybko postępuje);
Warstwa konsensusu: odpowiedzialna za porozumienie między węzłami w celu osiągnięcia spójności danych i transakcji w sieci. Transakcje są weryfikowane i tworzone są nowe bloki za pomocą algorytmu konsensusu, takiego jak PoW lub PoS. Większość projektów DA wymaga również własnej warstwy konsensusu, która jest zwykle projektowana jako lekki węzeł z niskimi wymaganiami sprzętowymi i prostą weryfikacją;
Warstwa wykonawcza: odpowiedzialna za przetwarzanie transakcji i realizację inteligentnych kontraktów, w tym weryfikację transakcji, realizację i aktualizację statusu. Projekty warstwy 2 (takie jak Arbitrum, Optimism, ZKsync) to blockchainy modułowe, które posiadają jedynie funkcje warstwy wykonawczej, weryfikują poprawność transakcji poprzez łańcuch główny i dziedziczą bezpieczeństwo łańcucha głównego;
Warstwa rozliczeniowa: Odpowiedzialna za zakończenie ostatecznego rozliczenia transakcji i zapewnienie, że transfer i zapisy aktywów są trwale przechowywane w łańcuchu bloków. Główną funkcją modułowej warstwy rozliczeniowej jest weryfikacja certyfikatu ważności Rollup i danych o statusie. Do znanych projektów należą Dymension, Cevmos itp.
W swojej wczesnej historii inicjatywy związane z Bitcoinem, takie jak Lightning Network i sidechains, można postrzegać jako „pionierów modułowości”. Jednak ze względu na fakt, że Bitcoin nie jest w pełni zgodny z architekturą Turinga, postęp tych planów ekspansji jest powolny, mają różne wady i nie zostały powszechnie przyjęte. Tradycyjny blockchain próbuje rozwiązać potrójny paradoks poprzez rekonstrukcję podstawowej struktury, ale efekt jest ograniczony. Aby rozwiązać ten problem, Vitalik Buterin zaproponował ulepszenia wokół Rollupa. Wraz z dojrzałością dowodów na oszustwa i dowodów wiedzy zerowej, stosowanie metod konstrukcyjnych w stylu Lego do budowania warstwy wykonawczej w Ethereum stopniowo stało się rzeczywistością, a Ethereum również określiło swój koniec jako warstwowa ścieżka ekspansji wokół aktualizacji Rollup. Oczekuje się, że metoda aktualizacji z pakietem Rollup jako rdzeniem przewyższy poprzednie rozwiązania rozszerzające i stanie się najlepszym rozwiązaniem w przypadku rozbudowy łańcucha publicznego.
3. Ewolucja modularyzacji – kredytowanie modułowe
Źródło obrazu: Kwantyfikacja legendy
Pożyczki modułowe DeFi wykorzystują bezpieczeństwo, konsensus i dostępność danych zapewniane przez warstwę podstawową, koncentrując się głównie na modularyzacji funkcjonalnej w warstwie wykonawczej i warstwie aplikacji oraz uruchamianiu tych modułów funkcjonalnych na blockchainie. Jego główne modułowe części obejmują: moduł zarządzania zabezpieczeniami, który odpowiada za przechowywanie, zarządzanie i przetwarzanie zabezpieczeń użytkowników w celu zapewnienia bezpieczeństwa i zgodności zabezpieczenia; moduł kalkulacji stóp procentowych, który dynamicznie dostosowuje oprocentowanie kredytów w oparciu o podaż rynkową i popyt, punktacja kredytowa użytkowników itp. moduł oceny ryzyka, który ocenia ryzyko kredytowe pożyczkobiorcy i decyduje, czy zatwierdzić wniosek o pożyczkę oraz kwotę wymaganego zabezpieczenia, moduł mechanizmu likwidacji, który uruchamia proces likwidacji w przypadku kredytobiorcy nie może spłacić w terminie, aby chronić interesy platformy i innych użytkowników.
Modułowy system pożyczkowy musi pozyskiwać wszystkie niezbędne dane dotyczące transakcji i umów z warstwy dostępności danych w celu interakcji i weryfikacji pomiędzy modułami. Wyniki działania każdego modułu muszą zostać potwierdzone i zarejestrowane w warstwie konsensusu, aby zapewnić, że zmiany statusu wszystkich modułów są bezpieczne i spójne. Większość logiki kredytów modułowych przebiega w warstwie wykonawczej, a funkcje każdego modułu realizowane są poprzez inteligentne kontrakty. Ostateczne rozliczenie i rozliczenie transakcji kredytowych opiera się na warstwie rozliczeniowej, która zapewnia ostateczność transakcji kredytowych i rozliczeniowych.
3.1 Podstawowa koncepcja
Projekt modułowy: rozłóż proces kredytowy na wiele niezależnych modułów, takich jak zarządzanie zabezpieczeniami, obliczanie stóp procentowych, ocena ryzyka i mechanizm likwidacji. Każdy moduł może być rozwijany, testowany i wdrażany niezależnie;
Interoperacyjność: każdy moduł komunikuje się za pośrednictwem standardowych interfejsów, dzięki czemu można łatwo łączyć różne moduły, a niektóre moduły można nawet używać na różnych platformach;
Możliwość aktualizacji: Ponieważ każdy moduł jest niezależny, moduł można aktualizować niezależnie bez wpływu na działanie całego systemu. Cecha ta pozwala systemowi szybko reagować na zmiany rynkowe i postęp technologiczny;
Bezpieczeństwo: modułowa konstrukcja izoluje ryzyko. Na przykład, jeśli w module wystąpi luka w zabezpieczeniach, wystarczy naprawić tylko ten moduł, bez wpływu na cały system.
3.2 Kluczowe komponenty
Moduł zarządzania zabezpieczeniami: obsługuje depozyty, wypłaty i zarządzanie zabezpieczeniami w celu zapewnienia bezpieczeństwa i zgodności zabezpieczeń użytkowników;
Moduł kalkulacji stóp procentowych: dynamicznie dostosowuj oprocentowanie kredytów w oparciu o podaż i popyt rynkowy, zdolność kredytową kredytobiorcy i inne czynniki;
Moduł oceny ryzyka: oceń ryzyko pożyczkobiorcy, podejmij decyzję o zatwierdzeniu wniosku o pożyczkę i wysokości wymaganego zabezpieczenia;
Moduł mechanizmu likwidacyjnego: Gdy pożyczkobiorca nie jest w stanie spłacić pożyczki w terminie, uruchamiana jest procedura likwidacyjna w celu zapewnienia bezpieczeństwa środków platformy pożyczkowej.
3.3 Zalety
Elastyczność: W razie potrzeby można łączyć różne moduły, aby sprostać różnorodnym potrzebom kredytowym;
Wydajność: Popraw wydajność całego systemu poprzez optymalizację wydajności każdego modułu;
Innowacje: Pozwól programistom na wprowadzanie innowacji w przypadku konkretnych problemów i uruchamianie nowych modułów w celu ulepszenia funkcji;
Przejrzystość: system modułowy jest bardziej przejrzysty, a logikę działania i status każdego modułu można niezależnie kontrolować i weryfikować.
3.4 Rola cross-chain i agregacji w kredytowaniu modułowym
Źródło obrazu: Wyjaśnienie mostów krzyżowo-łańcuchowych
Istotą kredytów modułowych nie jest tylko międzyłańcuchowość i agregacja, chociaż te dwie kwestie odgrywają ważną rolę w kredytach modułowych. Podstawową koncepcją kredytów modułowych jest poprawa elastyczności, skalowalności, bezpieczeństwa i innowacyjności systemu poprzez modularyzację różnych funkcji w procesie kredytowym. Łańcuch międzyłańcuchowy i agregacja są częścią sposobu, w jaki pożyczki modułowe realizują swoją podstawową filozofię, ale nie jest to jedyna ani cała jej część.
Interoperacyjność:
Technologia międzyłańcuchowa: umożliwia współpracę zasobów i modułów funkcjonalnych w różnych łańcuchach bloków. Ma to kluczowe znaczenie w przypadku kredytów modułowych, ponieważ pozwala użytkownikom przenosić aktywa między różnymi łańcuchami bloków i wykorzystywać różne zdecentralizowane aplikacje (dApps);
Obsługa wielu łańcuchów: obsługując wiele łańcuchów bloków, platformy pożyczkowe mogą poprawić swoją użyteczność i elastyczność, przyciągając więcej użytkowników i zasobów.
Zbiór:
Protokół agregacji: agreguje wiele protokołów kredytowych i pul płynności, aby zapewnić ujednolicony interfejs i lepszą wygodę użytkownika. Na przykład użytkownicy mogą uzyskać dostęp do wielu rynków kredytowych za pośrednictwem platformy agregacyjnej, aby uzyskać najlepsze oprocentowanie kredytów;
Agregacja płynności: Popraw efektywność wykorzystania kapitału i płynność rynku poprzez agregację wielu źródeł płynności.
3.5 Inne kluczowe aspekty kredytów modułowych
Konstrukcja modułowa:
Modularyzacja funkcjonalna: rozłóż proces kredytowy na niezależne moduły funkcjonalne (takie jak zarządzanie zabezpieczeniami, kalkulacja stóp procentowych, ocena ryzyka, mechanizm likwidacji), a każdy moduł może być rozwijany, wdrażany i modernizowany niezależnie;
Standaryzowany interfejs: każdy moduł komunikuje się za pomocą standardowych interfejsów, aby zapewnić kompatybilność i interoperacyjność między modułami.
Zarządzanie bezpieczeństwem i ryzykiem:
Izolacja ryzyka: Konstrukcja modułowa może izolować ryzyko w określonych modułach. Jeśli problem wystąpi w określonym module, nie będzie miał on wpływu na cały system.
Audyt bezpieczeństwa: Każdy moduł może zostać poddany niezależnemu audytowi w celu poprawy bezpieczeństwa całego systemu.
Elastyczność i skalowalność:
Elastyczna kombinacja: Użytkownicy i programiści mogą elastycznie łączyć różne moduły w zależności od potrzeb, aby dostosować się do różnorodnych potrzeb kredytowych;
Skalowalność: Funkcjonalność i wydajność systemu można rozszerzyć poprzez dodanie lub wymianę modułów bez konieczności przebudowy całego systemu.
Obecnie niektóre uznane platformy DeFi, takie jak Aave, Compound i MakerDAO, również zaczęły przyjmować koncepcje projektowania modułowego. Na przykład MakerDAO rozwija się w kierunku mniej scentralizowanego modelu SubDAO. Protokół Aave składa się z wielu inteligentnych kontraktów, które obsługują odpowiednio funkcje takie jak zaciąganie pożyczek, zarządzanie zabezpieczeniami i likwidacja. Programiści i użytkownicy mogą łączyć te umowy zgodnie ze swoimi potrzebami, a nawet opracowywać nowe umowy w celu rozszerzenia funkcjonalności platformy.
4. Modułowe projekty pożyczkowe
4.1 Laboratoria Morpho
Celem Morpho Labs jest poprawa wydajności i doświadczenia użytkowników zdecentralizowanego rynku pożyczkowego oraz promowanie rozwoju ekosystemu DeFi poprzez innowacje technologiczne i optymalizację. Dzięki modułowej konstrukcji i bezproblemowemu mechanizmowi transakcji Morpho Labs ma nadzieję przyciągnąć więcej użytkowników i funduszy w dziedzinie zdecentralizowanych finansów, wśród których Morpho Blue i Meta Morpho są innowacyjne w poprawianiu wydajności i interoperacyjności pożyczek DeFi.
Źródło obrazu: urzędnik Morpho Labs
Morpho niebieski
Morpho Blue to zaawansowana wersja protokołu pożyczkowego dostarczana przez Morpho Labs, która umożliwia wdrażanie kryptoaktywów (tokenów ERC20 i ERC4626) na maszynie wirtualnej Ethereum przy zminimalizowanym i niezależnym rynku pożyczkowym, mającym na celu zapewnienie pożyczkodawcom, pożyczkobiorcom i aplikacji zapewnia niezaufaną warstwę bazową, jest objęty podwójną licencją (BUSL-1.1 i GPLv2), a po wdrożeniu będzie działać na stałe w oparciu o założenie istnienia blockchainu Ethereum (1). Podstawowe funkcje i komponenty:
Zabezpieczenie: Użytkownicy pożyczający aktywa muszą zapewnić zabezpieczenie w postaci kryptowalut obsługiwane przez protokół;
Wartość zlikwidowanej pożyczki (LLTV): Niniejsza umowa określa minimalną wartość zabezpieczenia w stosunku do pożyczonych aktywów. Przykładowo, jeśli współczynnik wynosi 90%, wartość pożyczonego aktywa nie może przekraczać 90% wartości zabezpieczenia, w przeciwnym razie pozycja zostanie zlikwidowana;
Pożyczanie: Użytkownicy inicjują proces pożyczania poprzez interakcję z protokołem. Określają kwotę aktywów, które chcą pożyczyć i zapewniają wymagane zabezpieczenie;
Stopa procentowa: Odsetki, jakie pożyczkobiorca płaci od pożyczonej kwoty. Wysokość płaconych odsetek ustalana jest w oparciu o model stopy procentowej zastosowany w umowie. Odsetki naliczają się w czasie i są płacone w momencie spłaty pożyczki przez pożyczkobiorcę;
Spłata: Kredytobiorca może spłacić pożyczkę w dowolnym momencie, zwracając pożyczone aktywa i naliczone odsetki. Po potwierdzeniu spłaty w łańcuchu pożyczkobiorca może odzyskać zabezpieczenie z inteligentnej umowy;
Mechanizm likwidacyjny: Aby zmniejszyć ryzyko niewypłacalności, umowa zawiera mechanizm likwidacyjny. Załóżmy, że wartość pożyczonego aktywa przekracza LLTV (z powodu wahań rynkowych lub naliczonych odsetek). Pozycje mogą zostać zlikwidowane w części lub w całości w celu spłaty pożyczki i wszelkich zaległych odsetek;
Użyczanie: Użytkownicy inicjują proces pożyczania poprzez interakcję z protokołem. Określają kwotę aktywów do pożyczenia i transferują te aktywa do inteligentnej umowy;
Wycofanie: pożyczkodawcy mogą wycofać aktywa pożyczkowe i naliczone odsetki w dowolnym momencie, pod warunkiem, że na rynku jest wystarczająca płynność.
Charakterystyczną cechą Morpho Blue jest możliwość tworzenia rynków handlowych bez pozwolenia, umożliwiając użytkownikom tworzenie niezależnych rynków składających się z aktywów pożyczkowych, aktywów hipotecznych, zlikwidowanych wartości kredytów (LLTV), wyroczni i modeli stóp procentowych (IRM). Każdy parametr jest wybierany podczas tworzenia rynku i jest trwały i niezmienny, w przypadku gdy LLTV i modele stawek muszą zostać wybrane spośród szeregu opcji zatwierdzonych przez kierownictwo Morpho.
Meta Morpho
Meta Morpho to niezależny metaprotokół do tworzenia Meta Morpho Vaults (skarbców pożyczkowych) na bazie Morpho Blue w celu zapewnienia bezproblemowej integracji i interoperacyjności pomiędzy różnymi platformami i protokołami DeFi. Oto jego główne cechy:
Integracja między platformami: Meta Morpho umożliwia użytkownikom płynne przesyłanie zasobów i strategii pomiędzy różnymi protokołami DeFi;
Ulepszona interoperacyjność: Dzięki ustandaryzowanym interfejsom i protokołom Meta Morpho zapewnia lepszą interoperacyjność, dzięki czemu współpraca między różnymi protokołami DeFi jest płynniejsza;
Zautomatyzowane zarządzanie: inteligentne kontrakty i narzędzia automatyzacji sprawiają, że zarządzanie aktywami i realizacja strategii są bardziej wydajne i niezawodne;
Agregacja płynności: Agregacja płynności z różnych platform poprawia płynność i efektywność całego rynku.
4.2 Finanse Euler
Źródło: urzędnik Euler Finance
Według wiadomości z 22 lutego 2024 r., protokół pożyczkowy Euler Finance ogłosił, że uruchomi się ponownie i wypuści wersję v2. Ta wersja to modułowa platforma pożyczkowa, zawierająca głównie Euler Vault Kit (EVK) i Ethereum Vault Connector (EVC), które zostały zaprojektowane w celu zwiększenia elastyczności i funkcjonalności protokołu (2).
Zestaw Euler Vault (EVK)
EVK to zestaw narzędzi, który pozwala użytkownikom tworzyć niestandardowe systemy „skarbców” i zarządzać nimi. EVK umożliwia użytkownikom przechowywanie swoich zasobów w skarbcu i ustalanie różnych strategii i reguł w razie potrzeby. A EVK i EVC są ze sobą zintegrowane, co pozwala programistom na swobodne budowanie skarbców ERC-4626. Oto kilka kluczowych cech EVK:
Strategie niestandardowe: Użytkownicy mogą ustawić różne strategie zgodnie z własnymi potrzebami i preferencjami dotyczącymi ryzyka. Na przykład możesz ustawić określone oprocentowanie kredytów i zasady likwidacji;
Obsługa wielu zasobów: EVK obsługuje wiele zasobów i może przechowywać w skarbcu różne typy kryptowalut;
Elastyczne zarządzanie: Użytkownicy mogą elastycznie zarządzać ustawieniami skarbca i dostosowywać je, aby dostosować się do zmian rynkowych i osobistych potrzeb;
Bezpieczeństwo: Dzięki inteligentnym kontraktom i zdecentralizowanej technologii EVK zapewnia wysoki stopień bezpieczeństwa, aby zapewnić bezpieczeństwo zasobów użytkownika.
Łącznik Ethereum Vault (EVC)
to narzędzie przeznaczone do podłączenia EVK na Ethereum. EVC umożliwia użytkownikom płynne przesyłanie zasobów i strategii pomiędzy różnymi protokołami DeFi, zapewniając skarbcom supermoc, dzięki czemu mogą służyć jako zabezpieczenie dla innych skarbców, ułatwiając bezproblemową integrację między skarbcami ERC-4626 i innymi inteligentnymi kontraktami. Oto kilka kluczowych funkcji EVC:
Ujednolicona warstwa interoperacyjności: EVC umożliwia użytkownikom przenoszenie zasobów z jednego skarbca do drugiego, niezależnie od tego, czy skarbce należą do tego samego protokołu. To znacznie zwiększa płynność i elastyczność aktywów;
Udostępnianie zasad: użytkownicy mogą udostępniać i stosować te same zasady w różnych skarbcach, upraszczając proces zarządzania;
Zautomatyzowane zarządzanie: Dzięki inteligentnym kontraktom EVC może automatycznie zarządzać transferem aktywów i stosowaniem strategii, zmniejszając złożoność operacji ręcznych;
Zwiększona płynność: EVC zwiększa płynność w całym ekosystemie DeFi, łącząc różne skarbce, umożliwiając użytkownikom bardziej efektywne wykorzystanie swoich zasobów.
Euler Vault Kit (EVK) i Ethereum Vault Connector (EVC) to ważne funkcje wprowadzone przez Euler Finance w celu zapewnienia większej elastyczności i efektywności zarządzania. Dzięki EVK użytkownicy mogą tworzyć niestandardowe skarbce i zarządzać nimi; dzięki EVC użytkownicy mogą bezproblemowo przenosić zasoby i zasady między różnymi skarbcami. Narzędzia te zwiększają zdolność użytkowników do kontrolowania i zarządzania aktywami, pomagając poprawić ogólną płynność i wydajność ekosystemu DeFi.
5. Poglądy na temat kredytów modułowych na obecnym etapie
Protokoły DeFi odnoszą się do szeregu zdecentralizowanych aplikacji (dApps) zbudowanych na sieciach blockchain, które zapewniają tradycyjne usługi finansowe, takie jak udzielanie pożyczek, handel i ubezpieczenia w łańcuchu, bez polegania na tradycyjnych instytucjach finansowych. Modularne protokoły DeFi poprawiają elastyczność i innowacyjność protokołów DeFi, dzieląc te usługi na niezależne moduły, umożliwiając użytkownikom i programistom elastyczne łączenie i korzystanie z różnych funkcji.
Na tym etapie DeFi składa się głównie z agregatorów przychodów, pożyczek, instrumentów pochodnych i opcji oraz protokołów ubezpieczeniowych. Moduły te można dowolnie ze sobą łączyć, tworząc nowe produkty i usługi finansowe. Ale jego cechy są zasadniczo podobne do logiki łańcucha wydawania jednym kliknięciem OP Stack. Modułowy protokół DeFi musi ustanowić kombinację modułów w oparciu o własny protokół, aby stworzyć nowe produkty i usługi finansowe.
Modułowe DeFi zapewnia elastyczność, ale wiąże się również z potencjalnym ryzykiem. UniSwap zapoczątkował szaleństwo DeFi i stał się dziś „kodem źródłowym” różnych protokołów DeFi. UniSwap nigdy nie został zhakowany od czasu jego powstania, a zasadniczym powodem jest jego poleganie na prostym niezmienniku rdzenia (tokenBalanceX * tokenBalanceY = k) w połączeniu z inteligentnymi kontraktami, których nie można uaktualnić.
Jednak elastyczność modułowości powoduje również względną złożoność. Pozwól, aby różne protokoły DeFi były ze sobą w dużym stopniu powiązane. Jeśli potencjalna umowa dotycząca pojedynczego protokołu z możliwością aktualizacji zakończy się niepowodzeniem, ważnym aspektem, który należy wziąć pod uwagę, będzie również to, czy będzie to miało reakcję łańcuchową na inne protokoły i doprowadzi do ogólnego ryzyka systemowego.
Link do rozszerzenia:
（1）https://github.com/morpho-org/morpho-blue/blob/main/LICENCJA
（2）https://www.euler.finance/blog/euler-v2-the-new-modular-age-of-defi
