Giełdy kryptowalut zazwyczaj oferują dwa rodzaje depozytu zabezpieczającego: depozyt izolowany i depozyt krzyżowy.
To rozróżnienie zasadniczo określa cenę likwidacji, a także konsekwencje likwidacji.
Margines krzyżowy oznacza, że całe Twoje konto może zostać wykorzystane jako depozyt zabezpieczający dla pozycji.
Zaletą jest to, że wykorzystanie całego konta jako depozytu zabezpieczającego zazwyczaj oznacza, że nie trzeba używać dużej dźwigni, aby otwierać pozycje. Pozwala to na ustalenie ceny likwidacji dalej od punktu wejścia, ponieważ pozycja ma większą marżę/jest dobrze zabezpieczona.
Wadą jest to, że ponieważ całe Twoje konto jest dostępne jako depozyt zabezpieczający, może to stanowić problem, jeśli cena osiągnie punkt likwidacji.
Marża izolowana oznacza, że dla danej pozycji można ustalić stałą kwotę marży.
Zaletą jest to, że jeśli pozycja osiągnie cenę likwidacyjną, jest ona przymusowo zamykana, ale reszta konta pozostaje chroniona. W tym sensie jest to prawdopodobnie najlepsze (lub przynajmniej bardziej elastyczne) narzędzie do zarządzania ryzykiem.
Za każdym razem, gdy korzystasz z zabezpieczenia krzyżowego bez ścisłej ochrony (zlecenie stop-market dla wszystkich swoich pozycji), istnieje ryzyko, że rynek zamknie Twoją jedną pozycję.
Izolowany depozyt zabezpieczający nie jest rozwiązaniem idealnym — nadal musisz wziąć pod uwagę wielkość pozycji, procent konta objętego ryzykiem, cenę likwidacyjną itd. — ale przynajmniej wiesz, że Twoje konto nie zostanie wyczyszczone przez jedną pozycję (przy prawidłowym skonfigurowaniu).
Jeśli chodzi o poprzednie punkty dotyczące elastyczności, izolowany depozyt zabezpieczający pozwala również na zmianę dźwigni finansowej, dodawanie/usuwanie zabezpieczeń i wiele więcej, w zależności od Twojego stylu handlu i sposobu budowania pozycji.
Jednym z przykładów jest dodanie marży w celu zmniejszenia dźwigni, a tym samym zwiększenia odległości między rynkiem a likwidacją. Usunięcie marży w celu zwiększenia dźwigni, uwolnienie marży na inne pozycje i wiele innych opcji.
Ogólnie rzecz biorąc, znajomość poziomu likwidacji, procentowego udziału konta w ryzyku i wielkości pozycji będzie stanowić istotną część zarządzania ryzykiem.
Jednak zrozumienie, jak faktycznie działa dźwignia finansowa, i wykorzystanie jej do poprawy efektywności kapitałowej — w odniesieniu do równoczesnych pozycji, ryzyka kontrahenta, ryzyka pojedynczej pozycji i ryzyka netto — jest ogromną zaletą.