Napisała: Christine Kim, wiceprezes Galaxy Research

Opracowane przez: Luffy, Foresight News

Ten raport zawiera kompleksowy przegląd stakingu, działania stakingu w Ethereum oraz ważne uwagi dla interesariuszy uczestniczących w stakingu. Jest to pierwszy z trzyczęściowej serii raportów o stakingu, który zagłębi się w ryzyko i korzyści związane z różnymi czynnościami związanymi ze stakowaniem, w tym ponownym stakowaniem i ponownym stakowaniem płynności. Drugi raport będzie zawierał przegląd przestawiania, działania stakowania na Ethereum i Cosmos oraz ważne ryzyko związane z ponownym stawianiem.

wprowadzić

Ethereum to największy blockchain typu proof-of-stake (PoS) pod względem całkowitej postawionej wartości. Na dzień 15 lipca 2024 r. posiadacze ETH postawili ETH o wartości ponad 111 miliardów dolarów, co stanowi 28% całkowitej podaży ETH. Kwota postawionej ETH jest również nazywana „budżetem bezpieczeństwa” Ethereum, ponieważ gracze mogą zostać ukarani przez sieć w przypadku ataków typu double-spend i innych naruszeń zasad protokołu. W zamian za utrzymanie bezpieczeństwa Ethereum, osoby zainteresowane są nagradzane poprzez wydanie protokołu, opłaty za pierwszeństwo i maksymalną wartość wyodrębnialną (MEV). Użytkownicy mogą z łatwością inwestować w ETH za pośrednictwem płynnych pul stawek bez poświęcania płynności aktywów, co stworzyło większy popyt na stakowanie, niż przewidywali twórcy Ethereum. W oparciu o obecny status stakowania deweloperzy spodziewają się dalszego wzrostu stawki ETH w nadchodzących latach. Aby złagodzić tę tendencję, programiści rozważają istotne zmiany w polityce wydawania protokołu.

Raport ten będzie zawierał przegląd obstawiania na Ethereum, w tym rodzaje użytkowników obstawiających na Ethereum, ryzyko i korzyści związane z obstawianiem oraz prognozy stawek obstawiania. Raport zapewni także wgląd w propozycje deweloperów dotyczące zmiany emisji sieci w celu ograniczenia popytu na stakowanie.

Typ zastawcy

Istnieje sześć głównych typów użytkowników Ethereum, którzy mogą zdobywać nagrody za obstawianie. Poniższa tabela szczegółowo opisuje ich profile:

Największa liczba tych Stakerów to Stakerzy depozytowi, czyli ci, którzy powierzają swoje ETH profesjonalnym operatorom węzłów stakingowych. Profesjonalni operatorzy, chociaż jest ich niewielu, są typem podmiotu obstawiającego, który zarządza najczęściej obstawianymi ETH.

W tej analizie nie uwzględniono protokołów stakowania płynności, ponownego stakowania i puli ponownego stakowania płynności, ponieważ podmioty te nie obsługują bezpośrednio infrastruktury stakowania ani nie finansują jej użytkowania. Jednakże podmioty te otrzymują pewien procent nagród od graczy, którzy korzystają z ich platformy; są to podmioty pośredniczące, które ułatwiają relacje między graczami opiekuńczymi a zawodowymi (lub amatorskimi) graczami, a zatem są ważnymi uczestnikami ekosystemu stakingu Ethereum. Lido to protokół stakowania płynności, który jest zdecydowanie największym operatorem puli stawek na Ethereum, odpowiadającym za 29% wolumenu postawionych ETH. Biorąc pod uwagę przyjęcie i kluczową rolę pul płynności w Ethereum, ważne jest, aby zrozumieć ryzyko związane ze stakowaniem płynności.

W następnej części tego raportu omówione zostanie ryzyko związane z obstawianiem w oparciu o technologię i podmioty wykorzystywane do zdobywania nagród za obstawianie.

Ryzyko zastawu

Ryzyko związane ze stakowaniem zależy w dużej mierze od metody i technologii obstawiania. Oto trzy szerokie kategorie definiujące metody obstawiania i związane z nimi ryzyko:

Obstawianie bezpośrednie: Użytkownicy lub podmioty bezpośrednio obsługują swój zastrzeżony sprzęt i oprogramowanie do obstawiania. Ryzyko bezpośredniego obstawiania ETH obejmuje kary za obstawianie i ograniczenie ryzyka. Kary za obstawianie z powodu długotrwałego przestoju maszyny i z innych powodów mogą spowodować, że użytkownicy stracą część swoich nagród; ponadto zdarzenia redukcyjne spowodowane błędami konfiguracji oprogramowania walidatora i innymi przyczynami mogą spowodować, że użytkownicy stracą część zadeklarowanego salda ETH, aż do kwoty do 1 ETH.

Delegowane stakowanie: Użytkownicy lub podmioty powierzają swoje ETH profesjonalnym lub amatorskim stakingom w celu stakowania. Ryzyko związane z powierzonym stakowaniem obejmuje wszystkie ryzyka związane ze stakowaniem bezpośrednim, oprócz ryzyka kontrahenta, ponieważ podmiot, któremu powierzasz zastaw, może nie wywiązać się ze swoich obowiązków lub zobowiązań. Posiadacze ETH mogą delegować swoje ETH dostawcy usług stakingu o minimalnym zaufaniu, takim jak podmiot kontrolowany za pomocą inteligentnego kodu kontraktu, ale niesie to za sobą dodatkowe ryzyko techniczne, ponieważ kod może zawierać luki w zabezpieczeniach lub system może zostać zhakowany.

Stakowanie płynności: Użytkownicy lub podmioty powierzają profesjonalnym lub amatorskim stakingom obstawianie i otrzymywanie tokenów płynności w imieniu postawionego przez nich ETH. Ryzyka zastawu płynnościowego obejmują wszystkie ryzyka zastawu bezpośredniego i zastawu powierzonego. Ponadto, ze względu na zmienność rynku i opóźnienia w wejściu lub wyjściu walidatora, ryzyko płynności może prowadzić do zdarzeń oddzielenia, w których wartość płynnych tokenów stakingowych znacznie odbiega od wartości bazowych aktywów stakingowych.

Całkowita kwota ETH zadeklarowana trzema różnymi metodami

Kolejnym ryzykiem, o którym należy pamiętać w przypadku tych trzech metod obstawiania, jest ryzyko regulacyjne. Im dalej posiadacz ETH znajduje się od swoich aktywów, tym większe jest ryzyko regulacyjne związane z działalnością związaną ze stakowaniem. Delegowane stakowanie i płynne stakowanie wymagają od posiadaczy ETH polegania na różnych typach podmiotów pośredniczących. Zdaniem ustawodawców i organów regulacyjnych, w zależności od ich struktury i modelu biznesowego, w celu prowadzenia działalności podmioty te mogą być zmuszone do przestrzegania określonych zasad i ram regulacyjnych.

Oprócz ryzyka regulacyjnego należy również szczegółowo opisać ryzyko związane z protokołami związane z tymi trzema rodzajami działań związanych ze stakowaniem. Ryzyko protokołu wynika z faktu, że sieć może inicjować kary wobec użytkowników, którzy umyślnie lub nieumyślnie nie spełniają standardów i zasad protokołu konsensusu Ethereum. Istnieją trzy główne rodzaje kar. Posortowano od niskiej do wysokiej ważności w następujący sposób:

• Kara offline: kara nakładana, gdy węzeł przechodzi w tryb offline i nie wykonuje swoich obowiązków (takich jak proponowanie blokad lub podpisywanie dowodów blokowania). Zazwyczaj walidatorzy są karani jedynie kilkoma dolarami dziennie.

• Początkowa kara za ukośnik: Kara, jaką otrzymuje walidator, gdy inne walidatory wykryją naruszenie zasad sieciowych. Najczęstszym przykładem jest sytuacja, gdy walidator proponuje dwa bloki dla slotu lub podpisuje dwa proofy dla tego samego bloku. Kary wahają się od 0,5 ETH do 1 ETH, w zależności od efektywnego salda walidatora, obecnie do 32 ETH. Twórcy protokołów rozważają obecnie zwiększenie maksymalnego ważnego salda walidatora do 2048 ETH i zmniejszenie początkowej kary za ukośnik w następnej aktualizacji obejmującej całą sieć, Pectra.

• Powiązane kary za ukośnik: Po początkowej karze za ukośnik, walidator może zostać ukarany drugą karą na podstawie całkowitej kwoty stawki obniżonej w ciągu 18 dni przed i po zdarzeniu ukośnika. Motywacją do zmniejszenia kary jest wymierzenie kary na podstawie kwoty stawki zarządzanej przez walidatora, który narusza zasady sieci. Powiązana kara jest obliczana na podstawie efektywnego salda szkodliwego modułu sprawdzania poprawności, salda całkowitego i proporcjonalnego mnożnika ukośnika.

Poza trzema karami wymienionymi powyżej, na walidatorów mogą zostać nałożone specjalne kary, jeśli sieć nie osiągnie finalności. (Szczegółowy przegląd finalności Ethereum można znaleźć w tym raporcie Galaxy Research). Kiedy sieci nie uda się osiągnąć finalności, nakłada surowsze kary na walidatorów offline. Stopniowo spalając udziały walidatorów, którzy nie przyczynili się do osiągnięcia konsensusu sieci, sieć może zrównoważyć zestaw walidatorów i w ten sposób osiągnąć ostateczność. Im dłużej sieci nie uda się osiągnąć ostateczności, tym większa kara.

Stawianie nagród

Oczywiście, podejmując ryzyko, gracze mogą również zarobić około 4% rocznego zwrotu z postawionego ETH. Nagrody te pochodzą z nowej emisji ETH, opłat priorytetowych, które użytkownicy Ethereum dołączają do swoich transakcji, oraz MEV.

ETH zadeklarował rentowność nominalną

Należy pamiętać, że nagrody dla Stakerów stale spadały w ciągu ostatnich 2 lat, z dwóch głównych powodów. Po pierwsze, wzrosła całkowita kwota postawionych ETH i liczba walidatorów. Gdy wartość stawki wzrasta, nagroda za wydanie walidatora ulega rozwodnieniu, jak pokazano na poniższym rysunku:

Dochód ze stakowania płacony za emisję wyłącznie ETH

Chociaż nagrody za emisję można obliczyć na podstawie całkowitej liczby aktywnych walidatorów i kwoty postawionego ETH na Ethereum, pozostałe dwa strumienie przychodów dla walidatorów są trudne do przewidzenia, ponieważ opierają się one na aktywności transakcyjnej w sieci.

Aktywność transakcyjna spadła w ciągu ostatnich dwóch lat, co spowodowało spadek opłat podstawowych walidatora, opłat za pierwszeństwo i MEV. Zazwyczaj im wyższa wartość aktywów przesyłanych w łańcuchu, tym większa skłonność użytkowników do przekazywania napiwków w celu nadania priorytetu tym transakcjom w następnym bloku i tym wyższy MEV, jaki osoby poszukujące mogą zyskać na zmianie kolejności w obrębie bloku. Jak pokazano na poniższym wykresie, wartość dziennych przelewów Ethereum w USD jest powiązana z opłatą za priorytet transakcji:

Według obliczeń Galaxy, MEV może zwiększyć wydajność walidatora o około 1,2%. Nagrody dla walidatorów z MEV stanowią około 20% w porównaniu z innymi rodzajami przychodów walidatorów, w tym z opłat za emisję nowych ETH i priorytetów. Niektórzy przypisują MEV dodatkowej wartości zapewnianej wnioskodawcom blokowym, która nie pochodzi z opłat priorytetowych ani emisji ETH. Inni jednak uważają, że opłata priorytetowa sama w sobie może stanowić zysk MEV, jeśli jest finansowana w drodze udanej transakcji typu front-running lub odwrotnej. Aby uwzględnić fakt, że same opłaty priorytetowe mogą zawierać MEV, inne metody porównują wartość bloków zbudowanych za pomocą oprogramowania MEV-Boost i bloków zbudowanych bez oprogramowania MEV-Boost.

Powyższy wykres pokazuje, że MEV może być znacznie większy niż 20% nagród walidatora. Według analizy przeprowadzonej przez badaczkę Fundacji Ethereum, Toni Wahstätter, z października 2023 r., mediana nagrody za blok wzrosłaby o 400%, gdyby walidatorzy otrzymywali bloki za pośrednictwem MEV-Boost zamiast bloków lokalnie.

Prognoza stawki zastawu

Zakładając, że popyt na stakowanie na Ethereum będzie rósł liniowo, tak jak to miało miejsce w ciągu ostatnich dwóch lat, oczekuje się, że w 2024 r. stopa stakowania przekroczy 30%. Jak omówiono wcześniej w tym raporcie, wyższe stawki obstawiania zmniejszą zyski z nowej emisji ETH. Usługi płynnego stakowania na Ethereum umożliwiają użytkownikom łatwe obstawianie i omijanie ograniczeń związanych z obstawianiem, takich jak kolejki wejściowe. Użytkownicy muszą jedynie kupić stETH, aby otrzymać nagrody za stakowanie. Zakup dużych ilości sETH spowoduje brak równowagi pomiędzy wartością sETH na otwartym rynku a wartością zastawionych aktywów bazowych, co z kolei spowoduje premię sETH do czasu postawienia większej ilości ETH na Ethereum. W przeciwieństwie do zakupu stETH, działalność stakingowa na Ethereum jest opóźniona. Do Ethereum można dodać tylko 8 nowych walidatorów w każdej epoce (tj. 6,4 minuty) lub maksymalnie aktywne saldo wynoszące 256 ETH. Zatem zakładając maksymalną liczbę walidatorów na epokę od chwili obecnej do końca 2025 r., osiągnięcie 50% stakingu zajmie Ethereum ponad rok (dokładnie 466 dni).

Historycznie rzecz biorąc, popyt na wejście do kolejki stakowania Ethereum był wyższy niż popyt na wyjście. Chociaż w ostatnich dniach aktywność walidatorów wchodzących do kolejki spadła, oczekuje się, że popyt na stakowanie ponownie wzrośnie z różnych powodów, w tym między innymi z dodatkowego dochodu w wyniku ponownego stakowania, zwiększonego MEV w związku z odrodzeniem się aktywności DeFi oraz ETF-y Zmiany regulacyjne mające na celu wsparcie działalności związanej z inwestowaniem w tradycyjne produkty finansowe.

Walidator kolejek wejścia i wyjścia

Deweloperzy wiedzą, że to tylko kwestia czasu, zanim stawki za stakowanie ponownie wzrosną, a zwroty ze stakerów spadną, dlatego rozważają kilka opcji zmiany emisji sieci, aby ograniczyć popyt na stakowanie.

Nowa emisja ETH zmienia dyskusję

Posiadacze ETH powinni mieć świadomość, że zyski ze stakowania zmienią się radykalnie w przyszłości. Deweloperzy Ethereum rozważają wiele opcji, aby zapewnić, że stawka stakowania Ethereum będzie zmierzać w stronę docelowego progu, takiego jak 25% lub 12,5%. Caspar Schwarz Schilling, badacz Fundacji Ethereum, wyjaśnił, że głównymi powodami utrzymywania niskiego wskaźnika zobowiązań są:

• Dominacja tokena stakingu płynności (LST): Jeśli stawki stakingu wzrosną, ilość ETH skupiona w jednej puli stakingu (takiej jak Lido) może wzrosnąć, tworząc ryzyko centralizacji dla jednego podmiotu lub aplikacji inteligentnego kontraktu oraz ryzyko, że bezpieczeństwo Ethereum będzie miało ponadprzeciętny wpływ.

• Wiarygodność ukośników: w związku z obawami dotyczącymi dominacji LST, przepływy dużych emisji do poszczególnych podmiotów lub aplikacji inteligentnych kontraktów mogą zmniejszyć wiarygodność wydarzeń związanych z cięciem na dużą skalę w Ethereum. Na przykład, jeśli nastąpi zdarzenie powodujące cięcie, które dotknie większość stawek, protokół może spotkać się z presją ze strony posiadaczy ETH, którzy mogą chcieć dokonać zmiany stanu, aby przywrócić ukarane salda postawionych ETH. Ethereum miało w swojej historii tylko jedną niezaplanowaną zmianę stanu, a było to po niesławnym hacku The DAO w 2016 roku. Chociaż jest to mało prawdopodobne, niezaplanowane zmiany statusu w odpowiedzi na zdarzenia ograniczające na dużą skalę nie są niemożliwe. W rzeczywistości niektórzy badacze Ethereum uważają, że taki wynik jest bardziej prawdopodobny w przypadku dużej emisji.

• ETH jest walutą bazową pozbawioną zaufania: wysoka emisja może prowadzić do braku natywnego ETH w obiegu i wzrostu liczby płynnych tokenów zabezpieczonych emitowanych przez podmioty zewnętrzne. Badacze Ethereum twierdzą, że mają tendencję do promowania wykorzystania natywnego ETH do działań innych niż stakowanie, zamiast używać mniej zdecentralizowanych płynnych tokenów stakingowych.

• Minimalna opłacalna emisja (MVI): Chociaż koszt stakowania jest nieznaczny w porównaniu z kosztem wydobycia, nie można go zignorować. Profesjonalni dostawcy stakingu wymagają sprzętu i oprogramowania wymaganego do uruchomienia walidatorów, dlatego też ponoszą koszty operacyjne. Aby móc stawiać zakłady za pośrednictwem tych dostawców, użytkownicy muszą uiszczać im opłaty. Dodatkowo, nawet jeśli użytkownicy uzyskają płynne tokeny stakingowe poprzez stakowanie natywnego ETH, podejmą dodatkowe ryzyko poprzez stakowanie za pośrednictwem strony trzeciej, jeśli operacja stakowania się nie powiedzie. Dlatego w interesie sieci leży utrzymanie kosztów stakowania na minimalnym poziomie, ponieważ dodatkowy koszt wspierania działalności związanej ze stakowaniem oznacza większą emisję, a tym samym zawyżenie podaży ETH.

Twórcy i badacze Ethereum rozważają różne propozycje obniżenia stawki stakowania Ethereum. Propozycje te obejmują między innymi:

• W perspektywie krótkoterminowej obniż nagrody za stakowanie: w lutym 2024 r. badacze Fundacji Ethereum, Ansgar Dietrichs i Caspar Schwarz-Schilling, po raz kolejny zaproponowali jednorazową redukcję rentowności za stakowanie. Pomysł został pierwotnie zaproponowany przez badacza Fundacji Ethereum Andersa Elowssona. W najnowszym artykule Dietrichsa i Schillinga badacze zasugerowali zmniejszenie rentowności zakładów o 30%. Jednak liczba ta zależy w szczególności od współczynnika obstawiania Ethereum. Biorąc pod uwagę rosnący współczynnik stawek od lutego, badacze uważają, że teoretycznie sugerowana obniżka rentowności powinna być wyższa. Propozycja wymagałaby wprowadzenia prostej zmiany w kodeksie i zniechęcałaby do zachęt ekonomicznych do obstawiania zakładów poprzez zmniejszenie nagród za emisję w krótkim okresie. Wniosek ma stanowić środek tymczasowy, mający utorować drogę rozwiązaniom długoterminowym, takim jak ukierunkowana polityka.

• Długoterminowy docelowy współczynnik stakowania: wdrażając nową krzywą emisji ETH, im wyższy współczynnik stakowania przekracza docelowy współczynnik (np. 25% całkowitej postawionej podaży ETH), tym wyższy koszt obstawiania i otrzymywania nagród dla walidatorów. Pomysł ten opiera się na badaniach Elowssona, Dietrichsa i Schwartza-Schillinga. Istnieje kilka mechanizmów osiągnięcia docelowego wskaźnika, różniących się harmonogramem emisji i stopniem spadku emisji. Aby uzyskać więcej informacji na temat krzywej emisji w ramach docelowego modelu zabezpieczenia, przeczytaj ten artykuł badawczy na temat Ethereum.

Żadna z powyższych propozycji nie zostanie uwzględniona w kolejnym hard forku Ethereum, Pectra. Jest jednak bardzo prawdopodobne, że programiści Ethereum będą naciskać na propozycje wprowadzenia zmian w emisji ETH w kolejnych aktualizacjach. Dyskusje na temat zmian w emisji w społeczności Ethereum były jak dotąd bardzo kontrowersyjne i pozbawione szerokiego konsensusu. Kluczowe zastrzeżenia wobec zmian w emisji obejmują obawy, że zmniejszone przychody ze stakowania zaszkodzą rentowności dużych dostawców stakingu działających na Ethereum, a także indywidualnych graczy, które mają wpływ na dotychczasową emisję, i nie zawierają wystarczających badań i analiz opartych na danych. Nie jest jasne, jaki powinien być dokładny docelowy wskaźnik stawkowania, aby osiągnąć MVI i czy osiągnięcie go poprzez zmiany w emisji zmniejszy obawy dotyczące centralizacji dystrybucji stakowania, czy też zaostrzy problem w miarę prosperowania i wykrwawiania się niezależnych graczy. Aby rozwiać pewne obawy dotyczące długoterminowej rentowności niezależnych graczy na Ethereum, współzałożyciel Ethereum Vitalik Buterin udostępnił w marcu 2024 r. wstępne badania dotyczące dodania nowych antykorelowanych nagród i kar, co przyniosłoby korzyść operatorom węzłów, którzy kontrolują mniej walidatorów.

Polityka pieniężna blockchaina typu proof-of-stake Ethereum, Beacon Chain, pozostaje niezmieniona od jego powstania w grudniu 2020 r. Jednak przed połączeniem z Beacon Chain polityka pieniężna Ethereum przeszła kilka zmian w swojej mniej więcej siedmioletniej historii. Początkowa nagroda za blok Ethereum wynosi 5 ETH/blok. Podczas aktualizacji Metropolitan we wrześniu 2017 r. spadł do 3 ETH. Następnie podczas aktualizacji w Konstantynopolu w lutym 2019 r. spadła z powrotem do 2 ETH. Następnie podczas aktualizacji w Londynie w sierpniu 2021 r. spalono nagrody dla górników otrzymane z opłat transakcyjnych, a następnie w ramach połączonej aktualizacji we wrześniu 2022 r. nagrody za wydobycie zostały całkowicie zniesione w sieci.

Zmiany w polityce pieniężnej Ethereum w ramach konsensusu Proof-of-Stake będą prawdopodobnie bardziej kontrowersyjne niż poprzednie zmiany wydane przez sieć w ramach Proof-of-Work, ponieważ baza użytkowników dotkniętych zmianami jest znacznie szersza. W przeciwieństwie do górników, zmiany w emisji wpływają na rosnącą liczbę posiadaczy ETH, dostawców usług stakingowych, wydawców tokenów stakujących płynność i wydawców tokenów retakujących. Ponieważ baza interesariuszy zaangażowanych w ochronę Ethereum stale się powiększa, jest mało prawdopodobne, aby twórcy Ethereum zmieniali politykę pieniężną Ethereum tak często, jak w przeszłości. Kontrowersyjny charakter tej dyskusji może z czasem spowodować, że zasady i nagrody związane ze stakowaniem staną się coraz bardziej sztywne. Dlatego też, w miarę jak branża stakingowa oparta na Ethereum rośnie i dojrzewa, okno możliwości zmian w kodzie Ethereum kurczy się i jest mało prawdopodobne, aby trwało długo.

podsumowując

Gospodarka stakingowa zbudowana na Ethereum jest wciąż w powijakach. Kiedy Beacon Chain został uruchomiony po raz pierwszy w 2020 r., użytkownicy obstawiający ETH nie mieli gwarancji, że będą mogli wypłacić ETH lub przesłać środki z powrotem do Ethereum. Kiedy Beacon Chain połączy się z Ethereum w 2022 r., użytkownicy otrzymają dodatkowe nagrody za obstawianie w postaci opłat za priorytet transakcji i MEV. Po włączeniu wypłat ETH w 2023 r. użytkownicy będą w końcu mogli wyjść z walidatorów i czerpać zyski z operacji stakowania. W planie rozwoju Ethereum pojawi się szereg innych zmian, które będą miały wpływ na biznes stakingowy i poszczególnych stakerów. Chociaż większość tych zmian nie będzie miała wpływu na zachęty ekonomiczne związane z obstawianiem, takie jak zwiększenie maksymalnego efektywnego salda walidatora w przypadku aktualizacji Pectry, niektóre z nich tak.

Dlatego też, w miarę jak plan rozwoju Ethereum stale ewoluuje i jest wdrażany poprzez hard forki, ważne jest, aby dokładnie ocenić ryzyko i korzyści związane z obstawianiem Ethereum. Ponieważ gospodarka stakowania Ethereum obejmuje znacznie więcej interesariuszy niż w erze Ethereum PoW, zmiany wpływające na dynamikę stakowania mogą z czasem stać się trudniejsze do wyegzekwowania. Jednak Ethereum jest wciąż stosunkowo nowym blockchainem typu „proof-of-stake” i oczekuje się, że w nadchodzących miesiącach i latach ulegnie poważnym zmianom, dlatego należy dokładnie rozważyć wpływ zmiany dynamiki stakowania na wszystkich odpowiednich interesariuszy.