Tokeny stanowiące integralną część doświadczenia użytkownika, w tym działania produktu lub protokołu. Na przykład ETH, natywny token Ethereum, służy do zabezpieczania sieci i opłat transakcyjnych, a szerzej jako forma waluty internetowej w aplikacjach natywnych dla ekosystemu. Pośrodku spektrum znajdują się projekty, które próbują stopniowo decentralizować, mając na celu umożliwienie użytkownikom posiadania i kontrolowania używanych przez nich produktów i protokołów (np. Uniswap). Istnieją również eksperymenty ekonomiczne, które wykorzystują własność jako mechanizm ładowania początkowego lub skalowania (takie jak DIMO) oraz tokeny działające jako quasi-akcje/stawki, wykorzystywane do gromadzenia funduszy lub dzielenia się zyskami, ale bez żadnych praw inwestorskich (takie jak konstytucyjne DAO). Na skrajnym krańcu spektrum niektóre projekty tokenów są tak scentralizowane, że emitenci mogą je łatwo wykorzystać – jest to wada projektowa, która powoduje pojedynczy punkt awarii. Token FTT FTX należy do ostatniego typu.