Ci, którzy zarabiają miliony rocznie w pierwszorzędnych miastach, nie będą w stanie zaoszczędzić dużo pieniędzy, jeśli będą je rozrzutnie wydawać.

Płaczą biedni, bo wydają za dużo pieniędzy i myślą, że ich poziom wydatków jest normalny.

Na przykład.

Oboje z pierwszorzędnego miasta mają wysoki dochód wynoszący 700 000 juanów przed opodatkowaniem, a ich łączny roczny dochód po opodatkowaniu przekracza 1 milion.

Pary o tak wysokich dochodach również płaczą z powodu biedy w Internecie, twierdząc, że nie mają pieniędzy i że każdego roku jest po prostu światło księżyca.

Pytasz ich, gdzie poszły ich pieniądze. Powiedzieli, że kredyt na dom wynosi 360 000, a dwa samochody po 50 000 rocznie. Oboje pracują, więc zatrudnili nianię z zamieszkaniem, czyli 8 000 miesięcznie, 100 000 rocznie. Najstarsze dziecko chodzi do szkoły podstawowej. a czesne i szkolenie za rok wynoszą 150 000. W przypadku przedszkola czesne za zajęcia zainteresowań wynosi 100 000 juanów rocznie, jedna podróż zagraniczna i dwie wycieczki krajowe dla rodziny to 100 000 juanów rocznie, codzienne wyżywienie i napoje to 100 000 juanów, a każdy rodzic otrzymuje 50 000 juanów rocznie.

Jeśli będziesz śledzić ich obliczenia, odniesiesz wrażenie, że dochód ich rodziny po opodatkowaniu przekraczający 1 milion juanów może stanowić obciążenie.

Maomao uważa ich za biednych, kiedy płaczą, że są biedni. Jeśli wszyscy są biedni, to jak się ich nazywa, gdy zarabiają 100 000 czy 200 000 rocznie w pierwszorzędnych miastach?