Niedawne posiedzenie Komitetu Bazylejskiego (2-3 lipca) skupiało się na kluczowych decyzjach politycznych związanych z ekspozycją banków na aktywa kryptograficzne. Decyzje te wpisują się w trwające reformy Bazylei III – szereg rozporządzeń rozpoczętych w 2019 r. w celu wzmocnienia odporności banków w Unii Europejskiej poprzez bardziej rygorystyczny nadzór, praktyki zarządzania ryzykiem i ramy regulacyjne.

Propozycję kompleksowych ram ujawniania informacji dotyczących portfeli kryptowalut banków przedstawiono pierwotnie w grudniu 2022 r. i udostępniono do publicznego wglądu w maju 2023 r. Ramy te zostały zmienione i obecnie obejmują ukierunkowane zmiany w stosunku do pierwotnego wniosku, wraz z aktualizacjami standardu ostrożnościowego dotyczącego holdingi stablecoinów (kryptowaluty zaprojektowane w celu utrzymania stabilnej ceny). Bank Rozrachunków Międzynarodowych (BIS) ogłosił, że ostateczne standardy ujawniania informacji zostaną opublikowane jeszcze w lipcu.

Ta zwiększona przejrzystość poprzez obowiązkowe ujawnianie ma przynieść korzyści rynkowi na dwa sposoby: po pierwsze, zapewniając jaśniejszy obraz zaangażowania banków w przestrzeń kryptowalut, a po drugie, zachęcając do odpowiedzialnych praktyk w samej branży kryptowalut.

Komitet Bazylejski aktywnie rozważa kwestię ekspozycji banków na kryptowaluty od 2019 r. Początkowo propozycja z 2021 r. sugerowała zaklasyfikowanie aktywów kryptograficznych jako aktywów „Grupy 2” wysokiego ryzyka, charakteryzujących się dużą wagą ryzyka wynoszącą 1250%. Zasadniczo nakazywałoby to bankom utrzymywanie rezerw kapitałowych odpowiadających pełnej wartości ich zasobów kryptograficznych. Ponadto aktywa z Grupy 2 zostały ograniczone do zaledwie 1% wszystkich aktywów banku z „Grupy 1” (uważanych za mniejsze ryzyko).

Z drugiej strony monety Stablecoins otrzymały łagodniejszą początkową klasyfikację jako „Grupa 1b”, nie powodując żadnych dodatkowych wymogów kapitałowych poza tymi dla typowych aktywów Grupy 1. Jednakże monety stablecoin uznane za posiadające nieodpowiednie mechanizmy stabilizacyjne zostały objęte bardziej rygorystycznymi przepisami Grupy 2. Ta wstępna propozycja spotkała się ze znacznym sprzeciwem ze strony branży kryptograficznej.

W grudniu 2022 r. komisja zaproponowała dalsze środki, w tym ustalenie maksymalnego limitu zapadalności aktywów rezerwowych banków i wymóg nadzabezpieczenia posiadanych monet typu stablecoin w celu ograniczenia potencjalnego ryzyka związanego z obniżaniem cen (sytuacją, w której moneta typu stablecoin traci powiązanie z walutą fiducjarną).

Poza standardami bazylejskimi komisja uznała również konsekwencje regulacyjne wynikające z emisji przez banki własnych monet stabilnych. Uznając, że istniejące ramy bazylejskie w szerokim zakresie uwzględniają te zagrożenia, komisja zobowiązała się do dalszego monitorowania rozwoju sytuacji w tym obszarze.

Opóźnienie wdrożenia Bazylei III

Odrębną decyzją wdrożenie zmienionych standardów Bazylea III zostało przesunięte z pierwotnej docelowej daty 1 stycznia 2025 r. na 1 stycznia 2026 r. Opóźnienie to daje bankom dodatkowy czas na dostosowanie się i dostosowanie się do nowych regulacji.

Należy zauważyć, że Bazylejski Komitet Nadzoru Bankowego, choć obsługiwany i wspierany przez BIS, działa pod nadzorem i kierownictwem banków centralnych krajów Grupy 10 (G10). Te ostatnie decyzje polityczne stanowią znaczący krok w kierunku ustanowienia bardziej kompleksowych i skoncentrowanych na ryzyku ram regulacyjnych dotyczących zaangażowania banków w krajobraz aktywów kryptograficznych.