Według Odaily, Jesse Pollak, szef protokołu Base, skomentował wypowiedź współzałożyciela Solany Anatoly'ego Yakovenko na temat ograniczonej liczby niezbędnych inteligentnych kontraktów. Pollak podkreślił filozoficzną różnicę między Solaną a Ethereum w kwestii korzystania z inteligentnych kontraktów. Zauważył, że w ekosystemie Solany panuje przekonanie, że tylko około sześciu kontraktów jest wartych napisania, co prowadzi do ich ponownego wykorzystania i mniejszego skupienia na weryfikacji kontraktów, rozwoju open source i ekspansji. Solana ma na celu stworzenie zdecentralizowanego Nasdaq z naciskiem na rynki kapitałowe.
Natomiast ekosystem Ethereum postrzega potencjał inteligentnych kontraktów jako ogromny, kładąc nacisk na kontrakty typu open source, zweryfikowane i skalowalne. Misją Ethereum jest zbudowanie globalnej gospodarki obejmującej wszystkie jej komponenty, w tym rynki kapitałowe. Pollak wyraził zainteresowanie obserwacją, jak te filozofie będą ewoluować w nadchodzących latach, dostrzegając możliwości w obu podejściach.
Wcześniej Yakovenko odpowiedział członkom społeczności Ethereum, którzy zasugerowali, że rozwiązania warstwy 2 (L2) są najbardziej zrównoważonym modelem biznesowym dla sprzedaży bloków. Twierdził, że wiele L2 jest niepotrzebnych, jeśli jeden L2 może obsługiwać równoległe wykonywanie i wykorzystywać wszystkie dostępne przestrzenie blobspace dla różnych przypadków użycia. Yakovenko podkreślił, że nie ma nieskończenie użytecznych inteligentnych kontraktów ani środowisk wykonywania, twierdząc, że istnieje tylko około sześciu niezbędnych inteligentnych kontraktów. Skrytykował pojęcie nieograniczonych opcji programistycznych, stwierdzając, że zwiększa to ryzyko biznesowe, przytaczając przykłady, takie jak interfejs ERC20 i dodatkowe systemy zarządzania.
Yakovenko rozwinął tę myśl w komentarzach, stwierdzając, że we wszystkich blockchainach głównymi zastosowaniami są obecnie tokeny, NFT i zautomatyzowani animatorzy rynku (AMM), a następnie krzywe obligacji, pożyczki, wyrocznie, centralne księgi zleceń z limitem (CLOB) i obligacje wieczyste. Zauważył, że czynniki te nie stały się jeszcze decydującymi czynnikami wpływającymi na dopasowanie produktu do rynku.